
De 70-jarige jurist doet al meer dan dertig jaar onderzoek naar de strijd om Jeruzalem. Hij schreef meerdere boeken over dit onderwerp, waaronder het boek met de titel uit Genesis28:17: ‘Ma nora hamakom haze!’מה נורה המקום הזה
Deze tekst wordt vaak vertaald als: ‘Hoe ontzagwekkend is deze plaats’, maar het kan ook vertaald worden met ‘Hoe heilig is deze plaats’. Berkowitz erkent dat Israël meer voor de Arabische bevolking in Jeruzalem zou kunnen doen. Maar ook al zou Israël meer investeren, het zal het conflict niet plossen.
Israel Today: Is Jeruzalem op dit moment de herenigde hoofdstad van Israël?
Berkowitz: Nee. Formeel gezien is de stad herenigd, maar in de praktijk is dat niet het geval. Alle Israëlische wetten gelden weliswaar voor zowel het westelijke als het oostelijke deel van de stad, maar in het dagelijks leven is het geen verenigde stad. Dat is niet de schuld van de Israëlische regering of van het stadsbestuur. Maar in het oostelijke stadsdeel is een duidelijke achterstand wat betreft infrastructuur, onderwijs en welvaart.
Stel dat Israël de afgelopen vijftig jaar meer had geïnvesteerd en er landelijk gezien geen sprake zou zijn van een achterstand in verschillende gebieden, zouden de Arabieren dan tevreden zijn geweest?
Het is onmogelijk om een Arabische samenleving te verandering door een financiële investering. Ook in Jeruzalem is een intifada, een opstand, van Palestijnen tegen Israël, al is die niet zo sterk als in andere gebieden. De Arabieren in Jeruzalem hebben namelijk iets te verliezen. Zij krijgen, net als alle andere inwoners van de stad, financiële hulp van Israël. Dat willen ze natuurlijk niet missen. Daardoor zijn Arabieren uit Jeruzalem voorzichtiger in hun opstand tegen Israël dan Palestijnen in andere gebieden. Ondanks de verschillen, streven alle Arabieren naar hetzelfde doel. Zij willen een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad. Israël moet daar rekening mee houden en streven naar een oplossing.