Vakantie van 1 juli t/m 23 juli 1999.

Donderdag 1 juli 1999.

Het weer is vanmorgen heerlijk. De was buiten nog droog gekregen. Maar om half twaalf begon het te regenen. Gert belde tien voor twee dat ze klaar waren en om twee uur zijn we vertrokken. Opa en oma stonden ons uit te zwaaien. Leuk. Om tien over half driebij Zaltbommel en het is daar 16˚ op de paal. Om acht uur hebben we langs de snelweg bij de stad Luxemburg warm gegeten en gaan we op weg naar Frankrijk. Tot nu toe hebben we alleen bij Maastricht even stil gestaan in de file, maar verder is het vrij rustig op de weg. We rijden lekker door tot elf uur en tanken dan. We besluiten nog 60 km door te rijden tot net na Dijon. We rijden nog  ±20 km door en worden dan door een vrachtauto geseind met zijn lichten. Gelijk voelen we dan ook de caravan achter ons iets gaan slingeren. Een lekke band. Nou, niet gewoon lek, maar helemaal aan flarden.

Gert rijdt voor ons en heeft nog niets in de gaten. We seinen wel, maar het is donker en er zijn meer lichten op de weg dus valt het niet zo erg op. wij gaan snel naar de vluchtstrook en samen regelen we de klus in ongeveer 20 minuten. Maar nu Gert nog vinden. Vincent zitbij ons in de auto en vindt het gelukkig allemaal nog best. Hij wil wel een nachtje bij ons logeren. Even later belt Gert gelukkig op en vertelt dat hij op de eerste grote parkeerplaats met tankstation na Dijon staat. En inderdaad staat hij daar op ons te wachten. Daar voor de nacht geparkeerd en nog even wat bij ons gedronken en doorgesproken wat er gebeurd is. Om half een gaan we slapen en dat lukt gelukkig uitstekend.

Vrijdag 2 juli 1999.

Stralend begin van de dag. Om kwart over acht opgestaan en op het opstapje mijn verslag bijgewerkt. Het was heel wat om te vertellen. We gaan ontbijten in het wegrestaurant en om tien uur vertrekken we weer richting Zuiden. Het blijft stralend weer en om één uur gaan we eten net bij Lyon. We hebben een meevaller, want er wordt gestaakt op de tolweg van Nancy tot Lyon (het grootste stuk). We mogen door het tolhokje zonder te betalen. We krijgen wel een brief mee met de oorzaak van de staking en daar bedanken we vriendelijk voor. Om half vier op de weg N 75 koffie gedronken. De auto van ons moest et zwaar aan trekken, want hij werd erg warm. Waarschijnlijk komt dat door de airco, want als we die uitzetten loopt de temperatuur weer terug.

Om kwart voor zes rijden we de camping op en daar worden we meegetroond naar de kantine en wordt ons een welkomstdrankje aangeboden. Dat is attent. Daarna brengt de beheerder ons naar ons plekje en dat ligt erg hoog op de camping. Frans kan de caravan niet recht krijgen en de nieuwe caravankrik is ook niet wat we er van verwacht hebben, dus het gaat allemaal niet erg soepel. Gert helpt ons even en dan is het zo gebeurd. We eten met z’n allen brood met ragout en knakworst en dan gaat Frans een lekkere tuk maken. Daar knapt hij van op en dan zitten we de hele avond nog lekker buiten. Het koelt hier gelukkig ’s avonds niet zo hard af. We waren allemaal moe, dus om half elf gingen we plat.

Zaterdag 3 juli 1999.

Geslapen als een roos en om half tien branden we ons bed uit. We houden ons gemak en ontbijten buiten. Om half twaalf aan de koffie en om ongeveer half twee naar de receptie gelopen. De kinderen kunnen zwemmen en daarna allemaal een ijsje genomen. Daarna, om half vier rijden wij met z’n vieren naar het dorp en blijven de kinderen op de camping. Maar de winkels gaan om half vijf pas open. Toen zijn we maar doorgereden naar Laragne Montéglin, dat is een kwartiertje met de auto. Daar doen we onze boodschappen in het Casino, dat is een grote supermarktketen in Frankrijk.

 

De broers genieten samen van de afwas.

 

 

 

Om zeven uur starten we de barbecue en dat is heerlijk. Half tien was de vaat klaar en nog lekker buiten gezeten tot elf uur.

Zondag 4 juli 1999.

Vandaag straalt de zon weer aan de hemel. Om half elf vertrekken we naar Aiguiare, het plaatsje bij de afslag naar de camping, waar markt is. Ab we het marktplein oprijden zien we zes kraampjes, w.o. kaas, groente, fruit, vlees, honing en wijn. We stappen maar weer in de auto en rijden naar Larugne, waar we in het stadje koffie gedronken hebben. Nog even wat rondgekeken en weer terug naar de camping. Daar brood gegeten en toen gingen de kinderen al gauw zwemmen. Wij hebben heel lui de middag doorgebracht. Het is erg warm en daar moeten wij erg aan wennen. Gert niet, want die zit rustig de hele middag in de volle zon. Vanavond macaroni gemaakt en Frans heeft met Jorrit de afwas gedaan. Om acht uur zit ik nog lekker te rummikuppen met Miranda en Wil. Lekker de hele avond weer buiten doorgebracht.

Maandag 5 juli 1999.

Het is gelijk weer warm. Wat een weelde. Om half elf naar de winkel in Serres gereden. Jorrit moet een nieuwe zwembroek, want je mag in het zwembad niet met een bermudabroek zwemmen Voor vanavond bestellen we patat en dat kun je hier nog steeds ophalen in je eigen pan. Dat was twintig jaar geleden ook alzo in Frankrijk. Toen we terug kwamen uit Serres kwamen we een hele serie oude sportwagens tegen die de route de Prince d ‘Orange reden. We zagen dat ze meereden inde Rally des Alpes.

 

Na het brood eten zijn we nog in het dorp gaan kijken, maar toen zagen we alleen nog maar een paar laatkomers voorbij rijden. Bij Chéz René een ijsje gegeten en gelukkig was dat verpakt, want degene die bediende zag er niet bepaald schoon uit. Vanavond de barbecue voor het laatst gebruikt. Die is versleten en kan de kliko in. We zitten nog laat buiten en we zien het weerlichten in de verte. Jorrit slaapt vannacht maar bij ons in de caravan. Vannacht regent het even flink.

Dinsdag 6 juli 1999.

Ondanks de bui vannacht is het weer toch weer lekker. Niet zo warm als gisteren maar dat hoeft ook niet. We gaan vandaag de Lavendelroute rijden. Deze route is 69 km vanaf Orpierre richting Laboral naar Rosas en via de D 469 weer terug. Onderweg om half een in Rosas heerlijk op een terrasje koffie gedronken en daarna binnen van een fantastisch maal genoten. Daar hebben we tot over half drie gezeten.

 

Ook hebben we onderweg bij Chanousse in een lavendelverwerkingsbedrijf een flesje lavendelolie gekocht. We dachten daar rondgeleid te worden, maar dat viel erg tegen. Om vier uur waren we weer op de camping en hadden wel zin in een bakje koffie. Om zeven uur brood gegeten. Het is frisser dan de vorige avonden en om half elf gingen we allemaal weer gestrekt.

Woensdag 7 juli 1999.

Vannacht heeft het flink gewaaid. De caravan stond te schudden, vanwege de luifel, maar het heeft niet geregend. Vanmorgen weer heerlijk buiten ontbeten. Gert haalt iedere morgen brood voor ons. Wat een luxe. Na het ontbijt drinken we nog koffie op de camping en gaan dan naar het zwembad in Serres, vlakbij een stuwdam. Dat zwembad hebben we gezien toen we in Serres boodschappen hebben gedaan.

Zwembad in Serres.

Daar hebben we de hele dag doorgebracht. Vanmiddag een stokbroodje gegeten op het terras. Jorrit is met Gert en de kinderen in een bootje gestapt en een poosje gaan varen. Even later komt hij terug en heeft wat aan zijn oog. Er sprong een groot elastiek midden tegen zijn rechteroog aan en nu ziet hij alles wazig. In de stoel gezet en gezegd dat hij een poosje rustig moest blijven zitten. Toch een paar uur last gehad. Toen we naar huis gingen zei hij dat het beter ging. Gelukkig, want je weet niet aan de buitenkant hoever het beschadigd is. Geen last meer gehad. Het waaide flink en dan moet je wel goed smeren. Zelfs Frans is behoorlijk verbrand, zien we als we thuiskomen Bij de caravan gegeten Aardappels met erwtjes en worteltjes en een hamburger. Daarna heb ik de strijk gedaan en het verslag bijgewerkt Het koelt vanavond weer lekker af zodat we heerlijk kunnen slapen.

Donderdag 8 juli 1999.

Vandaag een rustige dag gehad. we zijn alleen even naar Laragne geweest. Daar was het markt. Het was een klein marktje van ± 15 kramen, waarvan veel kleding. De markt was op het pleintje tegenover waar we de krant steeds gaan kopen. Daarna boodschappen gedaan in de Casino. Terug naar de camping, gegeten en verder de hele middag geluierd en gelezen. Frans en Jorrit hebben Railroad Tycoon gespeeld op de computer. Later kwamen Gert en Wil nog wat drinken en om half acht zijn we gaan barbecueën. Om tien uur heeft Frans Ingrid nog gebeld en daar was het ook heerlijk weer. Nog een dagje werken voor haar en dan vertrekken ze zaterdagavond hierheen. Ze hopen zondagmiddag hier aan te komen. Om half elf naar bed, want morgen gaan we op tijd naar Avignon.

Vrijdag 9 juli 1999.

Om half acht opgestaan en gedoucht. Frans zelfs brood gehaald en om kwart over negen reden we weg, richting Serres. We gaan via Rosans, Nyons naar Orange, dan de snelweg op naar Avignon. Daar komen we aan rond twaalf uur. We parkeren in de parkeergarage van de Paus.

Paleis van de Pausen Avignon.

                            Kamer van de Paus

 

 

 

 

 

                                                        

De grote feestzaal.

 

 

 

 

Laatste foto in het paleis.

                                 

We komen midden op het plein naar boven en hebben eerst wel trek in een kopje koffie. We vallen gelijk neer op het eerste terrasje wat we zien op het plein voor het paleis van de paus. Daarna gaan we eerst het paleis bezoeken. We krijgen een telefoon mee, waar we in het Nederlands de geschiedenis van de pausen van Avignon kunnen horen. Ook uitleg over het paleis Als je alles wil beluisteren ben je wel een dag zoet daar. Maar dat is te lang voor de kinderen. Om één uur zijn we er in gegaan en om kwart over twee zijn we weer buiten. Toen werd het echt tijd om wat te eten en zijn we naar Place de Horloge gegaan. Daar ook weer op een terrasje een stokbroodje met ham gegeten.

Place de Horloge.

Op de Place de Horloge zatenverschillende tekenaars en schilders, maar tatoeage zag je nu niet meer op straat gebeuren. Toen nog wat rondgelopen in de stad. Onderweg kwamen we telkens mensen van een theatergroep tegen.

Toen de stad in, waar een festival was.

 

 

 

 

 

 

Veel leuke dingen te doen op straat.

 

Een groepje waar een man in een kano liep, een groepje met een man met een vijgenblad als kledingstuk. Deze groep had het over Molière. Overal in de stad was wel wat te doen. Er liep een meisje ballonnen te vervormen tot beesten. ’s Middags toen we terug kwamen op het plein voor het paleis stond er ineens een witte dame als standbeeld. Dat was een levend standbeeld. ’s Morgens was er ook al een meisje bezig als standbeeld en die deed iedere keer als er geld in haar hoed gegooid werd een act. Aan het eind van de dag met het witte treintje naar de tuin van het paleis gereden en daar een verfrissing gedronken aan een vijvertje. Heerlijk koel daar.

 

                                          In de tuin van het paleis.

 

 

 

 

 

Daar heb je een prachtig uitzicht over de stad en de rivier de Rhône. Nog een foto genomen van de Pont d ‘Avignon. Toen weer terug met het treintje en daarna hebben we nog staan kijken bij een muziekuitvoering op het plein voor het paleis.

 

 

 

 

 

Een rondrit met het treintje door het park.

 

 

 

 

 

 

Afscheid van Avignon.

 

Om half zeven in de auto gestapt en naar Rosans gereden. Daar weer lekker gegeten We waren daar om kwart voor negen en om half elf gingen we weer rijden naar de camping. Daar waren we om half twaalf, Halverwege de route naar boven hing een ketting over de weg dus konden we niet helemaal bij de caravan komen. Kinderen gelijk naar bed en toen nog wat gedronken en nagepraat. Om half twee naar bed, na een prachtige dag.

Zaterdag 10 juli 1999.

Vanmorgen komen we tot de ontdekking dat het hier gisteren flink geregen heeft. Bij Gert was het zeil van de voortent nat. Maar het kan weer heerlijk drogen in de zon. Laat opgestaan en daarna naar Laragne om boodschappen te doen voor het weekend. Onderweg een tijd in de file gestaan op de N.75, maar gelukkig is de Intermarché tot vanavond open. Toen we terug kwamen eerst met z’n allen wat gedronken en gezamenlijk brood gegeten. De lucht betrekt steeds meer en de hele middag rommelt het in de verte. Om twee uur nog naar Edwin gebeld en gewaagd of hij stoelen mee wil brengen, want die hebben we niet op voorraad. We vernemen dat ze vanavond om 11 of 12 uur vertrekken en rond het middaguur morgen hier hopen te zijn. We hebben kaarten gekocht en die heb ik vanmiddag maar geschreven, anders zijn wij eerder thuis dan de kaarten. We eten vanavond pannenkoeken. Daarna buiten koffie gedronken en om half elf ging iedereen voldaan naar bed.

Zondag 11juli 1999.

Vandaag staan we op met bewolking. Voor Ingrid en Edwin heerlijk om te rijden. Om kwart voor negen hoorde ik een dieselauto vlak bij ons dus ik moest even uit het raam kijken. Geen Audi. Brood gehaald en gelijk gemeld dat onze dochter met haar vriend zou komen, zodat de beheerder hen de weg naar onze caravan kon wijzen. Om half twaalf aan de koffie. We blijven bij de caravan, zodat we onze gasten kunnen begroeten. Om kwart voor twaalf komen ze aan, zodat ze gelijk aan de koffie kunnen. Ingrid is moe en duikt daarna gelijk de caravan in. Frans, Edwin en Gert zetten inmiddels het tentje op en dan wordt er alleen nog maar geslapen. We eten vanavond bij Gert en Wil in de voortent, omdat het vanmiddag is gaan regenen en met etenstijd nog steeds niet gestopt is. Gert heeft vanmiddag een rollade aan het spit gedaan en die is nu heerlijk gaar. We hebben er sla, erwten en patat bij. Ook een toetje toe. Heerlijk. Daarna vaatwassen en omkleden, want we hadden de kinderen beloofd naar het circus in het dorp te gaan vanavond. Om negen uur naar het dorp gereden, maar het regent nog steeds. Gelukkig gaat het niet door, maar kunnen we morgenavond terugkomen. Terug naar de voortent bij Gert. Nog wat gedronken en om half elf naar bed. We slapen hier erg goed in de bergen.

Maandag 12 juli 1999.

Het is mooi weer en vandaag gaan we met z’n allen naar Sisteron. Het is een half uurtje rijden hier vandaan. In de verte zien we de Citadel al liggen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lekker klimen en klauteren op de Citadel.

 

 

 

 

 

 

 

Net als we naar boven willen gaan is het twaalf uur en herkennen we het geluid van de sirene weer. Het is een hele klim, maar het uitzicht boven is prachtig. Volgens mij is er al weer behoorlijk wat meer gerestaureerd, als ik dat vergelijk met 2 jaar geleden.

20 jaar geleden stonden wij op camping La Baume, nu ligt de snelweg er dwars doorheen.

 

 

Hieronder het dorpje La Baume.

De camping waar wij toen zaten ,,La Baumé” is er niet meer. Daar ligt nu een snelweg overheen. Daarna gaan we de stad in. We herkennen niets meer, behalve de twee tunnels als je de stad inrijdt. We eten een stokbroodje met ham op een terrasje op de hoek van een straat in het centrum We lopen daarna nog een winkelstraatje in en gaan dan weer terug naar de camping. We eten bij 32˚ macaroni in de caravan en Ingrid en Jorrit doen de vaat.

 

 

 

Om negen uur gaan we weer naar het circus en nu is het prachtig weer. Het is geen professioneel gebracht programma, maar het is wel leuk om te zien hoeveel energie mensen daar in stoppen. Bij elkaar is er hooguit 70 man aan publiek en hoogstens 6 mensen die optreden, telkens weer in een andere outfit. Als we terug komen gaan we gelijk naar bed, want morgen willen we vroeg op en gaan wij ( Frans, Joke, Ingrid, Edwin en Jorrit) naar Monaco en Gert en Wil met de kinderen naar Marseille.

Dinsdag 13 juli 1999.

We vertrekken om tien voor half tien richting Monaco via de N 75 en vanaf Digne de route Napoleon. Onderweg net na Digne zien we nog het restaurantje Ma Petit Auberge, waar we 20 jaar geleden gegeten hebben langs de spoorlijn en waar Frieda haar woordenboek heeft laten liggen. Het zag er nog precies zo uit.

Castelane.

Om half twaalf in Castellane aan de rand van het plein koffie gedronken. Het is een prachtige route ook door Grasse, maar verschrikkelijk lang. Om half twee waren we pas bij Nice, toen nog een stukje tolweg en om kwart voor drie zaten we in Monaco op een bankje brood te eten.

 

Monte Carlo.

 

 

 

 

 

 

 

 

Monaco.

 

 

Monaco.

 

 

 

 

Daarna langs de boten in de haven gewandeld. Nou daar kijk je je ogen uit. Langs de boulevard gelopen. In de verte zie je het paleis van prins Reinier liggen. Weer terug gelopen naar het Casino.

Blik op hetpark, gezien vanuit het Casino.

 

Japanse tuin.

Circuit.

Daar in een Japans park gelopen. Ook een stukje van het Grand-Prix racecircuit gevolgd. Leuk om te zien allemaal. We hebben in Monaco een plakplaatje van Frankrijk voor op de caravan gekocht en ook twee geborduurde vignetten voor op het kussen. Een van Frankrijk en een van Monaco. Nog een ijsje gegeten en om kwart voor zes weer in de auto gestapt richting Orpierre. We nemen nu de snelweg wat wel om is, maar een stuk sneller rijdt. Na Marseille zeg ik tegen Frans: misschien halen we Gert en Wil wel in, want die zullen nu ook wel naar huis gaan. En ja hoor, het gebeurt nog ook. Wij hadden al gedacht om in Sisteron te gaan eten en Gert gebaarde vanuit de auto dat ze ook nog moesten eten. Dus hij reed achter ons aan en zo hebben we gezamenlijk gegeten in een restaurant in Sisteron. Het regende en koelde even lekker af. We hebben daar alle wetenswaardigheden uitgewisseld en het was heel gezellig. Gert heeft ons omgeturnd, het franse eten is heerlijk. Om kwart voor elf reden we de camping op en konden nog net tot onze caravan rijden. Gelijk naar bed, want iedereen was moe na zo’n mooie dag.

Woensdag 14 juli 1999.

Vandaag is het een franse feestdag: bestorming van de Bastille in 1789, een gevangenis in Parijs. Daar is de Franse Revolutie begonnen. In deze omgeving is er niets van te merken. Er is niets bijzonders te doen. Wij houden vandaag een rustdag en Ingrid en Edwin rijden nog langs het meer van Serre de Ponçon, met het kerkje in het midden van het stuwmeer. De dag vloog om. Laat brood gegeten en ’s avonds aardappels en spinazie met vlees gegeten. Gezellig een glaasje wijn gedronken en weer op tijd naar bed.

Donderdag 15 juli 1999.

Vandaag gaan we naar het zwembad in Serres. Ingrid en Edwin gaan vandaag naar Marseille en vanavond gaan we met z’n allen eten in Rosans.

 

Zwembad in Serres.

 

 

 

 

Zwembad in Serres.

 

 

Op de terugweg van het zwembad zagen we dat er in Lagrand, een klein plaatsje, aan het begin van de weg die je inslaat naar de camping, een auberge was. Daar zijn we gelijk even langs gereden om te kijken waar en wat het was. Het zager wel leuk uit en de menukaart ook, zodat we gelijk maar besproken hebben voor acht uur. Dan hoefden we gelukkig niet die lange weg naar Rosans en vooral terug te rijden. Allemaal gedoucht en de was nog gedaan. Ingrid en Edwin waren ook om zeven uur al terug en hadden het leuk gehad in Marseille. Lekker aan het strand gelegen, alleen een beetje kort.

 

 

 

We hebben uitstekend gegeten in Lagrand en hebben de familie afgevraagd of ze liever morgenavond gingen barbecueën of hier eten. Nou dat was gauw beslist. Gelijk maar besproken. Om half twaalf waren we op de camping en we moesten dus weer wandelen naar de caravan. Nog een afzakkertje genomen en dan naar bed.

Vrijdag 16 juli 1999.

Ja, vandaag is het opruimdag. Ondanks de hitte moet er toch worden ingepakt, want morgen vertrekken we hier. Ingrid en Edwin breken ook op en gaan weer naar huis. Ze hebben nog een week vakantie en willen gaan winkelen voor hun nieuwe huis. Gert en Wil gaan ook naar huis, omdat Gert in de zaak niet langer gemist kan worden. Wij willen nog ergens een weekje blijven staan voordat we weer naar huis gaan. Om half twaalf boodschappen gaan doen en daarna brood gegeten.

Toen zijn de heren aan het werk gegaan. ’s Middags zijn Gert, Wil, Vincent, Miranda, Edwin, Ingrid en ik boven naar de weide achter de camping gegaan om lavendel te plukken. Later op de camping de lavendel gestript en Ingrid heeft er twee leuke stukjes van gemaakt. Nog onder de douche door en weer gaan eten in de Auberge in Lagrand. Lang moeten wachten op het eten, maar het was weer heerlijk.  Om elf uur thuis en naar bed.

Zaterdag 17 juli 1999.

We vertrokken om kwart over negen, nadat we eerst Edwin en Ingrid hadden uitgezwaaid. Zij gaan alleen met de auto dus zijn een stuk sneller dan wij. Ze hopen vanavond thuis te zijn. Het was prachtig weer.

Onderweg in Frankrijk.

Om half een hebben we op een parkeerplaats een tafeltje en stoeltjes uitgezet en lekker brood gegeten in de schaduw. We stonden toen net voor Dijon, gerekend vanaf Orpierre. Om kwart voor zeven gingen we tanken en eten bij Sandaucourt in een wegrestaurant van Les Arcs. Het eten was lekker. Toen we bij de auto kwamen was er iets loos met de stroomvoorziening van de auto naar de caravan. We konden geen water tappen in de caravan. Frans een nieuwe zekering in de auto geplaatst, maar de storing was niet over. Toen deed de radio het niet en een waarschuwingslampje voor een deur die open zou z’n ging niet uit. We hadden wel verlichting, dus we zijn wel verder gereden tot Bergem bij Luxemburg. Daar overnachten we. Frans heeft daar nieuwe zekeringen gekocht en zo goed en kwaad als het ging de auto weer in fatsoen gekregen. Om elf uur naar bed, maar niet veel geslapen, want om twee uur heeft Frans nog een rondje  om de auto en de caravan gemaakt, omdat hij dacht dat de spiegel van de auto afgeslagen werd. We stonden naast een Finse wachtauto en de chauffeurs zaten om twee uur nog te praten en te lachten net naast onze caravan.

Zondag 18 juli 1999.

Om zeven uur opgestaan en om acht uur gaan ontbijten in het restaurant met Gert en Wil en de kinderen. Daarna afscheid genomen van Gert en Wil. We hebben hen uitgezwaaid en zijn toen zelf vertrokken richting Diekirch in Luxemburg. Daar waren we om kwart voor tien al. De camping over gewandeld om een leuk plaatsje te vinden. Dat gaat daar mooi. Je krijgt een plattegrond mee van de camping met de plaatsen erop vermeld die nog vrij zijn. Kies maar uit en meldt bij de receptie waar je wilt staan. Het is hier erg warm vandaag. De luifel gelijk maar opgezet en koffie gemaakt. Frans zat niet op zijn gemak, de storing zat hem flink dwars. Hij begon dus gelijk maar met de kabels van de elektriciteit te controleren, want hij heeft sluiting in de caravan ontdekt. Om een uur brood gegeten en daarna is Frans nog een poosje bezig geweest met zoeken. Hij kwam tot de ontdekking dat het in de radio-aansluiting zit. Om vijf uur de camping over gewandeld en tot de ontdekking gekomen dat het er beter uitziet dan de vorige keer. Veel nieuwe dingen. Gauw weer onder de luifel. want het is nog steeds erg warm. Nasi gegeten. Lex gebeld, want die is jarig vandaag. Ook oma van Schajik gebeld. Mevrouw Goedee groette ons ook, want die was bij oma. In Nederland is het ook erg warm. Daarna onder de douche en daar knap je van op. Met Jorrit nog rummikub gespeeld en getennist. En weer op tijd naar bed.

Maandag 19 juli 1999.

Maandag, wasdag. Het is mooi weer en Frans en ik hebben na het ontbijt snel samen de was gedaan.

Frans heeft voor Jorrit een fiets gehuurd en die is naar het centrum van Diekirch gefietst. Om twee uur moet hij de fiets weer inleveren. Daarna gaan we in Echternach kijken. We ontdekken nog het hotel waar we in 1971 in december nog hebben gelogeerd, toen we onze verlate huwelijksreis maakten. We hebben er al eens eerder naar gezocht toen we hier waren, maar nooit gevonden.

Nu liepen we weer te kijken en Frans zag op een hoek van een straat een witgoed en elektriciteit zaak, waar letters opgestaan hadden. We konden nog lezen “Hotel “de I’Abbaye”. Dus toch gevonden. Leuk om te weten. Jorrit heeft daar nog een pet gekregen.

 

 

 

 

 

 

In Echternach in deze kerk ligt Willibrord

 

Op een terrasje wat gedronken en toen zijn Frans en ik nog even de kathedraal van Echtenach ingelopen, waar Willibrord begraven ligt, terwijl Jorrit op het terrasje bleef zitten. Daarna nog boodschappen gedaan in de Match, een grote supermarkt in het centrum van Diekirch, met ondergrondse garage. Hamburgers met friet en boontjes gegeten en een lekker toetje. Daarna met Jorrit rummikub gespeeld en getennist. Prachtig weer vandaag en lang buiten gezeten.

Dinsdag 20 juli 1999.

Alweer mooi weer met af en toe bewolking. Vandaag gaan we naar Trier. Voordat we van de camping vertrekken, wordt er door de eigenaar omgeroepen dat we er rekening mee moeten houden dat er een bui komt. Dus dakluiken dicht en scheerlijnen spannen. Onderweg naar Trier wel donkere luchten gezien, maar het heeft niet geregend.

Porta Nigra.

Het duurde even voor we een parkeerplaats hadden, maar toen stonden we ook naast de Porta Nigra. Lekker lopen slenteren door de winkelstraten en bij de McDonalds gegeten. Wat zijn alle gevels hier goed onderhouden en prachtig bewerkt. Om half vijf terug naar de auto en op de terugweg in Echternacherbrück brood gekocht en op de camping buiten brood gegeten. Om half elf nog naar de brug in Diekirch gelopen, want onze buren vertelden dat er vuurwerk zou komen. Nou, dat was de moeite waard.

 

Vuurwerk in Diekirch.

 

 

 

Net een waterval van de brug.

Als laatste werd er vanaf de loopbrug, een stukje verder, een waterval van vuur afgestoken en dat gaf een heel leuk effect. Net of er verlicht water in de rivier viel. Daarna nog even buiten gezeten en om twaalf uur naar bed.

Woensdag 21 juli 1999.

Opgestaan met bewolkt weer. Af en toe het zonnetje, maar een stuk frisser. We hebben binnen ontbeten. Daarna in de auto gestapt, want Jorrit wilde wel naar de stad Luxemburg. Daar waren we om half een.

Net buiten de binnenstad over de brug geparkeerd. Wat een terrasjes zijn er in de zomer, als je gewend bent om in de herfstvakantie in Luxemburg-stad te lopen. Dan zie je er niet een. Weer bij McDonalds gegeten.

 

Het paleis van Groothertog Jean van Luxemburg.

 

 

 

 

’s Middags om half vier vertrokken en onderweg bij Mersch in een winkelcentrum rondgekeken. Daar ook een kopje koffie gedronken. Op de terugweg in Diekirch bij de Cactus, een groot winkelcentrum, nog vlees en wijn gekocht. We hebben eerst een biefstukje gegeten, want daar hadden we zin in. Daarna rijst met Uncle Ben’ s. Perziken toe. Heerlijk gegeten. Daarna met Frans en Jorrit zelfs tot half twaalf rummikub gespeeld. En toen naar bed.

Donderdag 22 juli 1999.

Opgestaan met bewolkt weer en rustig aan gedaan. Jorrit heeft geen zin om mee te gaan, maar Frans en ik lopen nog even Diekirch in en drinken daar een kopje koffie. We nemen gelijk broodjes mee voor tussen de middag. Toen we terug kwamen besloten we morgen naar huis te gaan en we hadden het nog niet gezegd of het begon te regenen. Gauw de luifel er afgeritst en in de caravan gelegd. Alles was nog droog, dus net op tijd. ’s Middags nog boodschappen gedaan in de Match en wat flessen wijn ingekocht. Daarna de caravan opgeruimd en gegeten. Op tijd naar bed.

Vrijdag 23 juli 1999.

Vandaag zijn we 28 jaar getrouwd. We vertrekken om kwart over tien en het is aardig weer. Om een uur of één pakken we een broodje in de caravan en tuffen weer verder. Onderweg nog een telefoontje van Hans de Wit gekregen. Die feliciteerde ons met onze trouwdag. We waren toen al in Maastricht. Ook oma van Schajik belde ons op om te feliciteren. Die was ook verbaasd dat we al bijna thuis waren. Het gebeurt niet vaak dat we thuis zijn met onze trouwdag. Om kwart over vier rijden we Benschop in na een heerlijke vakantie.