Zomer vakantie Tsjechië 2 juli t/m 24 juli 1993
Vrijdag 2 juli.
Om ongeveer drie uur vertrokken, nadat we eerst in Linschoten zijn geweest en tot de ontdekking kwamen dat we onze kussens van de tuinstoelen vergeten waren. Prachtig weer. We gaan via Nijmegen, dan Keulen, richting Olpe. Bij Beesd door de politie van de snelweg geplukt en gewogen en gecontroleerd. Alles o.k. Inmiddels half vier geweest.
Wij worden nog wel eens gratis gewogen.
Vijf over half vijf passeren we de grens. Vrij rustig geweest op de weg tot nog toe. Nu op de koffie af. Tien voor half zes rijden we weer richting Keulen. Het is nog steeds niet druk. 40 Km voor Olpe eten we wat en om kwart voor acht rijden we weer verder. Kwart voor negen zien de “Wilhelmsturm”van Dillenburg. Kwart over negen gestopt voor een vers kopje koffie. Tien voor half tien weer gaan rijden. Het was nog steeds heerlijk weer. Een prachtige avond.
Tanken hoort er ook bij. En de camping betalen ook.
Gereden tot net voorbij Würzburg en daar om half één gestopt op een parkeerplaats. Jorrit sliep als een roos maar zijn bed in de caravan lag klaar, dus hij kon zo weer verder slapen. Hans, Frieda, Frans en ik nog een klein feestje gebouwd omdat Peter geslaagd was voor de MEAO.
Zaterdag 3 juli.
Lekker geslapen en om tien voor half tien weer met stralend weer vertrokken. Om twaalf uur lekker aan de koffie vlakbij Fichtelberg, ons reisdoel. Even later kwamen we aan op de camping Fichtelsee om net voor half één, net voor de “Mittagsruhe”.
Na de middag het dorpje Fichtelberg ingereden, maar daar was niets meer te beleven. Toen maar doorgereden naar Marktredwitsch. Daar waren nog winkels open en hebben we nog wat boodschappen gedaan. Op een terrasje nog een heerlijke sorbet gegeten en later op de camping gegeten. Eerst nog de familie gebeld.
De Fichtelsee.
Foto door Jorrit gemaakt.
Swen was thuis en wilde precies weten waar we zaten. Hij zou doorgeven aan Ingrid en opa en oma’s dat we waren aangekomen.
Heerlijk buiten, niet wetende dat we ’s avonds gek werden van de vliegjes. Gebak ter ere van de geslaagden.
’s Avonds lekker buiten gezeten totdat het begon te schemeren en toen werden we gek van hele kleine vliegjes. Daarvoor moesten we wel naar binnen. Tot in de kleine uurtjes lekker gekletst.
Zondag 4 juli.
Met stralend weer wakker geworden en buiten ontbeten. Met de koffie werden we getrakteerd op tompoezen vanwege het slagen van Peter en Sabine. ’s Middags gewandeld langs het meer en Jorrit heeft nog gezwommen.
De eerste zwemkunst van Jorrit in open water.
’s Avonds bij het hotel langs het meer buiten op het terras gegeten. Daarna nog buiten gezeten, maar weer moesten we naar binnen voor de vliegjes.
Maandag 5 juli.
Vertrek uit Fichtelsee.
’s Morgens om negen uur vertrokken richting Karlo Vivary. Bij de Tjechische grens kregen we een stempel in het paspoort. Het was niet druk voor de personenauto’s, maar er stonden rijen vrachtauto’s te wachten. Het was drukkend warm in Karlo Vivary, maar het is een mooie stad met warmwaterbronnen en veel oude mooie gebouwen. Op het terrasje was het druk en veel winkels waren dicht want het was een nationale feestdag, de dag van de Kerstening.
Geld wisselen in Tsjechië.
Water 70 ° Celsius.
Maandag 5 juli Nationale Feestdag.
Karlo – Vivary.
Even rusten.
Het badhuis. Warm water fontijn.
Op de terugweg wat gegeten in Sokolov, wat een echte industriestad is. Veel saaie flats. We zaten boven op een terras van een hotel en net toen we gegeten hadden begon het te hozen.
Fabrieksstad Sokolov.
We hebben zware regenbuien gehad onderweg tot bijna bij de camping. Het bleek dat het op de camping ook flink had gewaaid, want onze luifel hing los. Weer een paar deukjes erbij in de zijwand van de caravan. Het bleef flink waaien en toen we op bed lagen schudde de caravan flink van de fladderende luifel. Om twee uur ’s nachts hebben we de stoute schoenen aangetrokken en toch de luifel er maar afgehaald. Toen konden we tenminste rustig slapen.
Dinsdag 6 juli.
Om ongeveer elf uur vertrokken richting Bayreuth en daar wat rondgekeken. Het is een mooie breed opgezette stad met veel grote gebouwen. Jorrit heeft een nieuwe radiografisch bestuurbare auto gekregen en daar was hij heel blij mee. De luifel die we vanmorgen weer opgezet hadden is er vanavond weer droog afgehaald. Morgen vertrekken we naar Tsjechië en willen dichtbij Praag een camping zoeken. Dus vanavond op tijd naar bed.
Woensdag 7 juli.
Om half tien vertrokken richting Tsjechië. Bij de grens was het weer niet druk. De weg die we nu reden was mooier dan die over Karlo Vivary. Nu volgen we vanuit Cheb de weg nr. 21 naar Mariënbad en dan Pilzen. Om twaalf uur zijn we net door Planá. Tegen drie uur kwamen we in Beroun op de camping aan en het leek ons wel wat. Bij de receptie gingen we bijna plat van de lysollucht.
Camping Na Hrázi – Beroun.
We werden ingeschreven en we konden ons in het Duits goed redden. De camping ligt aan de rivier de Bernounka en vlakbij de brug die in de stad uitkomt. Een leuke grote stad, waar we gelijk gingen eten.
De overburen, ook Nederlanders, gaven ons al informatie over de bakker, een broodfabriek, die net over de brug zit, welk restaurant goed is enz. De camping staat vol met Nederlanders.
Beroun.
We liepen de stad in en vonden een tamelijk chique restaurant en toen we de prijzen zagen gingen we toch maar naar binnen. Nou, daar hebben we heerlijk gegeten en waren met z’n vijven (Jorrit dus ook een groot menu) 721 Kronen kwijt en dat is omgerekend f.50,- . Dus we hebben ons voorgenomen hier vaker te eten. ’s Avonds lekker op tijd de eigen caravan ingedoken en op tijd naar bed.
Donderdag 8 juli.
Laat opgestaan. Het was mooi weer. Na de koffie naar Beroun geweest om boodschappen te doen. Onderweg gelijk een broodje met worst gegeten en lekker gekuierd in de winkelstraat. Daarna op de camping lekker geluierd en langs de rivier gezeten, wat leuk was, want daar kwamen steeds kano’s langs. Heerlijk rustig.
’s Avonds in de stad weer chique gegeten en daarna nog even buiten gezeten. Aangezien het de bedoeling is dat we naar Praag gaan morgen kwam de overbuurman nog met informtie voor ons. Hij vroeg ons waar we vandaan kwamen, want hij dacht aan de auto te zien Nieuwegein. Toen hij hoorde dat wij uit Benschop kwamen zei hij:’Dat is nou ook toevallig, mijn vrouw komt daarvandaan. Zij heet Nel Brouwer”. Hij gauw naar zijn vrouw om te vragen of ze Marie Goedhart kende en dat was het geval. Zo kom je overal wel iemand tegen die Benschoppers kennen.
Vrijdag 9 juli.
Om half negen vertrokken naar de bus en om ongeveer kwart voor tien waren we in Praag. Onderweg kwam er een meisje naast Frans zitten en Frans begon te praten met haar. Duits was ze aardig meester. Toen we bij het station in Praag kwamen heeft ze ons meegenomen naar de metro en ons ondergronds door Praag geloodst. Dat was erg aardig. We waren nu gelijk waar we wilden zijn, n.l. het oude Koningspaleis. Dat was erg indrukwekkend.
Van de bus naar de metro geloodst.
Het oude konings paleis.
De wacht en het plein.
Bij het oude konings paleis.
Plein voor koningspaleis.
Al die grote mooie gebouwen en dat prachtige uitzicht over de stad Praag. Daar hebben we ook nog een broodje gegeten op een terrasje. Ook hebben we het wisselen van de wacht gezien.
Wisselen van de wacht.
Het paleis waar ook Vaclav Havel zijn kantoor heeft.
Gezicht op Praag.
Terrasje met bovenstaand uitzicht vanaf plein koningspaleis.
Plein voor de St. Vitus kathedraal. St. Vitus kathedraal.
Koningsgraf Koning Wenceslas.
Om kwart voor drie zijn we de stad verder ingegaan en via de Karlsbrug (wat alleen een loopbrug is) en waar allerlei kraampjes stonden met oorbellen, schilderijtjes, keramiek enz. naar de Joodse wijk gelopen.
Karlsbrüce bij dag.
Karlsbrüce bij nacht.
Spreekt voor zich.
Het gouden straatje.
Op de Karlsbrüce.
Boven en onder: De Karlsbrüce over de Moldau in Praag.
Daar was een synagoge te bezichtigen. Dat viel tegen, want deze synagoge was niet meer in gebruik als synagoge. Ook was een oude Joodse begraafplaats, waar 12000 joodse graven waren ook 12000 stenen bewaard zijn gebleven. Die stonden schots en scheef op het kerkhof. Daarna de Joodse klok bekeken, die de tijd precies andersom aangeeft.
Joods uurwerk.
Toen naar de Wenceslasplatz, waar de astronomische klok op het raadhuis bijzonder is.
Astronomische klok.
Ook reden daar paarden met koetsen rond. Daarna nog enkele smalle straten doorgelopen en nog over een markt en toen was het tijd om weer naar de bus te gaan.
We waren half zes bij de bushalte en de volgende bus vertrok om tien over half zeven. Nou, dan nog maar wat drinken op een terrasje. De bus liep aardig vol en onderweg werd het stampvol.
Het was de hele dag warm geweest, maar niet hinderlijk, maar in de bus was het bijna niet uit te houden. Om half acht waren we in Beroun en hebben we gegeten in de minder luxe tent aan de overkant, Blazku geheten. We konden doorlopen naar buiten en hebben een heerlijke schnitzel op en werden verrast door een paar gitaren en een contrabas op countrymuziek en zang. Nog een coupe ijs toe en we moesten f.16,80 afrekenen.
De bus naar Praag ( 25 km) kostte ons met z’n drieën f. 2,63 en de metro f. 0,70 voor een uur ondergronds. Dus het vervoer naar en in Praag kostte ons totaal f. 6,66.
’s Avonds nog lekker buiten gezeten tot half twaalf. We zagen bij de receptie een man met twee gemuilkorfde honden zitten en het bleek dat deze ’s nachts de camping bewaakten. Om kwart voor tien Ingrid nog gebeld en toen hoorden we dat oma van Schajik maandag op vakantie is gegaan naar Ouddorp en dat het vandaag 15 graden was in Holland. Ook hebben we toen nog tot maandag bijgeboekt op de camping.
Zaterdag 10 juli.
We brandden om half tien de caravan uit en hebben buiten ontbeten. Het was broeierig warm. Buiten onder de caravan toen al 24 graden. Na de koffie naar het dorp gegaan om booschappen te doen voor de zondag.
Er was markt, maar de lucht betrok en het was twaalf uur. Iedereen was in een noodtempo de spullen aan het inpakken en in een ogenblik was de markt leeg. Terug op de camping hebben Frieda en ik de kaarten geschreven en de mannen een tukje gedaan. Het weer valt tot nu toe toch nog mee. Jorrit vermaakt zich met een Hollands jongetje. Later met Jorrit en Hans en Frieda nog een spelletje Triominos gedaan. Het was inmiddelshalf vijf geworden en het begon lekker te regenen. Om half zes was het weer droog, maar een stuk koeler.
Om zeven uur in de stad gaan eten bij Blazku en dat was weer heerlijk. Net toen we terug waren begon het weer te regenen en volgens mij is het de hele avond niet meer droog geweest. Onder de luifel nog buiten koffie gedronken en op tijd naar bed.
Zondag 11 juli.
De hele nacht heeft het geregend. Om tien uur opgestaan en langzaam aan gedaan. Hans en Frieda hebben bij ons koffie gedronken en de zondagmorgenborrel genoten. Na het eten een spelletje Triominos met Jorrit gedaan. Die heeft geloof ik al vijf of zes boeken gelezen. Na het spelletje nog een stuk met de auto rondgereden naar Kladno over wegnr. 30 en via Zilna en Bratronice weer op wegnr. 30 terug naar Beroun.
Onderweg zagen we goed onderhouden dorpjes. De hele dag is het misschien een half uurtje droog geweest. Om half zeven gaan eten bij Blazku en om half negen weer terug bij de caravan. Nog regent het. ’s Avonds gezellig in de caravan nog een kaartje gelegd.
Maandag 12 juli.
Vannacht heeft het nog wat geregend, maar toen we om negen uur opstonden begon de zon er door te komen. Het plan is om eerst een glasfabriek te gaan bezichtigen en daarna het kasteel Karlstein. Toen we bij de glasfabriek kwamen bleek dat er een klein winkeltje met een toonbank was, waar zwaar bewerkt glas te koop was en dat de fabriek wegens vakantie gesloten was. Tegenover de fabriek was een soort café waar we koffie vroegen en toen kregen we Turkse koffie.
Aan de Turkse koffie.
Daar heb ik tot nog toe de smerigste wc gezien en het stonk er verschrikkelijk. Daarachter was een grote zaal, waar wat te doen was geweest. De volle asbakken en de lege chipszakken lagen nog op tafel en het zag er niet uit.
Langs het café lag de spoorlijn met een overgang die nog de hand bediend werd. Toen we via de toeristische route bij Karlstein aankwamen bleek het kasteel gesloten, omdat het maandag was. Ook onderweg eten was een probleem omdat het maandag was. Ook kwamen we in een eetlokaal voor arbeiders, waar we belangstellend werden bekeken en de menukaart kregen. Toen we in het Duits vroegen of er ook een Duitse menukaart was werden we compleet genegeerd. Zelfs toen we weer opstapten deden ze of we lucht waren.
Vanaf de voetgangersbrug naar het busstation in Beroun.
In Bernoun de laatste boodschappen gedaan en nog wat rondgekeken. Onderweg heeft het nog wat geregend, maar nu om vijf uur schijnt de zon weer. We drinken nog wat voor we gaan eten.
Na het eten afgerekend in de receptie en vergezeld van een fikse bui naar de caravan gebracht door Hans die ons met de auto kwam ophalen. ’s Avonds nog bij ons in de caravan besproken waar we heen zouden rijden de volgende dag en op tijd naar bed.
Blik vanaf de grote brug naar de stad Beroun.
Eén van de weinige mooie dagen.
Alles wat in een week is opgemaakt, incl. campingkosten DM 170,= en 3000 kronen is bij elkaar Fl 390,=.
10 kronen= Fl 0,65. Dit is een oud biljet en gaat dit jaar uit de roulatie.
Het water was niet te drinken zo’n chloorsmaak, dus bronwater was de oplossing.
Dinsdag 13 juli.
Half acht opgestaan en ons klaar gemaakt voor het volgende deel van de reis. Negen uur vertrokken naar Viechtach in Beieren. De reis duurde weer lang omdat er veel vrachtverkeer op de weg was en er bijna niet ingehaald kon worden. Om half drie waren we op de camping die heel mooi en verzorgd is. Om kwart over vijf Swen gebeld en opa en oma van Vrouwerff.
Verder zelf weer eens gekookt, wat ook weer lekker smaakte. De avond rustig doorgebracht het regende af en toe.
Woensdag 14 juli.
Eerst naar kantoor gebeld en naar oma van Schajik, die weer thuis was uit Ouddorp. Vandaag bezoeken we de stad Regensburg. Begonnen met koffie in restaurant Zu Thurn und Taxis. Toen aan de bezichtiging begonnen van de Dom. Toen we daar waren begon Frans ineens tegen iemand te praten en toen ik goed keek zag ik dat het Evert Gerards met Marja was. Marja van Weelden wordt de juf van Jorrit in groep 5 dit jaar en ook hebben zij beiden Swen en Ingrid in de klas gehad op de basisschool. Even staan praten en toen zijn we weer verder gegaan. Daarna zijn we naar de bekende stenen handelsbrug gewandeld en aan de voet daarvan de alom bekende worstjes met zuurkook gegeten met daarbij een pot bier.
Brug over de Donau.
Oude stadhuis Regensburg.
Dat werd honderden jaren geleden ook gedaan door de handelslieden die Regensburg binnen kwamen. Toen nog gewinkeld en bij Horten een kop koffie gedronken.
Toen we terug kwamen op de camping was het inmiddels al zeven uur geworden. We wilden Swen nog even een prettige vakantie wensen en probeerden hem te pakken te krijgen, wat eerst niet lukte. In het restaurant op de camping gegeten en ondertussen lukte het om Swen te pakken te krijgen, nadat we Ingrid ook nog even aan de lijn hadden bij opa van Vrouwerff. Swen zou ook nog even gaan. Monique vertelde dat ze een baan had bij het Albert van Koningsbrugge-verpleeghuis in Utrecht met gelijk een opleiding voor ziekenverzorgende. Ze was er erg blij mee. De jongelui willen morgen om vier uur vertrekken. Fijn ze nog even aan de telefoon gehad te hebben. Vandaag was het aardig droog, maar nu het avond is valt er iedere keer weer regen.
Donderdag 15 juli.
Wat rondgekeken in Viechtach en boodschappen gedaan. Vanmiddag zijn we naar de zilvermijn in Bodenmais geweest.
Oude zilvermijn Bodenmaïs.
Als er een andere gids zou zijn had het leuk geweest, maar nu holden we overal achteraan en de groep was te groot. Iedere keer regende het vandaag en toch zijn we nog even de toeristische plaats Bodenmais ingegaan.
De glasblazer in Bodenmaïs.
Voor de jongens hebben we in een grote glaswinkel 5 glazen met namen laten graveren en dat ging heel snel.
Die wilde Jorrit geven. Toen naar de caravan en lekker zelf eten gekookt. Dat ging erin als koek. Nog naar Ingrid gebeld om haar een fijne vakantie te wensen, want die gaat naar Herkenbosch met de ouders van Edwin mee. ’s Avonds nog lekker buiten gezeten.
Vrijdag 16 juli.
Vanmorgen rustig aan gedaan. Allemaal onder de douche geweest en toen kleding gewassen. Het leek erop dat het droog zou zijn, maar helaas.
’s Middags wij met z’n drietjes naar het plaatsje Regen geweest, ongeveer 23 km van Viechtach en daar was niet veel te beleven.
Ook weer buien tussendoor. Onderweg naar Viechtach nog een vreselijke plensbui gehad. We reden achter een auto die ontzettend rookte, maar alles reed nog.
Boodschappen gedaan bij Super 2000 en de auto door de wasserette gereden. Toen we bij de caravan kwamen bleek het hier ook gehoosd te hebben. Toen we zaten te eten om kwart over zes kregen we zelfs nog een behoorlijke bui hagel te verwerken en vijf minuten later scheen de zon weer. Vanavond zijn we naar Höllenstein geweest. Daar zou een feestavond gehouden worden met klederdrachtgroepen. Toen we daar aankwamen konden we niet meer in de grote zaal zitten, maar moesten we genoegen nemen met de nevenzaal. Dan kon je door de ramen meekijken. Daar hadden we geen zin in. Toen zijn we verder gereden naar de Höllensteinerstausee en daar hebben we in een restaurant koffie gedronken en toen zijn we naar de camping gereden en daar hebben we in het café van de camping nog wat gedronken, op tijd naar bed gegaan, behalve Jorrit. Voor hem was het knap laat.
Bij de Höllensteinerstausee zagen we een telefooncel en toen heeft Frans gebeld naar de ouders van Monique en daar hoorden we dat ze goed aangekomen waren in Frankrijk. Om vijf uur zijn ze donderdagmiddag thuis vertrokken en vrijdagmiddag om twaalf uur waren ze op de camping. Om zes uur hebben ze naar de ouders van Monique gebeld en stonden ze gesteld. Gelukkig dat ze op hun stekkie zitten.
Zaterdag 17 juli:
Vanmorgen leek het mooi weer te worden, maar voor we gegeten hadden regende het al weer pijpenstelen. We zijn naar Bodenmais gereden, want daar hadden we nog niet veel van gezien.
Daar begon om drie uur een gartenfest. Vanmorgen toen ze alles aan het opzetten waren regende het triest, maar toen we gegeten hadden in Bodenmaiser Hof begon het op te klaren en kwam de zon erbij. Om half vijf hadden we het wel gezien en zijn we op de caravan aan gegaan.
De heren hadden ieder een liter bier achter de kiezen, dus ik reed naar huis. Toen we op de camping aankwamen begon het in de verte te onweren, maar het begon later toch weer op te klaren en we zagen later zelfs een ster.
Zondag 18 juli.
We zouden een prachtige dag krijgen, maar wat er ook voorspeld was, het regende toch weer toen we wakker werden. Later werd het weer droog en scheen de zon. Tijdens de koffie de korte broek weer aan, maar om een uur of twaalf regende het weer dat het goot. Later weer een periode droog. Lekker in de caravan met Jorrit een spelletje Triominos gedaan. Pappa even “gebankt”. Om kwart over vier thee gedronken. Om kwart over vijf wilden Frans en ik toch even een wandelingetje maken. Het weer was redelijk, de zon scheen en er waren hoegenaamd geen wolken aan de lucht. Toen we eenmaal vertrokken waren hadden we de smaak snel te pakken. Een prachtige wandeling in de buurt van de camping met onderweg nog gezelschap van een herdershond. Langs een prachtig pad langs het water en door het bos weer terug naar de camping. Om kwart voor zeven waren we weer terug op de camping.
Jorrit had geen zin om mee te gaan en was druk met een vriendje aan het spelen toen we terug kwamen. Ook met Hans had hij nog een spelletje gedaan. Ons snel even gewassen en toen in het restaurant op de camping lekker gegeten. Toen we ’s avonds om half twaalf naar bed gingen begon het weer te hozen en te onweren.
Maandag 19 juli.
Zowaar, de zon scheen ons weer toe toen we opkwamen. We zouden vandaag, omdat het weer niet zo mooi zou zijn naar Passau gaan, maar omdat het droog was en de zon scheen hebben we toch maar een kleine wandeling in de buurt gemaakt.
Gewandeld in natuurgebied Grosser Pfal.
Het was af en toe wel dreigend, maar toch hielden we het droog. Maar net toen we weer bij de auto kwamen vielen er een paar spetters. Maar het bleef daarbij. Boodschappen gedaan en naar de camping om te eten. Vanmiddag zijn we naar Deggendorf geweest. Daar wat rondgekeken en Frans wilde voor mij nog iets kopen voor onze trouwdag a.s. vrijdag. Het was best mooi weer en toen we vanavond om ongeveer zes uur bij de camping kwamen nog wat gedronken en jawel, we zaten net onder de luifel en het begon te regenen. Pannenkoeken gebakken voor Jorrit en mij en …….Frans vis op brood. De hele avond niet meer droog geweest.
Dinsdag 20 juli.
Vanmorgen opgestaan met droog weer, maar toen we om kwart over tien richting Passau gingen befon het al gauw te regenen. Om tien voor twaalf stonden we voor de Dom in Passau. Om twaalf uur begon daar een concert van een half uur op het grootste orgel van de wereld. 17388 pijpen en 231 registers, gebouwd in 1928.
Orgelconcert in Passau. Dit is het grootste orgel ter wereld.
Het was erg mooi om te horen. De kerk was helemaal vol en wij zaten tegen de pilaren op de stenen vloer te genieten. Daarna de oude stad bekeken. We hebben ook nog bij de Inn en de Donau gekeken.
Eén keer in de twee á drie jaar is dit te verwachten in Passau.
Het water van de Donau stond al drie dagen extra hoog. Bij een brug stond een auto op de boulevard voor het water, maar het bleek dat ook achter hem water was. Hij kon nergens meer heen. Overal lagen zandzakken bij de deuren die dicht bij het water waren.
Even naar kantootr gebeld vanuit Passau.
Boulevard overstroomd in Passau.
Het water kwam bijna niet vooruit. Het scheepvaartverkeer in de Donau was stil gelegd. Vanmiddag de bovenstad bezocht, waar de winkelstraten zijn. Weer op tijd naar huis. In het restaurant gegeten en gezellig nog wat gezeten. Het regende toch. Nog naar Oma van Schajik gebeld. Alles o.k. alleen het weer was daar ook slecht. Toen we tegen twaalven naar bed gingen zagen we weer sterren.
Woensdag 21 juli.
Vanmorgen thuis een kopje koffie gedronken en daarna richting Bayerisch Eisenstein en de Tsjechische grens. Onderweg begon het al weer te regenen.
Veel files gehad onderweg en om half een waren we over de grens. We moesten n.l. nog Tsjechische kronen opmaken, want waarschijnlijk krijgen ze een andere munteenheid, dus bewaren is niet zo handig. Net over de grens, in hotel-restaurant Ëngadin”gegeten. Eerst moesten we al lang op ons eten wachten en Hans en Frieda hadden eerst een voorgerecht besteld. Toen dat op was kwam al gauw onze schnitzel, maar Hans en Frieda kregen niets meer. Dat zou weer ongeveer 20 minuten duren. Dat hebben we maar niet meer besteld. Dat gaat zo in Tsjechië. Wij moesten vlug ons eten opeten, want Hans wilde daar weg. Vanmiddag nog in Zwiessel rondgekeken. Het weer was lekker. De zon scheen en met de trui aan was het warm. Om zes uur waren we weer bij de camping.
Mijn laatste wasje gedaan. Jorrit is zoet met Lego, dat hij gekocht heeft van zijn vakantiegeld. Het regent nog steeds niet.
Donderdag 20 juli.
Rustig aan gedaan. Vandaag de laatste dag op de camping. Na de koffie de luifel opgeruimd. Na het eten allemaal gedouched en de laatste boodschappen gedaan in Viechtach. Onderweg een fikse bui en later nog een flinke hagelbui.
Toen scheen het zonnetje weer even. Enfin, hommeles. Nog lekker in een konditorei koffie gedronken en later nog wat rondgewandeld in Viechtach. Voor de laatste keer in het restaurant op de camping gegeten. Hans en Frieda bij ons nog even gezellig gezeten en op tijd naar bed.
Vrijdag 23 juli.
Onze trouwdag. 22 Jaar getrouwd. En de zon scheen. Jorrit feliciteerde ons. Van Frans kreeg ik een gouden ketting en een bijpassende armband. Prachtig! Wat een cadeau.
Voordat we vertrokken nog een kopje koffie gedronken bij hans en Frieda in de caravan. Daar kregen we nog een fles wijn en wat schnaps voor onze trouwdag. Net voor half tien vertrokken. ’s Avonds tegen zessen waren we op de camping “Eisenbachtal” in Montabour.
We werden verwelkomd door twee Nederlandse heren, die de honneurs waar namen voor de campingbaas. Ze dirigeerden ons naar onze camping, liet me het toiletgebouw zien, vertelde wanneer de bakker kwam, waar we ons konden melden, waar we konden eten, enz. Dat was leuk. Dat restaurant op de camping hebben we maar gauw gebruik van gemaakt en dat was de moeite waard. Die onthouden we.
Ook een leuke omgeving, waar nog heel wat te zien valt. ’s Avonds bij ons in de caravan nog wat gedronken op onze trouwdag en lekker op tijd plat.
Zaterdag 24 juli.
Zaterdagmorgen 24 juli brood halen op camping Montabaur.
De laatste foto van camping Montabaur.
Om kwart over negen vertrokken met mooi weer en het laatste rukje gereden.
En de laatste foto van “onderweg”.
Om ongeveer half twee waren we bij Hotel Maarsbergen, waar we ons afscheidsdiner hebben gebruikt. De ober begon al in Duits tegen ons en zei dat hij zich wel aanpaste. Nou dat had hij met de bierglazen ook wel eens mogen doen, want die zijn in Nederland véééééél kleiner.
Daarna afscheid genomen van de familie de Wit en om drie uur waren we thuis, na een regenrijke vakantie.
