Israël

Vrijdag 31 mei 2019.

Ik ben al eerder uit Israël terug gekomen om bij het “Gala” van Kim te zijn en om Kim op te halen. Vandaag vlieg ik dan samen met Kim vanaf airport Eindhoven naar Ben Gurion in Israël. Het vliegtuig vertrekt om kwart over zeven ’s morgens, dus vroeg opstaan.

Bij de douane hebben we een klein oponthoud omdat Kim geen toestemming verklaring van haar ouders heeft. Maar we kunnen gelukkig duidelijk maken dat ik haar niet ontvoer. Het is voor het eerst dat ik hiervan hoor. Dus in het vervolg, als jongelui onder de achttien jaar en zonder ouders vliegen, een schriftelijke verklaring. En dan naar het vliegtuig.

Israël”

We  hebben we een rustige vlucht naar Israël waar we precies op tijd aankomen. Bij aankomst in Israël staat Revital, de schoondochter van Janny, al op ons te wachten. Dit omdat vandaag geen treinen rijden door werkzaamheden aan het spoor, en Janny voor de familie aan het koken is. Yoav, Yaron met hun gezin komen op deze vrijdagavond “erev Shabat” eten, dus heel gezellig.

Best wel leuk om zo in Israël aan te komen!!

Zaterdag 1 juni 2019.

De markt.

Om te beginnen hebben we na wat uitslapen een heerlijk ontbijt met Israëlische thee, sinaasappelsap, een eitje, enz.  Om wat te wennen aan het wat warmere klimaat (34°) met de hoge luchtvochtigheid (87%) besluiten we om vlakbij in Ma’alot-Tarshiha, een Arabische markt te bezoeken. Hier kan Kim wat van de sfeer proeven voor de komende twee weken.

Afdeling make-up.

En hier de groente- en fruithoek.

Zondag 2 juni 2019.

Akko.

De beslissing is gevallen, vandaag naar Akko! Dit is één van de oudste steden ter wereld. Natuurlijk geef ik eerst wat uitleg en daarna gaan we de ondergrondse vesting binnen waar we het werk van de kruisvaarders kunnen zien.

Via oude riolen die ook vluchtgang zijn, gaan we richting zee.

Als we weer buiten de citadel zijn wandelen we door het oude Akko. Onderweg gaan we, om de sfeer te proeven naar een Turks badhuis waar vertelt wordt over de heerser Al Jazeera die als een wrede man bekend stond. Wel heeft hij gezorgd dat er een prachtig Aquaduct is en een mooie moskee. Ook wordt hier leuk weergegeven hoe het er vroeger aan toeging in een badhuis.

Als we buiten komen is het tijd geworden voor ons twaalf uurtje, dus op naar de sukh naar een restaurant waar ik vaker met gasten heb gegeten, echt Arabisch.

Hier leert Kim dat hummus met vlees heerlijk is en de salades in Israël hoewel zonder sla, maar overheerlijk zijn. Over dit restaurant waren Gert en Wil ook enthousiast. Met het afrekenen is er een probleempje, ze accepteren geen creditcard! Gelukkig zat In het restaurant een gezin en die wisten vlakbij een pin-automaat. Omdat ik geen Arabisch of Hebreeuws versta kunnen ze niet uitleggen waar de automaat is. Samen met een serveerster die de weg wel weet gaan we pinnen en kan ik contant betalen. Na deze lunch lopen we naar de vluchttunnel waar we onder de grond richting zee lopen. Als we uit de vluchtgang komen zien we de enorme stadsmuren aan de Middellandse zee die door de kruisvaarders zijn gebouwd. Na een kleine fotosessie hier, weer verder door de smalle straatjes en via de altijd gezellige sukh naar de auto. Thuis staat Janny op ons te wachten om samen met Kim en Mika naar Ma’alot te gaan, om te schaatsen.

Ongelooflijk ga je met vakantie naar een warm land, en wat ga je daar doen???  “Schaatsen”

En omdat afscheid van Nederland toch wel moeilijk is, eten we na het schaatsen poffertjes. Voor de gezelligheid komen Ido en Mika mee eten, en die blijven nog even om met Janny en Kim rummikub te spelen.

Maandag 3 juni 2019.

Meer van Galilea.

Vandaag op naar het meer van Galilea. De bedoeling is dat we een rondrit rond het meer maken. Na een uurtje autorijden komen we bij een benzinestation voor een eerste uitzicht over het meer. Voor vandaag is er een weeralarm afgegeven voor hoge temperaturen in combinatie met de hoge luchtvochtigheid. Helaas is door deze hoge luchtvochtigheid van het meer niets te zien.

We drinken hier een kop koffie en daarna  gaan we verder naar het meer. De eerste stop is bij “Tabga”. Op deze plaats heeft volgens de overlevering de wonderbare spijziging plaats gevonden. We bezoeken de kerk met zijn oude mozaiek vloer. In deze vloer zijn voor het altaar in mozaïek twee vissen en een mand brood uitgebeeld.

De reis wordt vervolgd naar de ruïne van de plaats Kfar Nahum, meer bekend onder de naam Kapernaum. Eerst zorgen we dat we juist gekleed zijn en dan lopen we naar de overblijfselen van het dorp. Hier is een kapel gebouwd boven de resten van wat mogelijk het huis van Simon Petrus is geweest. De meningen over de bouwstijl van dit moderne gebouw zijn verdeeld, maar in ieder geval is de vorm opvallend.

Ook zien we hier de resten van een synagoge, waar bij de bouw rond het jaar 400 delen van een nog oudere synagoge zijn gebruikt.

Kerk boven het huis van Petrus.

Na nog wat foto’s gemaakt te hebben vervolgen we onze weg rond het meer. Rond het middaguur komen we bij de kibbutz Ein Gev aan voor de lunch. Deze kibbutz staat bekend om zijn “Petrus vis”, en natuurlijk gaan de dames hier voor, alle twee bestellen ze deze Petrus vis die ze heerlijk smaakt.

de Petrus-vis.

Als we verder rijden passeren we de rivier de Jordaan, waar we bij de baptisten doopplaats even stoppen om wat rond te kijken. We zien hier een groep mensen in witte gewaden, en na wat wachten zien we dat ze gedoopt worden.

Dopen in de Jordaan.

Omdat we in Ein Gev geen toetje hebben genomen gaan we in Tiberias eerst naar de Mac Donald voor een soft ijsje, maar de Mac is er niet meer. Dit is wel heel erg jammer, zeker omdat we de hitte hebben getrotseerd om van de parkeerplaats naar de boulevard te lopen. Omdat het toch wel erg warm is, gaan we weer naar huis in Shavei Tzion. Vlakbij huis in het winkelcentrum is gelukkig nog wel een Mac, dus nog even een heerlijk soft ijsje en dan naar huis.

Dinsdag 4 juni 2019.

Ook voor vandaag is er een hitte waarschuwing afgegeven, en daarom willen we naar de Golan hoogte. Via Tiberias gaan we aan de zuidkant de Golan hoogte op, en bij de Kibbutz “Mevo Hama” gaan we even van de hoofdweg af de kibbutz in. Tot de zesdaagse oorlog was dit uitzichtpunt bezet door het Syrische leger die vandaar op alles wat bewoog schoten, waardoor er op de kibboets Ein Gev regelmatig doden vielen.

Vandaar rijden we verder naar het noorden. Dan komen we bij een berg waarop we een prachtig uitzicht hebben, de “Mount Bental”. Hierboven zien we Syrië met daarin de door de Syriërs kapot geschoten plaats Qunetra.

Uitzicht over Qunetra en Syrië 

De berg Mt. Bental is op de top aangepast aan het leger.

Hier vinden we loopgraven vanwaar de Israëlische soldaten een overzicht hadden van de activiteiten van het Syrische leger. Ook hebben we hier een uitzicht over het tranen dal waar de grootste tankslag ooit heeft plaats gevonden. Hier stonden tijdens de Jom Kippoer oorlog achthonderd zes en twintig Syrische tanks tegenover honderdtwintig Israëlische tanks. Vijf en zeventig procent van de Israëlische tanks werd vernietigd, maar de tankslag werd uiteindelijk door Israël gewonnen.

Woensdag 5 juni 2019.

De Carmel.

Janny heeft een mail ontvangen waarin wordt vertelt dat er vandaag tussen 08:30 uur en 16:30 uur geen elektriciteit is i.v.m. werkzaamheden aan het electriciteitsnet. Daarom gaan we vandaag het Carmel gebergte op, en mocht het daar te warm zijn, dan kunnen we altijd nog een winkelcentrum binnengaan. Voordat we bij Haifa het gebergte opgaan bezoeken we eerst de prachtige Bahaï tuinen die tegen de helling zijn aangelegd. Deze bijzonder verzorgde tuin wordt onderhouden door gelovigen van de Bahaï die hiervoor een jaar vrijwillig hier werken. De boodschapper van deze godsdienst is hier begraven  in een prachtig onderhouden mausoleum.

Van boven is een mooi uitzicht ver de stad Haifa.

Kim wil nog wat souvenirs kopen en dat komt goed uit. Boven op de Carmel ligt de stad Daliyat al-Karmel. In deze Druzen stad zijn leuke winkeltjes om lekker rond te neuzen. Naast een souvenirshop is een restaurant waar we wat gaan eten.

Kim vond de Kebab niet zo lekker, maar verder smaakte het wel. Voor de laatste inkoop moeten we naar een winkel waar ze “Baklava” verkopen. Hier zijn de dames pas gelukkig, het bespreken van de smaken, de kleuren, ze raken er niet over uitgepraat.

Als afsluiting van de tocht gaan we naar de plek waar Elia de strijd met de baäl priesters aanging door ze uit te dagen welk offer uit zichzelf zou gaan branden, het offer aan de baäl of het offer aan God.

Elia.

Omdat het offer van Elia door God werd aangestoken kregen de Joden weer vertrouwen in God en doden ze de Baäl priesters. Als aandenken hieraan is op deze plaats een standbeeld van Elia opgericht. We kijken nog even op het dak van het souvenir winkeltje vanwaar er een prachtig uitzicht is over de Jisraël vallei.

En dan richting huis waar hopelijk weer elektriciteit is zodat we weer internet en airco hebben. Bij thuiskomst blijkt dit inderdaad zo te zijn, zodat we binnen met een ijsje en de airco weer kunnen afkoelen.

Donderdag 6 juni 2019.

Zichron Ja’akov.

Om wat anders te zien dan oude stenen gaan Kim en ik naar Zichron Ja’akov. Dit is een gezellig kunstenaars stadje waar je leuk kunt rondwandelen.

We drinken er wat, en bij het afrekenen is weer het probleem dat ik niet met de creditcard kan betalen. Omdat de manager van het restaurantje er niet is heeft de medewerker geen code van de paslezer. En zonder code werkt de paslezer niet, jammer. Maar gelukkig is vlakbij een kantoor van een bank waar ik geld uit de muur kan halen. Dan weer terug naar het restaurantje en contant afrekenen. Kim gaat op zoek naar een souvenir voor haar vader wat in dit plaatsje gemaakt is. Na wat zoeken vinden we het souvenir en omdat het zo leuk is koopt ze dit ook voor haar moeder.  Nog even rond neuzen en vervolgens via de Mac, voor een ijsje, naar huis waar Janny op ons wacht.

Vrijdag 7 juni 2019.

Levens gevaarlijk.

Dit wordt een sportieve dag. Op een klein uurtje autorijden ligt de kibutz Sasa. Hier is een traject tussen de bomen uitgezet waar je al slingerend van de ene boom naar de andere boom gaat.

Dit duurt ongeveer een uur. Kim, Mika en Ido gaan dit doen, en aansluitend gaat Kim de klimwand testen.

Als laatste samen met Mika en Ido nemen ze ook nog even de Zip line.

Een sportieve ochtend die we afsluiten met een bezoek aan de plaatselijke ijsfabriek. Vanmiddag is een rustige middag gepland en om vijf uur gaan we bij het park kijken voor het weken feest. Op een open plek worden dansen opgevoerd en alle baby’s dit sinds vorig jaar geboren zijn worden geshowd.

We zijn vanavond uitgenodigd bij Simcha en Meïr Ben Shabat voor de Erev Shabat. Er is zoals gebruikelijk weer door Simcha uitgebreid gekookt en het smaakt heerlijk.

Voordat we aan tafel gaan geeft Mika een rondleiding door het huis. Het is pas nieuw en ik had het nog niet gezien, maar het ziet er prachtig uit.

Zaterdag 8 juni 2019.

Vandaag is het Shabat, dus een rustdag. aan het einde van de middag vraagt Mika of Kim mee wil naar de Wekenfeest-maaltijd die bij kennissen is. Traditioneel worden alleen melk producten gegeten, ik ben benieuwd!

Als ze terug komt is ze vol lof over het eten, allemaal salades en pasta. Dit kon niet beter!

Zondag 9 juni 2019.

Na een rit van drie uur door de Jordaan vallei stoppen we bij een pompstation, vlakbij onze kibutz, om wat te eten. Als we uit de auto komen merken we pas hoe warm het hier is, bijna veertig graden!

Na de lunch is het nog een minuut of vijf naar ons verblijf, kibutz Almog. Na het inchecken blijkt dat de kamer nog niet klaar is, dus kunnen we eerst wat anders doen.

Dode Zee.

Dus eerst naar de Dode Zee, even omkleden en dan het water in.

Kim start direct met het verzamelen van klei en zout, dit omdat het goed is voor de huid. Als praktijktest smeert ze zichzelf helemaal in met de klei, het is geen gezicht!!

Na een paar uur aan de Dode Zee gaan we terug naar het hotel waar we de sleutel van onze kamer krijgen, en dan zien we dat we geen kamer, maar een klein huisje hebben. Het ziet er heel gezellig uit. Na het douchen gaan we even rondneuzen waar we kunnen eten,  en ja hoor, bij dezelfde plaats als vanmiddag eten we weer wat. Dit omdat de twee restaurants in de buurt in verband met het wekenfeest gesloten zijn. Terug bij onze huisjes gaat Kim uit de klei de stukjes zout halen. Wij gaan vroeg naar bed.

Maandag 10 juni 2019.

Jerusalem.

Als we opstaan zien we dat Kim al vroeg bezig is met haar zout en klei. Na een eenvoudig ontbijt vertrekken we naar Jerusalem. We parkeren de auto in de parkeergarage bij de Jaffa poort, en dan de oude stad in. Op ons gemak wandelen we door de Davidstraat  en bezoeken de grafkerk. Deze kerk is bijzonder druk, iedereen wil de plaats van het kruis zien en natuurlijk de marmeren plaat waarop volgens overlevering Jezus gezalfd is. Bij de grot waarin Jezus begraven zou zijn staat een enorme rij wachtenden. Deze rij is zo lang dat we besluiten deze grot niet in te gaan. Wel gaan we een deel van ondergrondse gewelven in, hier is een kapel gewijd aan Helena, de moeder van Constatijn de Grote. Vervolgens gaan we naar het Joodse deel van de oude stad, hier en daar zien we de oude fundamenten uit de periode van de eerste tempel. Via de Zions poort gaan we naar de zaal van het laatste avondmaal, ook gaan we het dak hiervan nog even op voor het prachtige uitzicht. Weer terug eten we eerst wat en dan naar de klaagmuur, hier bezoekt Kim het vrouwendeel.  Dan blijkt dat het tempelplein toevallig open is, dus natuurlijk gaan we naar de  de Aksa- en Omar moskee kijken. Bij de toegang staat een tempelwacht die de broek van Kim te skinny en haar schouders iets te onbedekt zijn. Dus ze moet een lange rok aan en een shirt over haar schouders. Ook Janny moet een shirt over haar schouders.

Als  we een kwartiertje rond kijken komt een bewaker roepen dat de tijd om is en we van het tempelplein af moeten. Een andere man die nog even een foto maakt en daarbij een vrouw aanraakt moet op last van de bewaker de foto verwijderen. Dus van het plein af, en dan besluiten we om de kortste weg naar de auto te gaan. Zelfs Kim vindt het warm. Bij de Aroma drinken we nog wat en dan terug naar de kibutz Almog.  Voor het eten vanavond gaan we naar het restaurant “Last Chance” dat nu open is. Dit is achteraf niet het beste restaurant, maar we hebben gegeten. Verder een rustige avond op onze kamer.

Dinsdag 11 juni 2019.

Masada.

Voor vandaag staat er een warme trip op het programma, we willen naar Masada. Dit is een vesting op een berg. Hij is 400 meter boven de zeespiegel van de Dode Zee. De vesting is 600 meter lang en 300 meter breed. Koning Herodes liet rondom een muur bouwen van 5,5 meter hoog en 3,5 meter dik. Vroeger werd alles door slaven en ezeltjes boven gebracht, naar nu is er een kabelbaan. Het pad naar boven “the snake path” is vandaag gesloten omdat het te warm is om te lopen. Op deze vesting was aarde gebracht om groente te telen. Ook was er een ingenieus systeem om iedere druppel water die hier in de woestijn af en toe valt op te vangen. Als we boven komen zien  we hier de ruïnes van soldatenverblijven, magazijnen en ook de restanten van twee paleizen. Het meest bijzondere is het noordelijk paleis, waar we een indruk kregen van de rijkdom van Koning Herodes.

Deze vesting was later een vluchtplaats van de laatste Zeloten opstand met Eliëzer als leider. Deze vesting was zo goed als onneembaar door zijn steile bergwanden. Pas na een beleg van drie jaar kon het Romeinse leger door middel van een nieuw aangelegde helling deze vesting veroveren. Maar toen ze de vesting binnen kwamen vonden ze alleen maar doden. Eliëzer had voorgesteld: of overgeven of zichzelf doden. Ze besloten liever zichzelf te doden. Het lot wees tien mannen aan, die hun medestrijders met hun gezin doden. Daarna werd er één geloot die de overige negen moest doden en uiteindelijk zichzelf in het zwaard moest storten. Liever dood dan gevangen. Dit voorstel werd aangenomen en uitgevoerd. De Romeinen vonden naast 960 doden twee vrouwen met vijf kinderen die zich verstopt hadden en die als enige overlevenden dit konden vertellen. Een heel aangrijpende gebeurtenis.  Na deze bijzondere vesting wordt het tijd om weer naar huis in Shavei Tzion te gaan waar we tegen vieren aankomen.

Woensdag 12 juni 2019.

Hééél vroeg was het vandaag, de laatste dag in Israël  voor Kim, ze is goed vijf uur opgestaan om samen met Yoav te gaan zwemmen. Op haar laatste dag hier wil ze zwemmen in de Middelandse Zee. Samen met Yoav en Janny zwemmen ze een half uurtje en dan naar binnen om de examen normering te bekijken. Dit ziet er positief uit!

Geslaagd!!

Vanmiddag als we met de trein onderweg zijn naar het vliegveld Ben Gurion zal er gebeld worden met de examenuitslag, heel spannend.

En Jaaaaa, juist voor het uitstappen krijgt ze een telefoontje van haar mentor, ze is geslaagd!!!! Op het vliegveld breng ik Kim naar de Transavia balie vanwaar ze verder gaat naar Nederland. We zullen die gezellige meid wel missen.

Weer veilig thuis.