Duitsland 2001 voorjaar

Vakantie Berlijn van 6 februari t/m 11 februari 2001

Dinsdag 6 februari 2001.

Om half negen in de regen vertrokken uit Benschop. Kwart over negen waren we bij het U.M.C. Dat gaat niet zo snel. Verder de hele dag regen. Hinderlijk op de weg. Om half twee wat gegeten in een klein wegrestaurant Langensee geheten. Om drie uur begon het op te klaren en om kwart voor vier reden we Trebbin binnen. Een Oost-Duitse plaats met veel oude vervallen gebouwen We stelden ons al niet veel voor van ons hotel. Maar het viel mee.

Het “Parkhotel” in Trebbin.

Het bleek een van de weinige nieuwe gebouwen te zijn in deze Plaats. Onze koffers gehaald en lekker een wijntje genomen. Ons al een beetje voorbereid voor morgen. Vanaf half zeven kunnen we eten tot tien uur. We zijn benieuwd. Om half acht gaan we maar eens kijken. Het is erg lekker. Gebakken champignons als voorgerecht en schnitzels met kaas en aardappelkroketten als hoofdgerecht. In plaats van ijs hebben we koffie genomen.

Daarna nog even naar buiten en gekeken waar het station was. Dat is vijf minuten lopen van het hotel. Verder is het stikdonker en niets te beleven. Om tien uur naar bed en goed geslapen.

 

 

 

 

Woensdag 7 februari 2001.

 

We beginnen met een heerlijk ontbijt. Er was van alles en nog wat. Daarna de wandelschoenen aangetrokken en om tien voor half tien met de trein naar Berlijn. In Berlijn pas een kaartje gekocht. Daarmee kun je dan de hele dag gebruik maken van de trein, de S-Bahn, dat is de regionale trein, de U-Bahn, dat is de ondergrondse, de tram en de bus, voor DM 13,20. We zijn uitgestapt bij de Alexander Platz en zijn naar Unter den Linden gelopen via het Museum-Insel.

Berliner Dom.

Daar staan de Berliner Dom, de oude Bibliotheek en nog verschillende musea. In de straat Unter den Linden staan ook veel grote gebouwen. Waaronder de Staatsopera, de Komische Opera, de Duitse Staatsbibliotheek en nog vele andere grote gebouwen. Teveel om op te noemen.

                                          Altes Museum.

 

 

Daarna linksaf de Friedrichstrasse in. In deze straat hebben we een kleine Brandenburgertor gekocht voor in het raam. Verder naar Checkpoint Charlie, dat bekend is als de grensovergang van Oost naar West toen de muur er nog stond. Daar staat het grenshokje nog met de zandzakken en het bord met de tekst aan de ene kant dat u het westelijk deel gaat verlaten en aan de andere kant dat u het westelijk deel in komt.

Vandaar terug via de Leipzigerstrasse naar de Potsdamer Platz. Het eerste stoplicht van Berlijn gezien. Bij de Potsdamer Platz wordt alles vernieuwd.

 

 

 

 

 

 

 

Er staan grote gebouwen van Sony, Mercedes en de Deutsche Bundesbank. Er wordt vreselijk veel gebouwd. De hele stad staat vol met bouwkranen. In het Arcadium (het winkelcentrum op de Potsdamer Platz) in het Nordsee Restaurant een broodje vis gegeten en daarna naar de Reichstag gewandeld. De Reichstag konden we bezoeken. Het is het gebouw waar de Londesrat vergadert Volgens mij is dat te vergelijken met de Tweede Kamer. We gingen naar binnen en werden gecontroleerd. Onze tassen werden gescand en Frans moest zijn broekzakken weer leeg maken. Toen mochten we naar binnen en gingen we de lift in naar het hoogste punt. Daar konden we naar buiten. Je hebt daar al een prachtig uitzicht over Berlijn, maar daar staat ook een glazen koepel, die sinds kort open is. Daar kun je in en verder naar boven lopen. Dan kun je Berlijn nog beter bewonderen. Het zonnetje scheen, dus we genoten van het uitzicht.

 

 

 

 

                   De Reichstag.

Blik op de Potzdamerplatz: één grote             bouwput.

 

 

Je kunt om de koepel heenlopen.

 

In het midden zie je in de spiegels de vergaderzaal eronder. De witte stukjes zijn de papieren die op tafel liggen.

In de glazen koepel.

Toen naar de Brandenburgertor. Helaas was deze ingepakt wegens een verbouwing. Nou, dat geeft niet, want dan hebben we een reden om nog eens terug te komen.

De Brandenburger Tor (ingepakt).

Daar de bus genomen naar de Alexander Platz. Het was inmiddels bijna half vijf. We zijn de T.V. toren ingegaan en met de lift naar boven in de bol. Daar heb je op 200 m. hoogte een prachtig uitzicht. Het was nog licht, dus nog veel te zien. Binnen kon je op foto’s met een beschrijving er bij lezen wat je buiten zag. Toen zijn we in het restaurant gaan zitten en hebben een glaasje wijn gedronken. Ondertussen werd het donker en zagen we de lichten in de stad aan gaan. Prachtig. Het restaurantgedeelte draaide rond, zodat we ieder moment een ander gedeelte van de stad voor onze neus hadden. Je zag prachtige verlichte rechte straten, met daarin witte en rode lampen van rijdende auto’s. Heel apart. Om vijf overhalf zeven de trein gepakt en om tien voor half acht waren we weer in Trebbin. Om acht uur gingen we aan tafel. Het eten vonden we minder dan gisteren, maar achteraf bleek dat we zelf groente van de Counter mochten halen. Dat was ons niet verteld. Maar dat houden we nu wel in de gaten. Een paar kaarten geschreven, verslag gemaakt en op tijd naar bed.

Donderdag 8 februari 2001.

Weer met de trein van tien voor half elf vertrokken naar Berlijn. We zijn uitgestapt bij de Zoölogische garten Daar overgestapt op de trein naar Potsdam-Sans Souci.

Daar aangekomen het park in gewandeld naar het nieuwe paleis. Eerst koffie gedronken in het Slot café. Daarna hebben we een rondleiding gehad onder leiding van een vrouwelijke gids. We moest en grote sloffen aan, anders werd de vloer beschadigd. De rondleiding duurde 40 minuten en we hebben ontzettend veel pracht en praal gezien. En dat alléén maar om de gasten te ontvangen.

   

Het Nieuwe paleis; De bovenzaal                         De grottenzaal.

Het keukengedeelte en het gedeelte waar de bedienden verbleven was al een paleis op zich, dat stond tegenover het nieuwe paleis.

Dit is het nieuwe paleis.

Dit is de keuken met personeelsverblijven.

Daarna door het park gewandeld langs de oude en de nieuwe oranjerie. Het leek wel voorjaar, zo lekker was het buiten. We liepen te genieten van het zonnetje. Veel beelden en fonteinen gezien. Alleen de marmeren beelden waren allemaal in houten kisten verpakt tijdens de winter. Eindelijk kwamen we bij het slot Sans Souci. Dit betekent Slot zonder zorgen. Daar woonde keizer Frederik Willem de derde, oftewel Der alter Fritz, of Frederik de Grote, alleen in de zomermaanden.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De terassentuin waar de ruivenranken tegen de opstaande kanten groeien. 

 

 

Zijn vrouw woonde ergens in Berlijn en had een eigen hofhouding. Ze zagen elkaar alleen op verjaardagen en feestdagen. Fritz leefde hier met zijn 12 honden. Hij bewoonde in het geheel 5 kamers en de rest was voor de gasten. Ook Voltaire heeft hier drie jaar gewoond.

   

Inmiddels was het over vieren en hadden we nog steeds niet gegeten. We zijn toen Potsdam in gelopen en liepen toen weer tegen een Brandenburger Tor op. Die ziet er wel heel anders uit dan in Berlijn. Deze is geel gesausd en hij staat recht op de Brandenburger Strasse.

Brandenburger Tor in Potsdam.

In deze straat zijn we een cafeetje binnengestapt en hebben een broodje tonijn op met koffie voor Frans en warme chocolademelk voor mij. Daarna nog een cognacje, want Frans hoefde toch niet te rijden. Daarna naar de Hauptbahnhof gelopen en met de S-Bahn terug naar de Alexander Platz. Daar hebben we nog de wereldklok bekeken en toen konden we de trein van vijf over half zeven halen naar Trebbin. Heerlijk gegeten: crèmesoep, kalkoenborststeak met champignons en groente uit de counter. Peren in wijn gedrenkt toe met karamelmousse en versierd met frambozen. Om half elf naar bed en geslapen ols rozen.

Vrijdag 9 februari 2001.

Zelfde tijd weer vertrokken naar Berlijn. Weer uitgestapt bij de Zoo en overgestapt op de U-bahn. Die bracht ons naar de Kurfurstendam. Daar wat rondgewandeld en gegeten. Alleen maar dure winkels, dus dat hadden we zo gezien. Om half drie weer terug naar de Alexander Platz met de U-Bahn. Daar nog wat rondgekeken bij de Kaufhof en daarna weer gauw naar buiten want het was daar erg warm. Nog wat gedronken bij de Markt en toen om half vijf de trein gepakt naar Trebbin. Op Alex (daar bedoelen ze hier Alexander Platz mee) hebben we nog een fles wijn gekocht en voor het eten nog een wijntje gepakt. Lekker gegeten. Varkenslapjes in uiensaus, sperziebonen in spek gerold. Fruit (met ijs) toe. Daarna nog een kopie koffie genomen.

Zaterdag 10 februari 2001.

Dit is de laatste dag in deze omgeving. De trein gepakt naar Berlijn en op de Friedrichstrasse overgestapt op de S-Bahn naar Oranienburg. Daar hebben we eerst opzij van het station koffie gedronken in een Turks restaurant. Het zag er keurig uit. Daarna gekeken wanneer de bus ging naar Sachsenhausen. Het was kwart over twaalf en om half twee zou de bus pas komen. Het is 20 minuten lopen en mooi weer, dus we pakten de benenwagen. Maar we waren net op weg, toen een Engels echtpaar, dat we net bij de bushalte hadden aangesproken om te vragen of ze wisten wanneer de bus ging, ons wenkten vanuit een taxi, dat we mee konden rijden. Wij dat gedaan en onderweg raakten we aan de praat. Ze vroegen ons waar we vandaan kwamen en wij ook aan hen. Het bleek dat ze uit Sheffield kwamen. Ze kwamen uit de wijk Walkly, vlakbij Joanne en Martin. We kregen nog een kaartje van ze. Ze wisten de wijk Wisewood en ik vertelde dat ze vlakbij de Loxelyroad woonden en die wisten ze ook. Wat is de wereld toch klein. Frans wilde de taxi betalen maar dat vonden ze niet nodig. We hebben ze vriendelijk bedankt en gingen ieder daarna onze eigen weg.

In Sachsenhausen zijn we weer met onze neus op de feiten gedrukt hoe de mensen gefolterd werden en geleden hebben in de tweede wereldoorlog. Het was zonnig weer, maar wel wat fris. Rondgewandeld tot kwart over drie. Toen de bus van vijf over half vier gepakt naar het station in Oranienburg. Daar de S-Bahn genomen, nadat we eerst een Kebab-broodje gegeten hebben bij de Turk.

Ingang Sachsenhausen.

Russisch gedenkteken.

 

 

 

 

 

Verbrandingsovens.

Verbrandingsovens Sachsenhausen.

Bij Gesundbrunnen overgestapt op de U-Bahn naar Alexander Platz. Daar nog even voor de laatste keer rond gelopen en om vijf over half zeven de trein naar Trebbin genomen. Weer heerlijk gegeten, verslag bijgewerkt en Frans een Duits autoblad gelezen. Nog een wijntje ten afscheid genomen.

Echtpaar uit Sheffield dat we in Sachsenhausen hebben ontmoet. Zij nodigden ons uit om met hen per taxi naar het voormalig kamp te rijden.

 

 

Zondag 11 februari 2001.

Om tien uur vertrokken. Het was gelukkig droog weer. Om half vijf waren we bij Ingrid, waar we een kopje koffie gedronken hebben en de spullen van Jorrit opgeladen hebben. We hebben heerlijke dagen gehad in Berlijn en een hoop gezien van Berlijn en omgeving. We zijn met hotelbonnen op stap geweest en dat is ons goed bevallen.