Amerikaanse onderhandelaars, verbonden met het mislukte vredesinitiatief van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry, waarschuwden vorige week in een interview met de Israëlische media dat de Palestijnen uiteindelijk hun Staat zullen krijgen, of door geweld, of door eenzijdig gemanoeuvreer.

Veel Israëli’s waren woedend, en zeiden dat de opmerkingen gevaarlijk dicht bij het vergoelijken kwamen van het Palestijnse terrorisme en de afwijzing van Israëls eisen voor vrede door de Palestijnse leiders.

De onderhandelaars, die op voorwaarde van anonimiteit spraken, vertelden aan de toonaangevende Israëlische journalist Nahum Barnea van de krant Yediot Achronot dat, in hun beoordeling, Israël in de eerste plaats de schuld heeft voor het mislukken van de vredesonderhandelingen.

‘Er zijn veel redenen voor het falen van de vredespoging, maar de mensen in Israël mogen niet aan de bittere waarheid voorbijgaan – de primaire sabotage kwam uit de nederzettingen’, stelden de Amerikanen. ‘De Palestijnen geloven niet dat Israël echt van plan is om hen een Staat te laten oprichten, wanneer dit op hetzelfde moment nederzettingen aan het bouwen is op het grondgebied bedoeld voor die Staat’.

Daarbij moet worden opgemerkt, dat vroegere afspraken Israël nooit hebben verboden nieuwe huizen te bouwen binnen de grenzen van de bestaande Joodse nederzettingen, en dat is in feite gebeurd de afgelopen negen maanden.

De Amerikanen erkenden, dat de Palestijnse leider Machmoud Abbas een aantal voorstellen, die hem gedaan waren door Kerry en de Amerikaanse president barack Obama, ronduit had verworpen. Ze benadrukten dat Abbas dit had gedaan omdat hij moe was en door Israél in een onmogelijke situatie was geplaatst.

Volgens deze onderhandelaars had Abbas eerder ingestemd met een gedemilitariseerde Palestijnse Staat, met Israël het bestuur over grote Joodse nederzettingenblokken (inclusief de overwegend Joodse gebieden van Oost-Jeruzalem) te laten behouden, en hij had beloofd dat de terugkeer van ‘Palestijnse vluchtelingen’ naar het eigenlijke Israël alleen zou gebeuren indien de Israëli’s hiertoe bereid zijn.

Als je de geïnterviewde Amerikanen zou moeten geloven, was Abbas bereid om Joodse ‘nederzettingen activiteiten’ te aanvaarden in die gebieden die hij deel van Israël zou laten blijven, als Netanyahu maar zou hebben ingestemd met het schetsen van een definitieve, aanvaardbare grens.

Maar achteraf klinkt deze bewering nogal dubieus. De aankondiging over de nederzettingen, die volgens de Amerikanen de laatste spijker in de doodskist van de onderhandelingen sloeg, was een aanbesteding voor 700 nieuwe appartementen in de wijk Gilo in het zuiden van Jeruzalem. Maar als Abbas al had toegegeven dat Gilo deel van Israël zou blijven, waarom vormde dit dan zo’n probleem?

De Amerikanen leken niet geïnteresseerd in zulke nuances. ‘De Palestijnen zijn de status quo moe’, grapten Kerry’s onderhandelaars. ‘Zij zullen tenslotte hun Staat krijgen – of door geweld, of door zich tot internationale organisaties te wenden’.

Het voormalige Knessetlid Einat Wilf schrijft In een ingezonden commentaar bij CNN, dat het spelletje van een ander de schuld geven nu een groot deel van het probleem vormt.

‘Tenslotte zijn Israëli’s en Palestijnen geen kinderen. Het zijn politici die heel goed in staat zijn hun eigen berekeningen te maken en alternatieven te kiezen die het minst slecht zijn vanuit hun eigen perspectief’, schref Wilf. ‘Dat zijn mogelijk niet altijd de alternatieven die externe waarnemers denken dat ze moeten kiezen, maar beide partijen moeten, evenals andere volken op aarde, vrij zijn om te oordelen wat in hun belang is’.

Ryan Jones.