Buitenlandse media twijfelen aan hoge aantal doden

Zelfs de buitenlandse media beginnen te twijfelen aan het hoge aantal van 1900 dode Palestijnen in de Gazastrook. Hoe is het mogelijk dat het aantal gedode mannen driemaal zo hoog is als dat van de vrouwen?

De Israëlische premier Netanyahu toont de voorzitter van het Internationale Comité van het Rode Kruis, Peter Maurer, hoe Hamasterroristen zich verschansen achter hun burgerbevolkingDe Israëlische premier Netanyahu toont de voorzitter van het Internationale Comité van het Rode Kruis, Peter Maurer, hoe Hamasterroristen zich verschansen achter hun burgerbevolking

De Britse omroep BBC en de Amerikaanse krant New York Times, die beide bekend staan om hun links-liberale kritiek op Israël, zijn nu ook de opgave door de VN van 1843 gedode Palestijnen gaan onderzoeken. Volgens de VN zijn er 1843 dode burgers geteld, waarvan 214 vrouwen, 725 mannen en 216 terroristen. De overige doden zijn volgens de VN kinderen en andere Palestijnen waarvan de identiteit niet duidelijk is.

Demografisch onderzoek
De BBC vraagt zich in een uitgebreid artikel met grafieken af, waarom het aantal gedode mannen naar verhouding veel hoger is dan het aantal vrouwen, terwijl de VN Israël voortdurend verweet blindelings op willekeurige Palestijnen te schieten. In dat geval zou het aantal gedode mannen en vrouwen eerder ongeveer gelijk moeten zijn.

De New York Times heeft de gegevens van 1814 gedode Gazanen bekeken. Maar er waren toch bijna 2000 doden? Wel, er bleken een aantal dubbele vermeldingen voor te komen op de lijst van slachtoffers.

De New York Times ontdekte, dat 34% van de gedode Palestijnen in de Gazastrook mannen tussen 20 en 29 jaar oud zijn, de leeftijdsgroep van de Palestijnse terroristen. Van de totale Palestijnse bevolking van 1,7 miljoen mensen maakt deze leeftijdsgroep echter slechts 9% uit.

Vrouwen en kinderen tot 15 jaar, dus burgers waarvan de meesten niet aan de strijd hebben deelgenomen, vormen met 33% de kleinste groep gedode Palestijnen. Daar staat tegenover dat deze leeftijdsgroep 71% van de Palestijnse bevolking in de Gazastrook uitmaken.
Deze gegevens bewijzen dat de Israëlische strijdkrachten gericht tegen terroristen optraden, en niet blindelings op de burgerbevolking hebben geschoten.

Daarmee worden voor het eerst de VN-cijfers van gedode Palestijnen ter discussie gesteld. De VN baseert zijn cijfers op het Palestijnse ministerie van Gezondheid in de Gazastrook, dat onder het bestuur van Hamas valt. Hamas gaf duidelijk instructie om de ‘militante identiteit van de mannen’ te verbergen.

Het Israëlische leger benadrukte dat tijdens de operatie Protective Edge252 Hamas-terroristen werden gedood, 147 terroristen van de Islamitische Jihad, 63 terroristen van andere organisaties en 603 andere terroristen.

Menselijke schilden
Dat er desondanks honderden onschuldige Palestijnen zijn omgekomen, komt doordat Palestijnse terroristen hun eigen broeders en zusters als menselijke schilden hebben misbruikt. Meer en meer buitenlandse journalisten geven dit nu ook toe, nu ze de Gazastrook hebben verlaten en niet meer bang hoeven te zijn om vrijuit te spreken.

De Israëlische legerwoordvoerder herinnerde eraan, dat tijdens de operatie Gegoten lood (in 2009) Hamas slechts 50 gedode strijders meldde. Jaren later maakten ze echter bekend dat ze 600 tot 700 Hamas-activisten verloren hadden. Dat is hetzelfde aantal dat Israël destijds opgaf. Zoiets gebeurde ook al in 2002, in de operatie Davids Schild in Jenin, toen de Palestijnen van een bloedbad van 500 doden spraken. Uiteindelijk bleek het dodental 45 geüniformeerde en bewapende Palestijnen en 23 Israëlische parachutisten te bedragen.

De tragedie is, zo ervaart men in Israël, dat de meerderheid van de wereldbevolking bij voorbaat tegen Israël is, en het interesseert deze meerderheid helemaal niet hoe Israël zich tegenover de Palestijnen gedraagt. Ook al waren er maar tien of zelfs helemaal geen doden, dan zou Israël nog schuldig zijn, omdat het Israël wordt verweten de Palestijnen het land afgenomen te hebben. Met het feit dat Israël voor zijn recht op het land opkomt, wordt in feite helemaal geen rekening gehouden.

Aviel Schneider.