De Israëlische zionistische organisatie Im Tirtzu was vorige week in Tel Aviv gastheer van de ‘Zionistische conferentie voor de mensenrechten’. Onder de sprekers bevond zich Vader Gabriel Nadaf, geestelijk hoofd van het ‘Israëlische Wervingsforum voor christenen’, een lichaam dat jonge, Arabisch-sprekende Israëliërs stimuleert (ze worden liever niet als ‘Arabieren’ gelabeld) het Israëlische leger in te gaan en volledig in de Israëlische Joodse samenleving te integreren.
In zijn toespraak op de conferentie merkte Vader Nadaf op dat er in de regio ‘er vele regimes zijn die zich niet inzetten voor gelijke rechten, maar alleen zorg dragen voor een elite die de rest van de bevolking terroriseert, terwijl die de kwestie van mensenrechten opzijschuift en anderen ontmenselijkt’. Priester: Israël lichtend voorbeeld mensenrechten
Maar in Israël, legde de Grieks-orthodoxe priester uit: ‘ondervinden wij [niet-Joodse minderheden] dit niet.’
Vader Nadaf besloot met te zeggen hoe ‘trots’ hij is om in Israël te wonen en benadrukte weer dat ‘Israël een lichtend voorbeeld van de mensenrechten in het Midden-Oosten is’.
Het viel te verwachten dat de standpunten van Vader Nadaf en andere leden van de het Israëlische Wervingsforum voor christenen niet populair zijn bij de islamitische Arabische gemeenschap, noch haar vertegenwoordigers in de Knesset.
Eerder deze maand werd Vader Nadaf’s zoon op de straten van Nazareth gewelddadig aangevallen door de tegenstanders van lokale Arabische sprekers die zich identificeren met de Joodse staat. Nadaf en anderen zeiden dat het de verlokkingen van het Arabische Knessetlid Ahmad Bibi waren die resulteerden in de aanval op zijn zoon en de aanhoudende spanningen tussen Arabieren en Joden in het land.
Maar Tibi, die vorige week in een Amerikaanse publicatie schreef over wat hij Israëls ‘aanhoudende discriminatie’ van lokale Arabieren, komt in toenemende mate onder vuur te staan om zijn vijandige retoriek en houding.
Plaatsvervangend Knessetvoorzitter Hamad Amar, een lid van de Israëlische minderheid van Arabisch sprekende Druzen, reageerde op Tibi’s beschuldigingen met een artikel waarin hij zijn islamitische collega vertegenwoordigen beschuldigde van ‘alles wat mis is met delen van het Israëlisch-Arabische leiderschap’.
‘In onze gehele regio, bestaande uit meer dan driehonderd vijftig miljoen Arabieren, zijn er slechts anderhalf miljoen Arabieren die complete politieke en religieuze vrijheid hebben en bij volledig democratische verkiezingen het recht hebben te stemmen. Het is geen toeval dat al deze Arabieren als volwaardige en gelijkwaardige burgers in een Joodse staat leven’, schreef Amar.
Maar in plaats van een positieve toekomst proberen op te bouwen ‘ondersteunt Tibi segregatie en roept hij op tot de volledige verbanning van Israëlische Arabieren die vrijwillig voor nationale burgerdienst kiezen’, vervolgde Amar.
De Druzen politicus stelde dat zijn eigen gemeenschap een perfect voorbeeld is van wat er bereikt kan worden ‘als men kiest voor integratie en het leveren van een bijdrage in plaats van uitstoting en demonisering’. Israëlische Druzen dienen in het IDF, zijn gerespecteerde leden van het parlement en zijn grotendeels geïntegreerd en goed ontvangen in de gehele Joodse samenleving.
Maar in Israël, legde de Grieks-orthodoxe priester uit: ‘ondervinden wij [niet- Joodse minderheden] dit niet.’
Vader Nadaf besloot met te zeggen hoe ‘trots’ hij is om in Israël te wonen benadrukte weer dat ‘Israël een lichtend voorbeeld van de mensenrechten is in het Midden-Oosten’. Het viel te verwachten dat de standpunten van Vader Nadaf en andere leden van de Israëlische Wervingsforum voor christenen niet populair zijn bij de islamitische Arabische gemeenschap, noch haar vertegenwoordigers in de Knesset.
Eerder deze maand werd Vader Nadaf’s zoon op de straten van Nazareth gewelddadig aangevallen door tegenstanders van lokale Arabische sprekers die zich identificeren met de Joodse staat. Nadaf en anderen zeiden dat het de verlokkingen van het Arabische Knessetlid Ahmad Bibi waren die resulteerde in de aanval op zijn zoon en de aanhoudende spanningen tussen Arabieren en Joden in het land.
Maar Tibi, die vorige week in een Amerikaanse publicatie schreef over wat hij Israëls ‘aanhoudende discriminatie’ van lokale Arabieren, komt in toenemende mate onder vuur om zijn vijandige retoriek en houding.
Plaatsvervangend Knessetvoorzitter Hamad Amar, een lid van de Israëlische minderheid van Arabisch sprekende Druzen, reageerde op Tibi’s beschuldigingen met een artikel waarin hij zijn islamitische collega vertegenwoordigen beschuldigde van ‘alles wat mis is met delen van het Israëlisch-Arabische leiderschap’.
‘In de onze gehele regio, bestaande uit meer dan driehonderd vijftig miljoen Arabieren, zijn er slechts anderhalf miljoen Arabieren die complete politieke en religieuze vrijheid hebben en het recht om te stemmen bij volledig democratische verkiezingen. Het is geen toeval dat al deze Arabieren als volwaardige en gelijkwaardige burgers in een Joodse staat leven’, schreef Amar.
Maar in plaats van een positieve toekomst proberen op te bouwen ‘ondersteunt Tibi segregatie, en roept hij op tot de volledige verbanning van Israëlische Arabieren die vrijwilliger voor nationale burgerdienst kiezen’, vervolgde Amar.
De Druzen politicus stelde dat zijn eigen gemeenschap een perfect voorbeeld is van wat bereikt kan worden ‘als men kiest voor integratie en het leveren van een bijdrage in plaats van uitstoting en demonisering’. Israëlische Druzen dienen in het IDF, zijn gerespecteerde leden van het parlement en zijn grotendeels geïntegreerd en goed ontvangen in de gehele Joodse samenleving.
Ryan Jones.
