Telkens wanneer Palestijnse terroristen een bijzonder gruwelijke of grootschalige aanval op Israëli’s uitvoeren, doen de voorvechters van de Palestijnse zaak hun best om of zulke acties te rechtvaardigen of om het incident helemaal weg te redeneren.
Deze propagandisten doen dit vooral omdat ze diep van binnen weten dat deze aanvallen buiten de grenzen van alle menselijk fatsoen vallen en buiten de morele waarden van degenen van wie zij steun hopen te krijgen.
Dit was het geval bij drie Joodse tieners – Eyal Yifrah, Gilad Sha’ar en Naftali Frenkel – die in juni werden ontvoerd en vermoord door Hamas-strijders. Palestijnse politieke activisten en hun aanhangers wereldwijd suggereerden, dat de Israëlische jongeren ofwel helemaal niet waren aangevallen, of dat Israël zelf had de aanval had uitgevoerd om verder militair ingrijpen te rechtvaardigen.
Sommigen kwamen met theorieën, dat Yifrah, Sha’ar en Frenkel eigenlijk ouder waren dan gemeld en al waren begonnen met hun verplichte militaire dienst, wat hen tot legitieme militaire doelwitten zou maken.
Zelfs de Palestijnse Autoriteit speelde het spelletje mee, door op een bepaald moment te beweren dat het hele voorval een Israëlische fictie was.
Vrijdag maakte Hamas duidelijk, dat geen enkele van die samenzweringen juist was, en dat personen uit zijn eigen gelederen inderdaad de drie Israëlische kinderen hadden gegrepen en op brute wijze geëxecuteerd.
Vanuit zijn comfortabele schuilplaats in Doha, Qatar, erkende de algemeen leider van Hamas Khaled Mashaal (foto)in een interview metYahoo! News, dat er ‘Hamas-leden’ achter de aanval zaten.
Voorts beweerde Mashaal, dat de Hamas-leiders geen voorkennis hadden van de ‘operatie’. Maar zelfs als ze die hadden, dan werd de standrechtelijke executie van de drie jongens legitiem geacht.
‘Onze visie is dat soldaten en kolonisten op de Westbank agressors zijn, en ze leven illegaal in dit bezette en gestolen land. En de Palestijnen hebben het recht zich te verzetten,’ zei de Hamas-leider.
Eerder deze week noemde de belangrijke Hamas geestelijke sjeik Saleh al-Arouri tijdens een conferentie van islamitische geleerden in Turkije de moord op de drie Joodse jongens een ‘gezegende heldhaftige actie’.
Het is leerzaam om een vergelijking te maken met Israël in dergelijke gevallen. En de drievoudige moord van deze zomer biedt een perfecte gelegenheid, omdat Joodse extremisten reageerden door het ontvoeren en op brute wijze vermoorden van een Arabische jongen, de 16-jarige Mohammed Khdeir.
Ja, er klonken hier en daar stemmen in Israël, die in het begin suggereerden dat Khdeir het slachtoffer was van een eremoord of van een vete tussen zijn familie en een andere Arabische familie. Veel meer Israëlische stemmen hadden als eerste reactie, hun eigen land de schuld te geven. Maar de Israëlische politie maakte al snel een einde aan al deze geruchten door openlijk te concluderen, dat Israëlische Joden de moord hadden gepleegd.
De Israëli’s, van hoog tot laag, hekelden onmiddellijk en zonder aarzeling de onboetvaardige moordenaars en iedereen die het zou wagen om hun psychotische standpunten te delen.
Israël is verre van volmaakt. Maar als natie duldt het geen bloeddorstige wreedheid van binnenuit. Kan hetzelfde worden gezegd van Hamas, of van enige andere vooraanstaande Palestijnse organisatie?
Ryan Jones.
