Is vrede in Gaza wel echt mogelijk of een illusie?

Israël en de Palestijnen zijn een wapenstilstand van 72 uur overeen gekomen, die dinsdagochtend vroeg inging. Op datzelfde moment vuurde Hamas nog een serie raketten af op de steden Rishon leZion, Rechovot en zelfs in de Judese woestijnstad Ma’ale Adumim.


Een groot stuk van een raket viel op straat in Gush Etzion (foto). Er waren geen gewonden. Volgens het Palestijnse persbureau Ma’an werd nabij Bethlehem, op Palestijns gebied, het huis van een Arabische familie door een raket beschadigd. 

Israël heeft de militaire doelen van Operatie ‘Sterke Rots’ bereikt. De regering heeft daarom het Egyptische voorstel voor een wapenstilstand aanvaard. Indien Hamas stopt met zijn aanvallen, dan wil Israël al zijn grondtroepen terugtrekken uit de Gazastrook. 

De Arabische krant Al Hayat in Londen meldde dat Kaïro aan Israël heeft gevraagd om de Hamas-leiders Iyad Al Alami en Halil al Haya uit de Gazastrook te laten vertrekken. Israël garandeert hen echter geen veilige aftocht en dreigt hen gericht dood te schieten, indien ze uit de bunkers kruipen. 

De Palestijnen hebben de Israëlische media hun eisen verteld: • Geen gerichte moorden meer, 
• Vertrek van alle grondtroepen,
• Beëindigen van de blokkade van de Gazastrook,
• De haven van Gaza moet worden geopend, 
• De luchthaven in Dahania moet weer worden opgebouwd. 

De Israëlische regering houdt vast aan de demilitarisering van de Gazastrook. Israëlische ministers benadrukten keer op keer dat ze de Palestijnse burgerbevolking willen helpen, maar daarvoor garanties van de internationale gemeenschap willen hebben, opdat Hamas buitenlandse fondsen niet opnieuw investeert in tunnels en raketten. 

‘Hamas werd erg hard getroffen,’ zei de Israëlische premier Benjamin Netanyahu bij een bezoek aan gewonde militairen in het Soroka ziekenhuis. Hij benadrukte dat hij niets tegen de Palestijnse bevolking heeft. De Hamas-leiding steelt zelfs de humanitaire hulp van zijn volk: ‘De wereld moet Hamas veroordelen voor het lijden van hun volk,’ zei Netanyahu. 

De Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman heeft meerdere malen Europa gewaarschuwd, dat de radicale islam geen grenzen kent, en Europa is de volgende in de rij. 

In de Israëlische media zeiden hoge officieren, dat Israëls veiligheidstroepen alle 32 ontdekte terreurtunnels hadden vernietigd. Tegelijkertijd vernietigde het Egyptische leger 18 tunnels onder Rafah, tussen de Gazastrook en Egypte. 

Voor de oorlog had Israël 82.000 reservisten opgeroepen. In de 29 dagen van de oorlog werden volgens informatie van het Israëlische leger 900 terroristen gedood, werden in de Gazastrook 4.800 doelwitten van terroristen aangevallen en vernietigd, heeft Hamas meer dan 3.300 raketten afgevuurd op Israël, heeft Israël omstreeks 3000 raketten vernietigd en liggen minder dan 3000 raketten nog steeds opgeslagen bij de islamisten. 

In Israël begrijpt iedereen dat deze oorlog gerechtvaardigd was en dat men geen andere keus had. In het buitenland stelt men Israël verantwoordelijk voor de dood van meer dan 1800 Palestijnen, waaronder bijna 300 kinderen, en 9000 gewonden – alles volgens Palestijnse bronnen. 

Men verwijt Israël, dat het geen evenredige strategie tegen de Palestijnen heeft gevonden. Aan de Israëlische kant werden slechts 64 soldaten en drie burgers gedood. Dat past niet, meent de publieke opinie, en daarom moet Israël nu worden aangeklaagd wegens oorlogsmisdaden. Veronderstel dat er aan Israëlische zijde 300, 600, 1200 of meer doden te betreuren zouden zijn, zou dat meer in verhouding staan​​? Bloed produceert mededogen, dat weten de Palestijnen, en dat weet Israël ook. In het Jodendom mogen lijken niet worden getoond. Aan Palestijnse kant gebeurt precies het tegenovergestelde. 

De Palestijnen in de Gazastrook lijden. Een aanzienlijk deel heeft genoeg van de radicale Hamas-regering, die sinds 2006 alleen investeert in oorlogen, maar niets doet voor het welzijn van de Palestijnen. Maar in de Gazastrook is geen openlijke kritiek te horen. Het enige dat je luid hoort in de Gazastrook is ‘Allah hoe Akbar’ (Allah is groter), hoezeer zij lijden, hoe slecht Israël is, terwijl de Arabische landen hen niet helpen, en ga zo maar door. Geen woord tegen Hamas. Want dat zou levensgevaarlijk zijn. Maar het Westen, dat meestal zeer kritisch is als het gaat om mensenrechten gaat, aanvaardt deze radicale vorm van de islam zonder klachten. 

Aviel Schneider.