Het (derde) verzoek van de Palestijnse voetbalbond aan de FIFA, om Israël uit te sluiten wegens reisbeperkingen voor Palestijnse voetballers en officials, wordt op een merkwaardig moment besproken, nu zeven FIFA-officials in Zwitserland zijn gearresteerd, verdacht van omkoping.

In oktober 2011 trad Jack Warner af als vice-president van de FIFA, het bestuursorgaan van het internationale voetbal, na de beschuldiging dat hij leden van de Caribbean Football Union had omgekocht in een poging om Mohamed Bin Hamman uit Qatar te kiezen als volgende president van de FIFA.

Woensdag werden zeven FIFA-officials gearresteerd in een hotel in Zürich, Zwitserland. De arrestaties gebeurden op verzoek van het Amerikaanse ministerie van Justitie. Dit nieuwe schandaal dook precies op terwijl de FIFA een verzoek van de PLO bespreekt om Israël uit de organisatie te schorsen.

In april heeft Jibril Rajoub, het hoofd van de Palestijnse voetbalbond, voor de derde keer verzocht Israël uit de FIFA te verbannen. Twee eerdere keren heeft de huidige president Sepp Blatter dit verzoek verworpen. Dit laatste verzoek heeft voldoende commotie veroorzaakt om premier Netanyahu erbij te betrekken.

Rajoub beschuldigde Israël, gebruik makend van de gebruikelijke laster: het boze Israël legt reisbeperkingen op aan Palestijnse voetballers en officials. En zijn belangrijkste voetbalclubs zijn racistisch. ‘Al jaren hebben we de confederaties in Azië en Europa gevraagd om tussenbeide te komen en een eind te maken aan het lijden van de Palestijnse voetballers’, benadrukte Rajoub. ‘Toen dat niet werkte hebben we besloten om direct naar de Algemene Vergadering van de FIFA te gaan.’

De motie om Israël te schorsen vereist de steun van tweederde van de 209 afgevaardigden. Indien de motie wordt aangenomen, wordt Israël de enige nationale ploeg die is uitgesloten van de FIFA, afgezien van de tijdelijke schorsing van Zuid-Afrika, van 1964 tot 1992. Een dergelijk resultaat kan het Israëlische voetbal letterlijk vernietigen.

Netanyahu was zich bewust van de implicaties en heeft op 19 mei in Jeruzalem een gesprek gehad met een sympathieke Blatter (foto), die na het gesprek zei ‘Voetbal is tegenwoordig zo’n sterke organisatie dat we naar een vredessituatie moeten gaan en niet naar een gevechtssituatie, en voetbal zal mensen verbinden en niet verdelen. Ik ben erg tevreden over wat premier Netanyahu heeft gezegd … Ik weet zeker dat we een oplossing zullen vinden.’

De timing had niet beter kunnen zijn voor Israël. Net nu de druk op de FIFA om Israël te schorsen sterker dan ooit is, zijn zeven top officials van de organisatie gearresteerd wegens corruptie.
Het effect van het schandaal werd meteen gevoeld. Rajoub stond erop, dat de stemming tegen Israël, gepland voor 29 mei, niet van de agenda zou verdwijnen wegens het onderzoek naar corruptie. Maar Ofer Eini, de voorzitter van de Israëlische voetbalbond, zei voor zijn vertrek naar Zürich dat hij een ‘optimistisch mens’ is.

Wat de uitkomst van de stemming ook is, alleen dwazen zouden enige samenhang suggereren tussen pogingen om Israël uit de FIFA te zetten en de timing van het schandaal waarin de organisatie is verwikkeld.