Vakantie Zwitserland van 27 juli t/m/ 17 augustus 2001

 

Vrijdag 27 juli 2001.

We zijn vertrokken om kwart over tien, nadat we om half negen eerst Emiel thuis opgehaald hebben.

Ook nog even bij Swen en Alexander gekeken, die op het Moerasbos hun eerste hekwerk aan het plaatsen waren.

Bij Emiels moeder moesten we eerst koffie drinken en dat smaakte best. Thuis de dingen van Emiel in de caravan gedaan en de laatste dingen van onszelf ingepakt en rijden maar. Bij Vianen was het 23˚ op de paal en bewolkt weer. Hoe verder we richting Venlo gingen hoe donkerder het werd. Nog wat regen gehad ook, maar toen we in Duitsland waren ging het gaandeweg beter. We schoten niet erg hard op en we besloten om lekker te gaan eten en slapen in Bühl. Daar waren we om half acht. Het was er zo vol dat we alleen op het trap veldje nog terecht konden. Het stikte daar ook nog van de kleine vliegles. Erg hinderlijk, maar gelukkig maar voor één nacht. Nog even rondgelopen na het eten en we herkenden nog veel dingen van 26 jaar geleden. Daarna nog even buiten gezeten maar Frans had het even gehad dus we gingen om half elf naar bed.

Zaterdag 28 juli 2001.

Om kwart over acht vertrokken en het reed lekker vlot door. Bij de grens hadden we nog een stunt. Maandagmiddag heb ik bij de Rabobank 200 Zwitserse Franken gehaald. Dat is makkelijk om bij de grens autobaanvignetten te kopen. Toen Frans dus wilde afrekenen bij de grens kreeg hij te horen dat het oude biljetten waren, maar dat we ze nog wel konden inwisselen voor nieuw bij de bank, maar dat we er niet meer mee konden betalen. De caravan konden we laten staan en binnen moest Frans eerst geld gaan pinnen om te betalen. Daar was ook een bank, dus gelijk geprobeerd te wisselen. Dot kostte daar 6 Zw.fr. maar ze vertelde ons dat het bij de Nationaal Bank gratis was. Wij de bankbiljetten weer meegenomen en toen we op de camping kwamen en het verhaal aan Anna vertelden, zei ze gelijk dat we ze bij haar konden inwisselen. Dat was aardig van haar. Om elf uur getankt net voor Luzern. Daar een kopje koffie gedronken en op het terras een broodje gegeten. Ook belde oma van Schajik ons daar. Het was in Nederland ook warm, maar ze kon er goed tegen. Om ongeveer één uur waren we op de camping. We werden hartelijk verwelkomd door Lenie, Erica en Anno. Lenie en Frede, de Denen lagen te rusten, dus we konden gelijk beginnen met de caravan neerzetten en voortent opzetten.

Om kwart over drie zaten we heerlijk onder het afdak om weer  een beetje de sfeer te proeven. De jongens hadden inmiddels ook de tent staan en we hebben van alles al een beetje toegestopt. ’s Avonds met z’n vieren onder het afdak gegeten. Daarna kwamen Lenie en Frede op bezoek. Daar gaat alles goed.

Zondag 29 juli 2001.

 

 

 

Lekker ontbijten bij de tent.

 

Vandaag een heerlijke rustige dag genomen. Het is erg warm. We zijn steeds met de schaduw meegedraaid. Eerst bij de tent en later onder  de boom langs de weg. We staan n.l. op het middenstuk, schuin tegenover Lenie en Frede. Het was zo warm om te koken dat we maar weer onder het afdak gegeten hebben.

 

Daarna even met de jongens naar boven naar de boerderij voor een uitzicht over Swyz. ’s Avonds zijn de jongens naar Brunnen gegaan, maar konden hun draai nog niet vinden. Wij op tijd naar bed.

 

 

 

 

 

Maandag 30 juli 2001.

Het is weer prachtig weer. Vandaag gaan we eerst boodschappen doen in het Mythen-Center. Daar is het heel erg veranderd.’s Middags met de jongens naar het zwembad gegaan.

Heerlijk bij deze warmte. ’s Avonds naar Brunnen gewandeld. Daar is weinig veranderd. Toen nog  onder de luifel een glaasje gedronken. Frede komt zeggen dat het bedtijd is.

Dinsdag 31 juli 2001.

Vandaag is het weer warm en daarom hebben we zin om de passentocht te rijden. De jongens willen naar Brunnen en naar het zwembad. Het lijkt ze te saai om met ons mee te gaan. Om half elf vertrekken we richting Gotthard. Onderweg komen we nog langs de Teufelsbrücke bij Schöllenen-Andermatt. Daar is een sage over waar de duivel bij de bok wordt gedaan. Letterlijk dan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook is hier in 1799 een slag met de Fransen geweest. Even rondgelopen en wat foto’s gemaakt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Onderweg net voor de oude Gotthardpas komen we de oude gele postkoets al tegen. Een prachtig gezicht. De mensen die meerijden zijn in oude kledij gestoken. We hebben verschillende foto’s gemaakt. Als we boven op de Gotthard zijn en we een poosje rondgekeken hebben komt de oude koets ook naar boven gesukkeld.  Heel leuk. We zouden dat ook wel willen doen, maar dat kost ons samen 1.200 Zw.fr. dat is fl.1.800,– voor één dag vijf uur rijden. Daar hebben we even niet voor gespaard.

 

 

 

                           

 

 De oude postkoets op de Gotthardpas.

 

 

 

We gaan naar de Gotthardpas  aan de andere kant naar beneden en net voor Airolo vinden we een leuk plekje om te eten.

 

We kijken vanaf onze stoel uit op de ingang van de Gotthardtunnel en zien daar de file groeien. We hebben een prachtig uitzicht over Airolo en het dal met zijn wegennet. Frans belt daarvandaan naar kantoor en ik kon Adrie gelijk prettige vakantie wensen. Als we een poosje heerlijk hebben genoten van het uitzicht gaan we verder de Nufenenpas op.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

We zien op de Nufenenpas niet veel sneeuw, vergeleken met vorige keren. We stappen weer even uit en kopen een geborduurd embleem van de Nufenenpas voor op het kussen. Dan gaan we de pas weer af en nemen vervolgens de weg omhoog naar de Grimsel.

Op de Grimselpas drinken we een kopje koffie.

 

 

 

 

 

 

 

Er is door ook een klein dierentuintje met wasberen en uilen. Ondertussen wordt het bewolkt en koud.

Ook staan er nog oude motoren en letterlijk een hoop oud roest. De knieën van de berijder zijn gemaakt van kachelpijpknieën.

Dan gaan we weer terug richting Rhône gletsjer (op de achtergrond).

 

 Het ontspringen van de Rhone.

 

 

 

 

 

Daar stappen we weer uit en willen nu toch de binnenkant van die gletsjer wel eens zien.

 

 

 

 

Het is koud en nat binnen. We lopen in onze blouse en hemdje en voelen de druppels overal neerkomen. We horen het smeltwater weglopen. Het is prachtig om daarin te zijn. Het ijs is zo glad en blauw.

 

 

 

 

Als we daar verschillende foto’s hebben genomen komen we erachter dat je binnen in de “hal” geen foto’s mag nemen. Er staan twee verklede ijsberen, maar er wordt niets gezegd.

Tóch leuke foto’s geworden.

Mazzel dus. Dan gaan we weer door naar de Furkapas. Daar is niets te beleven, dus gaan we weer gauw verder. Ik vind dit de  smalste pas. We rijden via Altdorf en om kwart voor zeven zijn we weer op de camping. De jongens hebben al gegeten en wij gaan gauw naar Lenie. Als we gegeten hebben drinken we koffie en gaan risken met de jongens.

Onderweg bij de Furkapas.

Woensdag 1 augustus 2001.

Nationale feestdag in Zwitserland. Het is bloedheet.’s Morgens om acht uur zit ik al buiten te lezen. Dan is het nog even lekker. Frans gaat na het koffie drinken even een krantje halen in het dorp en ziet dat het daar al druk is. We eten om half één snel wat en gaan gauw naar het zwembad. Daar brengen we lekker de hele middag met z’n vieren door. Daarna maak ik eten klaar (karbonaadje, erwten/wortelen/appelmoes) en doen we de 2 wassen nog even draaien. Allemaal douchen en dan naar Brunnen. Eerst bij de caravan nog even koffiegedronken. Om negen uur waren we in het dorp. Het was er al erg druk. De weg was afgezet en alle mensen liepen zo op straat te flaneren. Er werd al veel vuurwerk door de jongelui afgeschoten. Eindelijk kwart voor tien begon het vuurwerk met een grote knal. Daarna werd er weer prachtig vuurwerk vertoond. Zelfs harten, palmbomen en spiralen. Aan het eind was het een lucht vol met goud en regen. Geweldig. Daarna nog in het dorp  rondgelopen om een plekje op een van de vele terrassen te vinden, maar helaas. Toen ontmoetten we de jongens weer en zijn maar ergens naar binnen gegaan om wat te drinken. Om half twaalf zijn we weer naar huis gegaan. Het was nog warm buiten.

Donderdag 2 augustus 2001.

Om kwart over acht zat ik weer buiten. Dat is de enige periode van de dag dat het lekker is buiten. We zijn eerst ’s morgens met de jongens   boodschappen gaan doen in het Mythen-Center en daarna zijn zij naar het zwembad gegaan en wij hebben de Susten-pas opgezocht. Onderweg omhoog eerst een broodje gegeten in de auto, want er was geen goede picknick plek.

Toen we boven waren zijn we uitgestapt en zijn nog een stukje omhoog gelopen. Er lag nog wat sneeuw net naast de tunnel, maar niet zoveel als ik me kon herinneren van de vorige keren. Het is nu overal lekker boven. Vorige keren was het echt koud.

We stappen weer in en even later zien we het Gletsjer meer (Steinersee) liggen. We vinden een leuk plekje om te stoppen en zetten daar onze stoelen neer. We zitten echt voor een dubbeltje  op de eerste rang. Van deze beelden krijg je nooit genoeg.

           

Het is nog een heel stuk naar de camping. We gaan langs de Aareschlucht. Daar zijn we ook wel eens in geweest. Het is daar heel mooi. Dat verwacht je niet vanaf de weg. Dan komen we ook nog langs het restaurant in de bocht van de weg waar we wel eens gegeten hebben. Allemaal herinneringen. Nog even tanken en raken dan aan de praat met de eigenaresse van de pomp. Frans kreeg teveel geld terug en meldde dat.  Ze was blij en zei dat ze niet zoveel moest praten en begon toen weer een heel verhaal.

Even later haalden we een oude Nederlandse Simca in en nog even later stonden er drie Fiat Toppolino’s geparkeerd. Wij ook parkeren en Frans gelijk in het Duits vragen of hij even mocht kijken, want het was een auto met een Zwitsers kenteken. Dan wordt hij in het Nederlands aangesproken. Heel enthousiast: Er komt er nog een aan, een Hollander. Wij: Ja, die hebben we al gezien. Gelijk komt er een Zwitser bij staan en dan volgt er een technisch gesprek. Heel leuke onderbreking tijdens de tocht. Onderweg bij Beckenried  kijken we naar de overtocht prijzen en tijden. 19 Zw.fr. en 20 minuten wachten . We besluiten om te rijden en om tien over zeven zijn we op de camping en zien dat het bewolkt wordt. Het begint ook te waaien en er vallen een paar spatjes. Maar het valt mee. De jongens zijn aan het eten bij de caravan. (Ze hebben de oven nodig voor de pizza) Wij gaan gelijk door naar het afdak en eten daar wat. Dan drinken we koffie en risken tot half twaalf met de jongens. Jorrit wint deze keer. Het is nog erg warm. Frede had op de T.V. gezien dat er een warme woestijnwind over Zwitserland kwam. Nou, dat klopt. De volgende morgen ligt overal zand op.

Vrijdag 3 augustus 2001.

We staan op en het is nog warm, Om kwart over acht zit ik buiten mijn verslag weer te schrijven. Het wordt al weer leger op de camping, nadat hij op 1 augustus weer tjokvol stond. Om elf uur vertrokken naar Luzern. Onderweg vallen er een paar spatjes. We zijn daar eerst de Kapellenbrücke over gelopen. Dat had Emiel nog niet gedaan. Daarna de winkelstraten doorgelopen. Het werd erg donker, zodat we de McDonald’s maar hebben opgezocht. Daar hebben we noodgedwongen een poos gezeten, maar we hadden net de krant gekocht, dus we vermaakten ons wel. Toen het niet hard meer regende zijn we snel naar de Migros gelopen en daar hebben we nog een poosje rondgekeken. Inmiddels werd het droog en was het vier uur en zijn we naar de auto teruggelopen. Die hadden we geparkeerd bij het Casino. Thuis een kopje thee gedronken. De jongens hebben een pizza warm gemaakt in de oven en wij hebben een broodje met worst gegeten. ’s Avonds zijn we op bezoek geweest bij Lenie en Frede. We kregen een kleedje wat Lenie zelf ingekleurd heeft. Dat doet ze in haar woonplaats als therapie. Op tijd naar bed. Het regende de hele nacht (geloof ik).

De kapellenbrug met op de achtergrond het station van Luzern.

            

Zaterdag 4 augustus 2001.

Vandaag rustig begonnen. Slecht geslapen door de regen Boodschappen gedaan in Swyz. Er is in overleg met de jongens besloten dat ze bij ons eten, want het gaat niet echt soepel. De meeste tijd waren ze al hier. Dan gebruikten ze onze oven voor een pizza en wij aten apart ons eten. Dat vonden wij niets en zij dus ook niet. Na het winkelen op de camping gebleven.

Opeens hoorden we  ’s middags om een uur of half vijf Zwitserse muziek onder het afdak vandaan. Ik ging even kijken en er zaten vijf mensen muziek te maken. Een elektrische gitaar en vier accordeons, waaronder drie echte Zwitserse. Die blijken als je op een knopje drukt bij het intrekken een ander geluid te geven als bij het uittrekken. Dat is het verschil met een gewone accordeon. Dus ook veel moeilijker te bespelen.

We zijn er heen gelopen en zijn aangeschoven aan tafel.

Lenie en Frede kwamen ook.

Er werd zelfs gedanst onder het afdak. Ook de beheerder van het zwembad kwam met zijn vrouw een glaasje drinken. Het werd zo gezellig dat we er ook maar gegeten hebben. Later met de jongens nog een potje Risk gespeeld. Heerlijk geslapen.

Zondag 5 augustus 2001.

Vanmorgen zijn we naar Morschach gereden en hebben in hotel Betschart koffie gedronken Frans vroeg hoe lang het geleden was dat er brand was en toen vertelde de vrouw dat het ongeveer vijf of zes jaar geleden was, maar dat ze het niet zeker wist omdat ze drie jaar geleden pas hier was gestart. Toen vroegen we of mevrouw von Dinther nog leefde. Ja, ze vertelde dat ze het bedrijf pachtte van mevr. Schmit-van Dinther. Het gaat goed met haar. Ze woont in Brunnen.  Melonie woont in Lugano en Sylvia is gescheiden en woont ergens in Tessin. Het is eigenlijk geen hotel meer, maar er wordt onderdak verleend aan de medewerkers van het grote sport- en vakantie centrum aan het begin van het dorp. We nemen ons voor om er een keer te eten. We zitten op het terras en zij komen er gezellig bij zitten en vertellen bijna hun hele levensgeschiedenis. Dan komt er meer bezoek en krijgen ze het druk. Wel komt er een boertje (ik denk een vrijgezel) uit Morschach bij ons zitten en begint in Zwitser Duits tegen ons te praten. We verstaan er bijna niets van. Gelukkig zit er achter ons een echtpaar, waarvan de man Belg is en al vanaf 1955 in Zwitserland woont en hij vertaalde het één en ander, maar dat boertje bleef maar doorpraten.

 

Brigitte lachte naar ons als ze weer buiten kwam, want zij begreep wat wij voor problemen hadden. Zij kwam namelijk uit Oost- Duitsland. We kregen later nog een Appenzeller-likeur aangeboden van René.

Het werd heel gezellig, maar om één uur zijn we weer naar de camping gegaan. Verder de hele middag op de camping gebleven. Lenie en Frede kwamen nog even buurten. ’s Avonds om negen uur hebben we voor het eerst  “alpenglühen” gezien.

Dan schijnt de laatste zon zo mooi rood over de bergen dat het lijkt of er schijnwerpers op gericht zijn.

Prachtig, de Mythen, Stoos en de Seelenberg worden tegelijk verlicht. Volgens Frede zei de moeder van Mauri Betschart dat er dan oorlog zal komen. Nou, ik hoop dat ze het mis heeft. Het koelt vanavond lekker af . Op tijd naar bed.

Maandag 6 augustus 2001.

Vanmorgen was het bewolkt. Frans en ik zijn na het ontbijt de krant gaan halen in Brunnen op hei station. Daar tegenover in de nieuwe Migros gelijk de boodschappen maar gedaan. Om twaalf uur allemaal in de auto gestopt en naar Krienz gereden. Volgens Frank Huybreghts  is daar een Media- zaak, waar je leuk naar computers kunt kijken. Zonder een SMS je naar en van Frank en een jongen die ons op zijn brommer voorreed hadden we het niet gevonden. We hebben er een poos rondgekeken. Vanmiddag regent het constant en we besluiten om morgen naar het Verkehrshaus in Luzern te gaan.

Dinsdag 7 augustus 2001.

Vanmorgen om kwart over negen vertrokken naar Luzern. Onderweg regende het iets , maar gaande weg werd het beter. In het Verkehrshaus  zijn we gestart bij de treinen.

Frans heeft uitleg gekregen van een enthousiaste oude stoker over de mechaniek van treinen.

 

Daarna naar de berggondels en de scheepvaart. In het Nautorama geweest, waar de geschiedenis van de eerste stoomschepen op het Vierwoud stedenmeer werd verteld. De “Rigi” was het eerste schip. Dat staat nu in het Verkehrshaus. Ook nog even door een vliegtuig gewandeld.

 

 

 

Het was inmiddels lekker weer geworden dus hebben we gegeten op de picknickplaats. Na het eten zijn we naar het gebouw gegaan waar de oude vliegtuigen stonden maar ook het allernieuwste op ruimtevaartgebied. Toen naar het Imax-theater, waar we een prachtige film over Egypte hebben gezien, met in de hoofdrol Omar Shariff. Toen kwam Emiel aan de beurt. Die verheugde zich om het Planetarium in te gaan. Door werd uitgelegd hoe de sterrenhemel in elkaar zit en waar de bekendste sterrenten opzichte van de maan te zien zijn in deze tijd van het jaar. Heel leuk uitgebeeld. Toen nog even naar de hal gegaan waar de communicatie via T.V. en internet werd uitgebeeld. Ook de autohoek is niet vergeten Van de eerste auto in t 1892 tot Formule I. Toen was het vijf uur en vonden we het wel genoeg. Toen we op de camping kwam en hebben we nog heerlijk buiten gezeten.

Woensdag 8 augustus 2001.

Boodschappen gedaan en  ’s middags zijn Frans en ik naar Zug geweest. Daar is een Herverzekerings maatschappij in de Boorerstrasse nr. 43.

Daar zijn we even langs gelopen en hebben een foto gemaakt voor het bestuur van de S.O.B.H. Het was bewolkt. Later op de avond met de jongens nog een potje geklaverjast. Vannacht heeft het weer flink geregend.

 

Donderdag 9 augustus 2001.

Onder het ontbijt om kwart voor tien beslissen we dat we over of door de Gotthard gaan en om kwart over twaalf zijn we onderweg richting Tenero bij het Lago Maggiore, vlakbij Locarno. Wij in de Gotthard tunnel denken dat aan de andere kant van de tunnel de zon wel zal schijnen. MIS, het regent door nog harder. Maar gelukkig , even later is het droog en gaan we op de parkeerplaats eerst brood eten.

Net voor Bellinzona regent het weer. In Tenero is de eerste camping van ons brief je een vreselijk grote camping met kleine plekken. De jongens moeten een aparte plek nemen á fl.75,– per nacht. De 2e camping van ons briefje: Lago Maggiore. Is kleiner, wel kleine plekken, maar de jongens mogen met hun tentje bij onze plek staan. Deze camping ligt direct aan het meer en wij staan er vrij dicht bij. Eerst even wennen, want het is heel iets anders dan bij Lenie. Gelukkig geen geluidsoverlast van verkeer. Vanavond gaan de jongens de omgeving lopend verkennen en wij pakken later de auto en rijden naar Tenero. Daar is weinig te beleven dus rijden we door naar Locarno. Daar is het behoorlijk druk. Op een terrasje drinken we wat en daarna wandelen we verder de stad in. Daar komen we Emiel en Jorrit tegen. Die hebben 5 km gewandeld. Later komen we ze weer tegen en rijden ze met ons mee naar de camping, want het giet weer. Het is zo druk in Locarno omdat er een Filmfestival is. Dat is deze hele week nog.

Vrijdag 10 augustus 2001.

Vanmorgen schijnt de zon al als we wakker worden, dus dat belooft veel goeds. Na het ontbijt gaan Frans en ik boodschappen doen in Tenero bij de Migros. Daarna drinken we thuis wat en eten brood.

Dan naar het water. Daar zitten we zo’n 50 m bij vandaan. Dat is heerlijk met dit weer.

Vanavond gaan we weer naar Locarno. Het is daar heerlijk om op een terrasje te zitten en mensen te kijken. Het is weer druk i.v.m. het Filmfestival. Later zitten we op een bankje aan de Boulevard een poosje lichtjes te kijken die aan de overkant van het meer te zien zijn. Prachtig.

De jongens zijn vanavond met ons meegereden en komen met de trein terug. Dan melden ze zich af . Wij gaan vast naar de camping en parkeren de auto voor de ingang en gaan naar bed.

Zaterdag 11 augustus 2001.

Vandaag weer prachtig weer. De auto eerst voor bij de ingang opgehaald. De was uit de machine gehaald. Hier krijg je een sleutel voor het washok. Je plaatsnummer wordt genoteerd en als je klaar bent breng je de sleutel weer terug. Er zijn twee wasmachines en een droogtrommel en we kunnen gelijk terecht. Op de camping gebleven en vanmiddag naar het strand geweest. Vanavond weer naar Locarno. Heerlijk op een terrasje gezeten. Levende muziek erbij. Vermakelijk om te zien. Roken en handen schudden tijdens het zingen en pianospelen. Het gaat allemaal. Er wordt hier trouwens ontzettend veel gerookt. Om kwart over twaalf wilden wij naar de camping. Frans de jongens gebeld of ze meegingen of later met de trein kwamen. Ze gingen gelijk met ons mee naar huis.

Zondag 12 augustus 2001.

Zondagmorgen bij de caravan koffie gedronken en naar huis gebeld. Ingrid komt waarschijnlijk hierheen en gaat door naar Corsica. Later op de dag belt ze terug en blijkt dat er fl.1.300,– betaald moet worden voor de overtocht, dus dat gaat niet door. Wij zullen het  weer in de gaten houden. Maandagavond bellen we weer. Vanmiddag gaan we naar het strand. Vanavond uitgebreid gekookt. Bloemkool met een sausje, komkommer en kipschnitzel. Toetje toe. Een spelletje Klaverjas met de jongens voor we naar bed gaan.

Maandag 13 augustus 2001.

Vandaag gaan we naar Lugano. We zetten de auto in parkeergarage Centro. Dan gaan we de stad in. We drinken eerst een kopje koffie en slenteren dan door de stad.

We wandelen langs het water en zien een half kerkje.

 

 

Dat hoort bij een tentoonstelling van een museum. Grappig.

 

 

 

Na het kerkje gaan we naar de Mc.Donalds.

 

Op een pleintje bij een fontein nog even op een bankje gezeten en foto’s gemaakt o.a. van een vrucht aan een boom.

 

Nog steeds bij het fonteintje.           

  

 

Je wordt er wel moe van hoor.

Daarna nog wat rondgeslenterd en een kerk  binnen gewandeld. Deze bevatte veel fresco’s. Om half vier weer naar de auto. Om half acht Ingrid gebeld en die vindt het leuk als we naar Brunnen komen. Het weer maakt niet uit. De vooruitzichten zijn het zelfde voor Locarno en Brunnen. De jongens vinden het ook leuk om terug te gaan naar Brunnen.

Dinsdag 14 augustus 2001.

Vandaag bekijken we Locarno eens bij dag. We hebben het tot nu toe alleen nog maar bij avond gezien.

Nou, het blijkt overdag net zo gezellig als ’s avonds. Koffie gedronken op het terras op de hoek, vlakbij het meer. Later onder de galerijen nog een broodje gegeten.

We hebben ook nog bij Manor lampjes voor de tuin gekocht. Daarna naar de camping terug en naar het strand. De laatste keer. ’s Avonds de luifel opgeruimd.

Woensdag 15 augustus 2001.

Vandaag zijn de winkels dicht, want het is Maria Hemelvaart en dat is een zondag in Zwitserland.

Nog een laatste foto van het strand en het Lago Maggiore.

Ons stekje vlakbij het meer.

We rijden om half elf van de camping af. Ingrid SMS-te dat ze om tien uur pas vertrokken zijn, dus we hebben alle tijd. Het gaat lekker vlot omdat er weinig vrachtverkeer op de weg is. Om één uur zijn we al op de camping in Brunnen en om half twee staan we gesteld en zitten we te eten.

 

Jorrit moet nog proberen of hij in de boom kan klimmen. U ziet het resultaat. Om kwart over zes arriveren Ingrid en Edwin. We gaan gelijk bij Lenie onder het afdak eten. Later op de avond lekker buiten gezeten met z’n allen en op tijd naar bed. Het was voor Ingrid en Edwin een warme dag zonder airco dus ze waren wel vermoeid.

 

Donderdag 16 augustus 2001.

Vanmorgen was het weer warm en zonnig. Na de koffie naar Swyz gereden en in het Mythen-Center nog wat inkopen gedaan. Ingrid ziet het hier wel weer zitten. Die komt tijd tekort. Vanmiddag op de camping gebleven en Frans en ik hebben onze bagage die mee moet vast in de auto geladen.

Om zeven uur zijn we naar Morschach gereden en hebben daar ons afscheidsmaal genuttigd in hotel Betschart. Heerlijk gegeten.

Daarna zijn we nog naar Lenie en Frede geweest om afscheid te nemen.

De jongelui zijn met z’n vieren nog naar Brunnen gelopen. Wij vast naar bed gegaan.

Vrijdag 17 augustus 2001.

Op tijd vertrokken en ’s middags onderweg in Duitsland bij Autobahn- Rasthaus Bühl warm gegeten. Alles thuis uitgeladen en Frans heeft Emiel thuis gebracht. Aan alles komt een eind. Ook aan deze vakantie. Het was weer heel gezellig met de tweejongelui. Een vakantie waar we weer leuk op terug kunnen zien. 

 

    

En toen washet thuis ook prachtig.