Herfstvakantie van 26 oktober t/m 2 november 1996.

 

Zaterdag 26 oktober 1996.

We vertrokken om half zeven bij droog weer en 9˚ bij Vianen op de paal. Om acht uur waren we ter hoogte van Gent. Onderweg af en toe een buitje. Om 8.40 uur waren we in Oostende waar we al snel de boot op konden.

Om kwart voor tien vertrokken. Naar mate we vorderen werd het steeds wilder op zee. De radio meldde vanmorgen dat het aan zee windkracht zes was en dat leek niet echt overdreven. We liepen als dronken mensen over het dek en onze adem werd afgesneden als we op de wind liepen.

 

 

Oostende.

 

 

 

 

 

 

 

 

Engelse kust.

 

 

 

Om één uur Engelse tijd waren we in Ramsgate. Het was bewolkt met af en toe wat zon. Aan boord hadden we gegeten, zodat we nu gelijk door konden rijden. Twee keer een korte stop gemaakt. Een keer om te tanken waarbij Frans en ik gewisseld hebben, want de vermoeidheid begon hem toch wel parten te spelen na Schottand. Bij Nottingham ook een keer gestopt en toen heeft Frans het stuur weer overgenomen. Om zes uur reden we op de Loxleyroad en toen belde Martin en vroeg waar we waren. We zeiden hem dat we bijna bij hem waren en dat ze de koffie maar aan moesten zetten. Om vijf over zes arriveerden we dus en de ontvangst was aller hartelijkst. Eerst koffie gedronken met chocoladecake erbij en daarna onze koffers uitgepakt. We hadden de hele bovenverdieping tot onze beschikking. Wij sliepen op de kamer van Joanne en Martin. De kamer van Jodie was leeggemaakt en daar konden Swen en Monique slapen en nog een klein kamertje voor Ingrid en Edwin. Het bleek dat op dat kamertje de kleding normaal werd opgeslagen, zodat ze nu niets meer konden vinden. ’s Avonds is Martin met de heren nog even de stad rondgereden, want hij wilde Swen en Edwin toch gauw nog even wat laten zien van Sheffield. Op tijd naar bed gegaan, want we waren toch wel moe. De klok moest nog een uur terug vanwege de wintertijd. Afgesproken dat we zondagmorgen om negen uur aan het ontbijt zouden zijn.

Zondag 27 oktober 1996.

Lekker geslapen en heerlijk ontbeten. Er was van alles, zelfs hagelslag en Bolletje beschuit en D.E.koffie. Daarna met z’n allen naar Castleton gereden, waar de Blue Johnmine is. Daar hebben we gewandeld en een leuk winkeltje bekeken.

Ook hebben we daar gegeten in het restaurantje waar we vorig jaar met de kinderen wat gedronken hebben toen we uit de mijn kwamen. Het waaide er behoorlijk. Daarna naar Matlock-bath gereden.

Daar ook wat geslenterd en toen begon het te regenen. Om ongeveer vier uur naar huis gereden, want het werd al schemerig. Thuis sandwiches gegeten en wel heel uitgebreid. Je kunt zelf je brood versieren met vlees, sla, bieten, uien, bleekselderij, tomaten en eieren. Heerlijk. Toen nog een appeltje met warme vanillesaus toe. Daarna weer vruchtensap, thee of koffie. De heren gingen om kwart over negen nog naar de pub. De dames (Joanne en ik) gingen om tien uur naar bed. Ingrid en Monique om half elf. Om half twaalf kwam Frans al naar bed. De pub was om elf uur dicht.

 

Maandag 28 oktober 1996.

Om negen uur aan de ontbijttafel en om tien uur vertrokken naar Bakewell. Joanne en de kinderen (inclusief Jorrit) bleven thuis.

Schapenmarkt Bakewll.

Tot ± twaalf uur rondgewandeld in Bakewell en daarna naar Chesterfield gereden en wat gewinkeld in de stad met de kromme toren. Eerst in een Fish & chips restaurant wat gegeten. Daarna heb ik een olieschaaltje en lavendelolie gekocht om te branden. Dat ruikt lekker in de, kamer. Joanne heeft het ook en het ruikt heerlijk.

 

 

 

 

 

               Chesterfield.

 

Om kwart over vijf waren we thuis en hebben we een sheppards pie gegeten, dat is aardappelpuree met worteltjes, erwtjes, gehakt, witte en groene bloemkool en kool. Heerlijk. Daarna nog chocoladepudding met slagroom toe. Nog wat gedronken en toen zijn de heren nog naar aluminium velgen gaan kijken in de stad. Ik ben om half tien naar bed gegaan en Frans kwam al om kwart voor tien.

Dinsdag 29 oktober 1996.

Vandaag schijnt het zonnetje heerlijk. Gisteren was het bewolkt met af en toe een klein beetje regen. We gaan vandaag naar Wakefield met Frank.

Wortley Hall te Wortley.

Maar voordat we die kant op gaan, gaan we eerst naar Wharncliff, naar de Wortley Hall. Dat is een landhuis, wat nu gesponsord wordt door de vakbond, waar Frank in het bestuur zit. Hij leidde ons daar rond en vertelde dat iedereen daar een kamer kan huren incl. eten, drinken, wandelen, lezen, dansen en biljarten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een prachtig uitzicht over de vallei. Dan gaan we verder richting Wakefield. Wie wil gaat winkelen en wie met Frank mee wil om wat van Wakefield te zien kan mee. Eerst hebben we de kathedraal bekeken en daarna scheidden onze wegen.

 

 

 

 

 

Joanne, Monique, Ingrid en Jodie gaan winkelen en de rest gaat met Frank mee. Wij zijn buiten de markt opgelopen en daarna met Frank een Gallery in gegaan. Frank legde ons wat uit van de schilderstukken die daar hingen en welke technieken er voor werden gebruikt. Daarna gegeten in een cafeetje waar Frank vaak komt als hij een vergadering van de vakbond heeft. Nog even in de stad rondgekeken en daarna terug naar de auto. Dat was voor Frank nogal een probleem. Later bleek, dat Frank problemen heeft op zijn werk en er daarom niet met zijn gedachten bij was. Hij is bang dat hij over twee jaar geen werk meer heeft. Om kwart voor zes waren we thuis en hebben we weer heerlijk gegeten. Hartige taart van eieren met spek en ham, daarbij gepofte aardappel met gesmolten boter en erwten. Heel apart en lekker. Daarna geprobeerd om toch films te kunnen kijken, maar we hadden de goede snoertjes niet bij ons. Frans is nog met Martin bij de skibanen gaan kijken, eventueel voor morgen. Weer op tijd naar bed gegaan. Frans heeft nog een poosje met Martin gepraat. Joanne, Martin en Ingrid hebben last van een kou of lichte griep, dus we houden het rustig.

Woensdag 30 oktober 1996.

Vandaag gaan we eerst naar een loodmijn in Castleton en daarna zien we wel.

Vlakbij de Blue Johnmine is de Speedwell cavern en daar kun je met een boot varen in een nauwe gang. Eerst moest je een helm op en 80 treden naar beneden en dan in de boot stappen, waar ± 20 mensen in konden.

 

 

 

 

 

 

 

Je vaart steeds tegen de zijkant aan en alleen als je in het midden zit kun je rechtop blijven zitten, zo smal is het. Aan het eind stap je uit en wordt er nog iets over de loodmijn verteld. Dan stap je weer in de boot en vaart weer terug.

 

 

 

 

 

 

Onderweg worden er door de gids wel lugubere grappen gemaakt om iedereen een beetje te plagen. Verder was de gids onderweg niet duidelijk in zijn uitleg, zodat we maar van de boottocht genoten hebben. We hebben ook Liam en Kieran meegenomen want Joanne was erg verkouden, zodat ze een beetje rust had. Toen we uit Castleton kwamen zijn we via Edale teruggereden naar Sheffield. Daar zijn we bij de kunstskibaan gaan kijken. Ingrid was ook grieperig en had spierpijn, dus ging niet skiën. Edwin had zijn pols verbrand en wilde die sparen. Wij naar de prijzen informeren en dat gaf de doorslag. Ook was het een baan die met water glad gehouden werd, zodat je ook nat terug zou komen. Niet skiën dus. Toen zijn we eerst maar naar Mac Donalds gegaan om te eten en daarna naar de Halfords. Ook nog bonbons gekocht voor Pauline, want daar worden we vanavond verwacht. Wij samen met Jorrit en Liam en Kieran in een caravanzaak gekeken en daar merkten ze bij de kassa dat we Hollanders waren. De caissière vroeg waar we vandaan kwamen en zij vertelde dat ze in Marken en Volendam was geweest. Ze vroeg waar we heen gingen en wij zeiden dat we morgen naar York zouden gaan. Zij wist een tearoom, “Betty’s” genaamd en we moesten de “Goastwalk” maken om 20.00 uur, met Victoriaanse kleding. Leuk om te horen, zoveel enthousiasme. Toen kwam er een andere verkoopster en die kende Liam en Kieran en zij moesten de groeten doen aan hun ouders en grand-ma. Toen naar huis. Joanne had een afspraak gemaakt bij de dokter en Martin kwam eerder thuis om ons op te vangen, maar wij waren er al. Dus wij waren vroeg klaar met eten. Om kwart over zeven naar Frank en Pauline. Daar werden we weer als vorsten onthaald.

Moeder Paulinne.

 

 

 

 

 

Dit is Neil, de broer van Martin.

                                                                                                             Dit ook, alleen iets later.

Gezellig samenzijn. 

 

                                           Gezellig bijkletsen.

Dit is Frank de vader van Martin.

Pauline had zich weer uitgesloofd voor ons. Eerst koffie en thee en al gauw bier en likeur. Martins broer NeiI was er ook. Frank moest eerst zijn schilderijen laten zien en Pauline stak er de draak mee. Frans kreeg een schilderij van Frank over de Schotse Hooglanden. Erg mooi. Daarna was Pauline aan de beurt. Ze had Garlic bread, kaas, sla, kip-gordonbleu, kippenpoten, kip nuggets, kleine saucijzen broodjes en nog een heet gerecht. Ook kwam er gebak, zoals tompoezen en chocoladecake, mokka e.d. op tafel. En we hadden al lekker hachee gegeten bij Joanne. Echt overdadig. Een heel gezellige avond en om kwart over twaalf waren we thuis.

Donderdag 31 oktober 1996.

Vandaag om acht uur aan het ontbijt want we gaan naar York. Om tien over negen vertrokken.

 

 

 

 

 

Martin en Joanne waren nog niet echt opgeknapt, maar ze vonden het geen probleem om te gaan Jammer, het regende bijna de hele dag. Eerst de kathedraal in geweest. Die is heel groot en mooi. Bijna helemaal gerestaureerd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna rondgelopen in de oude stad. De smalle oudste straatjes van de stad gezien. Over de stadsmuren gewandeld. In de Artgallery geweest. Dat is een schilderijenmuseum, waar ook Hollandse meesters hingen. Daarna was het al donker en verloor Kieran zijn portemonnee met fl.3,- erin. Dat werd door iedereen gauw opgelost. Toen Fish and chips en baguette met spek en tomaten gegeten en toen naar huis. Het is anderhalf uur rijden van Sheffield naar York. Thuis nog aan de keukentafel koffie en thee gedronken. Om half elf naar bed. Edwin en Swen zijn nog naar de pub geweest.

Vrijdag 1 november 1996.

Om half tien aan tafel. Daarna stappen we om tien over half elf in de auto naar Meadow-Hall. Martin en Joanne waren al goed opgeknapt. Daar lekker rondgeneusd en koffie gedronken.

De kinderen zijn naar de film geweest. Ook werden we opgeschrikt door alarm, waarbij ook schermen zakten, zodat je niet overal meer heen kon. Wel een eng geluid, zeker as je de kinderen niet bij je hebt. Later op het plein in het midden Fish and chips gegeten. Om kwart over vier vertrokken richting telefoonzaak, want Ingrid wil graag een telefoon in een Engelse telefooncel. Onderweg was de druk en zijn we Martin kwijt geraakt. Die is toch gaan kijken en vond er een voor £ 50, -. Dat is erg duur. Ingrid denkt er nog over en dan kan Martin het in april nog meebrengen. Om half acht vertrokken naar The King Heat, waar we Martin en Joanne een afscheidsdiner hebben aangeboden. Het was heel gezellig en om elf uur gingen we naar huis. Nog tot half twaalf op geweest. Frans tot twaalf uur.

 

Onze slaapkamers.

 

 

 

 

Zaterdag 2 november 1996.

Opgestaan om zes uur. We waren al eerder wakker. Snel de laatste dingen ingepakt en om half zeven aan tafel. Martin en Joanne waren erg stil. Om zeven uur klaar met eten en hebben Swen en ik afgewassen. Toen vroeg Frans of Swen de tickets voor de boot had en toen was het zoeken. Ze konden de tickets niet vinden en na enige tijd zei Martin: “liggen ze niet in de videokoffer, want dat hadden wij ook een keer met de paspoor ten”. En ja hoor, daar waren ze. Gelukkig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afscheid genomen met traantjes en de belofte dat ze gauw weer in Holland komen. Martin zei al “naar ons tweede huis”. Misschien met nieuw jaar en anders in april. Om 7 minuten voor half acht vertrokken. Het is winderig, windkracht zeven, maar afnemend, dus vanmiddag op de boot zal het hopelijk wel- minder zijn. Het miezert ook een beetje. Om tien over half tien gestopt bij Miltonkeynes. Koffie gedronken en getankt. Om tien uur weer verder. Het is nog niet druk op de weg. Om tien uur 25 min. Op de rondweg M 25 tot nu 250 km gereden. Om half een waren we bij de boot en hebben 415 km gereden. Eerst een broodje gehaald in de vertrekhal.

Daarna in de auto gaan zitten en om half twee mochten we de boot op. Ik werd nog teruggestuurd door een beveiligingsbeambte, omdat ik op het terrein een foto wilde nemen. Ik mocht eigenlijk de auto niet uit en omdat het douanegebied was ook geen foto nemen. Gelukkig was het weer niet zo ruw als we dachten, hoewel we wel als dronken mensen rondliepen op de boot. Het was wel ruiger dan op de heenweg. Alleen Jorrit en Monique hebben een reistablet genomen. Om vijf over half zeven reden we van de boot en om half negen hadden we al een snelle snack gegeten voorbij Antwerpen. Om tien over half tien arriveerden we nadat we vanuit Oostende 248 km hadden gereden. Het was een heel gezellige vakantie.