De Christian Allies Caucus van de Israëlische Knesset en het Joodse Wereldcongres organiseerden woensdag gezamenlijk de achtste jaarlijkse Nacht ter Ere van Israëls Christelijke Vrienden.

Na toespraken van verschillende Israëlische politici en christelijke leiders over de gedeelde wortels en het gedeelde lot van christenen en het Joodse volk, kwam het hoogtepunt van de avond, de huldiging van twee christenen die in de afgelopen jaren veel hebben gedaan om Joods-christelijke betrekkingen te bevorderen.

Een van die christenen is een bekende persoonlijkheid. Jane Hansen Hoyt heeft, via haar internationale organisatie Aglow, veel gedaan niet alleen om Israël te steunen, maar ook om de rechten van vrouwen over de hele wereld te bevorderen.

De andere persoon die wordt geëerd is een Grieks-orthodoxe priester die ongebruikelijke dingen deed. Ruim anderhalf jaar geleden begon de voordien onbekende priester uit Nazareth openlijk de andere Arabisch sprekende christenen op te roepen, om dient te nemen in het Israëlische leger of burgerdienst te verrichten en volledig te integreren in de Joodse samenleving van Israël.

Vader Gabriel Nadaf werd belasterd en veel bedreigd voor zijn inspanningen, en zijn zoon werd aangevallen, maar zijn ongebruikelijke voorbeeld is snel uitgegroeid tot een beweging.

Het land Israël is zich er vandaag wel van bewust dat het niet alleen christelijke bondgenoten elders in de wereld heeft, maar ook christelijke bondgenoten die hier in het land Israël wonen, dank zij de inspanningen van vader Nadaf en anderen in zijn beweging.

Nadaf vertelde de aanwezigen, heel trots te zijn op de ontluikende relatie tussen lokale christenen en hun Joodse landgenoten, maar merkte op dat veel meer moet worden gedaan.

‘Wij Israëlische christenen leven als minderheid temidden van een minderheid van Arabieren, en hebben een goede relatie met de Joodse maatschappij’. Nadaf meent, dat het in de christelijke gemeenschap van het land ontbreekt aan wijze leiders om het de Joodse Israëlische maatschappij binnen te leiden.

‘Ik ben hier om de ogen van de gemeenschap te openen’, aldus Nadaf. ‘Het is aan ons om te zeggen, Genoeg! De christelijke gemeenschap wil integreren in de Israëlische samenleving en verzet zich tegen de standpunten van zijn leiderschap, dat hier niet in geïnteresseerd is’. Hij beschouwt de IDF als ‘de eerste stap van integratie in de Staat’.

Christenen aparte minderheidsgroep
De vertegenwoordiger van de Israëlische regering zei, dat er ook van hun kant nog veel moet worden gedaan om de plaatselijke christenen binnen de kudde te brengen. ‘Het wordt tijd dat we u in alles als partners aanvaarden’, zei Knessetlid David Rotem tegen Nadaf. ‘Wij [de Joden] zijn meer uw broeders dan iemand in Jordanië, Libanon of Egypte’.

Daarbij doelde Rotem op een andere campagne van Nadaf en zijn medestanders, om de Israëlische regering hen als minderheid te laten erkennen, apart van de Arabische moslims. Velen, waaronder Nadaf, argumenteren dat de christelijke inwoners geen echte Arabieren zijn, al spreken zij die taal. Ze wijzen er op dat er al heel lang christenen in het land wonen, lang voor de verovering door Arabische moslims.

Shai Hermesh, voormalig Knessetlid en nu het hoofd van de Israëlische tak van het Joodse Wereldcongres, moedigde Nadaf aan, onderstrepend dat ‘u bent nu bij ons, maar belangrijker is, wij zijn bij jullie [de christenen]’.

Ryan Jones.