Inhoudsopgave
Vrijdag 27 Juli 2012.
Eindelijk is het zover, op 27 juli om vijf uur ’s middags vertrekken Edwin, Ingrid, Levi, Thijn, Daan en Rens vanaf Schiphol naar Israël.
Afgeleverd door Gert.
Ze vliegen in een Airbus A320-200 van Swiss Air naar Zurich waar ze moeten overstappen in een Airbus 330-300 ook van Swiss Air, die ze naar Tel Aviv vliegt. Daar komen ze op 28 juli om half vier ’s morgens aan. De reis duurt dus de hele nacht.
“Ze zijn onderweg.”
Op Schiphol blijkt dat het vliegtuig vanaf Schiphol ruim een uur vertraging heeft, en nu maar hopen dat ze de aansluiting in Zurich niet missen. Om vijf over half één krijg ik een SMS, ze hebben de overstap gehaald! Een hele prestatie, want tussen landen en opstijgen zaten maar zeven minuten.
Ze mogen in de cockpit van het vliegtuig kijken, en de piloot laat zien waarvoor sommige knopjes zijn.
Gelukkig wachtte het vliegtuig zodat iedereen mee kon. Mogelijk is het zonder bagage, we zien wel.
Zaterdag 28 Juli 2012.
“Het is hier best gezellig.”
Om vier uur land het vliegtuig met de jongelui, en gelukkig met de bagage. We stappen in de auto voor de rit naar het noorden. Om zeven uur arriveren we bij Janny. Levi gaat zitten, kijkt rond en zegt: “het is hier best wel gezellig”.
De toegangsweg van Shavei Zion.
Om negen uur wordt het iedereen teveel en gaan we naar bed, dit mag ook wel omdat ze een nacht hebben overgeslagen. Na een uurtje slapen is iedereen er weer en gaan we ontbijten.
Om wat te wennen blijven we vandaag in de tuin. Janny zet een badje op waar de jeugd (en Janny) van genieten.
Yoav en Revital, de zoon en schoondochter van Janny hebben ons uitgenodigd om te komen eten. Om een uur of zes gaan we naar ze toe.
De kinderen mogen zelf een pizza maken die door Yoav wordt gebakken. Later komen Meïr en Simcha, de schoonouders van Yoav, en zitten we gezellig de hele avond te kletsen.
Simcha nodigt ons uit om vrijdag en zaterdag naar haar huis te komen, dan kunnen we heerlijk zwemmen in het privé zwembad. Als we naar huis willen gaan vraagt Ido of Levi bij Yoav en Revital mag blijven slapen. Hij heeft de hele avond met Levi gespeeld en vindt het jammer dat we naar huis gaan. Dit mag, Levi logeert de eerste nacht in Israël al bij zijn achter, achter neef.
Thuis drinken we nog wat en gaan dan naar bed.
Zondag 29 juli 2012.
Vandaag eerst wat uitgeslapen en Janny heeft Ido en Levi opgehaald. We ontbijten op ons gemak en dan vertrekt de fam. Broekhuizen naar zee. Janny en ik gaan wat boodschappen doen om te voorkomen dat we verhongeren.
Na het zwemmen zitten we nog een poosje in de tuin voordat we naar bed gaan.
Maandag 30 juli 2012.
We zijn vroeg uit ons bed gebeld door de werkster, die onderweg was. Hier hadden we niet op gerekend, maar ze kon toch komen. Edwin en ik gaan naar de garage omdat de auto bij het sturen wat piept, maar dit blijkt ongevaarlijk te zijn. Dan vertrekken we naar Akko, een prachtige stad om te zien voor de jongens. Janny blijft thuis omdat ze het te warm vindt, en ze heeft dit al eerder gezien.
Voordat we de rondleiding beginnen vertel ik eerst over de kruisvaarders met hun ridders, dan wordt het lekker spannend. We starten de rondleiding in de gevangenis, en gaan dan via het hospital naar de ridderzaal. Hier zoeken de jongens naar een teken van een Franse koning, en na wat zoeken vinden ze het lelie blad.
We verlaten de kruisvaarders vesting door een oud riool. Als we weer boven de grond komen wandelen we door de Arabische soukh waar de jongens ogen tekort komen. Hier eten we een broodje Shoarma, en dan via een oude vlucht route komen we bij de haven. Hier zien we de enorme vesting muren waar je op kunt zitten.
Onderweg hebben we veel bekijks met Levi en de drieling. Verschillende keren wordt ons gevraagd of ze een foto van de jongens kunnen maken. Soms ook maken ze de foto’s stiekem, maar ja, wat moet je hiervan zeggen. Omdat het tijd wordt om te eten gaan we weer naar huis waar tante Janny ons trakteert op pannenkoeken. We willen nog wat gaan zwemmen, maar dit gaat niet omdat het zwembad is gereserveerd door orthodoxe joden die hier vrouwen laten zwemmen, dus geen jongens. Als we thuiskomen gaan we onze spullen pakken voor morgen, we gaan dan naar Ein Gedi bij de dode zee.
Dinsdag 31 juli 2012.
Eerst gaan we een huurauto ophalen in Naharia omdat we niet met z’n allen in mijn auto kunnen. Tegen half twaalf vertrekken we richting Dode Zee. We rijden door de landstreek Galilea en komen dan via het meer van Galilea aan bij Beit Shean. Hier stoppen we omdat er een grote “M” staat en de jongens toevallig honger hebben. Hier versterken we de inwendige mens en gaan verder door de Jordaanvallei, dus via de Westbank om Jericho heen naar de Dode Zee. Langzaam loopt de buiten temperatuur op tot over de veertig graden.
“Het lijkt wel een achtbaan “
Bij de Dode zee stoppen we, want er zijn kamelen!!! Levi, Daan en Thijn overwinnen hun aarzeling en klimmen op een kameel en rijden er een stukje op. Alleen Rens meent dat de kameel veel hoger is dan hij dacht, en klimt er niet op. Daan vertelt dat wanneer de kameel knielt het wel een achtbaan lijkt.
Na deze gedurfde onderneming gaan we verder en tegen vieren arriveren we bij ons “Ein Gedi Beit Sarah” Guest house waar we twee nachten blijven. Jammer genoeg stopt de airco in mijn auto er mee en blaast nu warme lucht. En omdat de buiten temperatuur 42 graden is moet deze echt gerepareerd worden. Na wat rondvragen kan ik morgen ochtend bij de garage in de kibbutz terecht. Via Janny heb ik inmiddels het adres van een Mazda dealer in Jerusalem gevonden. Maar omdat ik niet weet of de auto dit haalt ga ik morgen eerst naar de plaatselijke garage.
Edwin, Ingrid en de jongens zijn naar de Dode zee om daar hun bijzondere zwemervaring op te doen.
” Ik ben helemaal ontspannen ”
Na eerst wat wennen vinden de jongens het prachtig. Jammer dat Thijn op het laatst wat water spetters in zijn oog kreeg wat pijn deed. Vooral Rens had genoten van het drijven. Ook Levi en Daan waren enthousiast over het zwemmen in de Dode Zee. Daan lag in het water te genieten en riep “Ik ben helemaal ontspannen”
Daarna gaan we in het Guest house dineren. Het eten was eenvoudig maar verder prima, een aanrader dit Guest house.
Woensdag 1 augustus 2012.
We staan vroeg op omdat ik wat met de auto moet regelen. Ik durf er niet meer mee te rijden omdat het vandaag meer dan 45 graden gaat worden, en het is geen rijden zonder airco en als de auto het begeeft dan sta ik langs de weg met een kapotte auto zonder schaduw. Na veel telefoon gesprekken om een Mazda dealer te vinden vraagt een medewerker van het Guest house of ik niet verzekerd ben voor sleephulp. Direct bel ik naar Janny en die belt weer door naar de verzekering maatschappij, en dan blijkt dat sleephulp onder de dekking valt. We besluiten om de auto naar Akko te laten brengen, naar onze eigen Mazda garage. Gelukkig kon Janny alles regelen. Tijdens het wachten op het auto transport blijf ik zoveel mogelijk in mijn kamer omdat het te warm is om naar buiten te gaan. Edwin, Ingrid en de jongens kijken nog wat in de omgeving rond.
Rond half één wordt de auto opgehaald, en de chauffeur vertelt dat de temperatuur vandaag richting 50 graden zal gaan. Na het uitzwaaien van de auto besluiten we om naar de Dode zee te gaan om wat te zwemmen. Hier aangekomen geef ik Levi en Daan nog wat zwemles en dan geven de jongens een demonstratie van hun zwemkunsten aan de Dode Zee.
Levi.
Daan.
Rens.
Thijn.Ze doen het zo goed dat ze alle vier diploma’s halen.
Het ” A ” diploma voor het op de rug drijven;
Het ” B ” diploma voor het rustig op de rug zwemmen ( Héél moeilijk );
Het ” C ” diploma voor het synchroon zwemmen ( naast elkaar voor op de foto )
We gaan naar huis om te eten en gaan vanavond vroeg naar bed. Dit omdat we morgen met z’n zevenen in de kleine Daihatsu Sirion naar Jerusalem gaan om daar een tweede auto op te halen die we hebben besteld. Dan kunnen we met twee auto’s naar huis omdat zeven personen in zo’n kleine auto echt te krap is.
” Warmste augustusdag “
Als ik wil gaan slapen belt Janny. Zij heeft op het nieuws gehoord dat vandaag de warmste augustusdag is sinds men in Israël de temperaturen is gaan meten.
Donderdag 2 augustus 2012.
We staan weer op tijd op omdat we vandaag eerst in Jerusalem de auto moeten halen en daarna willen we de oude stad bezoeken. Omdat het personeel gisteravond foto’s heeft gemaakt van de jongens, krijgen ze als verassing voor onderweg een chocolade toetje mee.
En daarna met z’n zevenen in de kleine auto naar Jerusalem. Als we bij het verhuur bedrijf aankomen blijkt dat we de auto niet meekrijgen omdat ik geen paspoort bij mij heb. Edwin wel, maar die heeft dan weer geen creditcard. Samen met Ingrid drie kwartier staan praten maar helaas, we zijn teleurgesteld weggelopen.
Het avontuur gaat beginnen, met de jongens de oude stad in. Natuurlijk starten we bij de Jaffapoort en lopen de David straat in. De jongens genieten van al die winkels en van de straat. Soms kunnen ze glijden op de schuine bestrating. Eerste op de lijst is de Grafkerk waar de jongens van alles vragen.
De weg vervolgen we naar de Cardo, een oude Romeinse weg, hier lopen we over en dan naar de Klaagmuur. We hebben een prachtig uitzicht over het plein met de klaagmuur, met op de achtergrond de Omar moskee. Zoals inmiddels gebruikelijk wordt, mogen we het tempelplein niet op. De moslims blijven dit verbieden (wat een godsdienstvrijheid).
Hier kijken we rond en natuurlijk even de Klaagmuur voelen.
Als we het tempelplein verlaten gaan we bij een Arabisch restaurant wat eten. Heerlijke shoarma, en kip met lekkere sausjes erbij.
Vervolgens via de Arabische soukh en de Damascus poort naar het Tuingraf waar de jongens erg onder de indruk zijn. Een Nederlandse mevrouw die daar werkt geeft Levi nog uitleg over hoe het vroeger was. Heel lief.
In het tuingraf.
Voor het tuingraf.
Bij de steen.
” Gerepareerd “
Inmiddels is het tijd geworden om weer naar Janny te gaan, en dat doen we dan. Met z’n allen in de kleine auto, Edwin en ik voorin en Ingrid met de vier heren achterin. Het was niet echt comfortabel, maar wat moeten we anders. Door de vele files duurde de rit ruim twee uur en uiteindelijk komen we rond acht uur bij Janny aan waar we nog lekker wat eten en dan naar bed gan. Tot onze grote verassing staat mijn auto gerepareerd en wel bij Janny in de garage.
Vrijdag 3 augustus 2012.
Eerst de auto weggebracht. Ingrid vertelde dat ze minder goed had geslapen omdat de bedbank soms wat bewoog. Edwin heeft gekeken, en toen bleek dat er wat verbogen was. Edwin heeft het bed weer goed gangbaar gemaakt. Eindelijk is het dan zover we gaan zwemmen bij de Simcha en Meïr. Dit zijn de schoonouders van Yoav en hebben een prachtig zwembad in de achtertuin alleen voor ons. We worden ontvangen met bier, limonade en een schaal fruit.
Lekker dollen.
Die is sterk.
Zwembad bij avond.
De jongens zijn tot acht uur in het water aan het dollen, prachtig om te zien. Om half negen gaan we aan tafel voor de traditionele “Erev Shabat”. Dit is het welkomsmaal voor de shabat. Hier staat een geweldig maal voor ons klaar met allerlei soorten hapjes, vlees enz. enz.
Erev Shabbat.
Een ongelooofelijk gastvrije ontvangst. We tafelen wat na en zijn tegen elf uur thuis, met de uitdrukkelijke uitnodiging om morgen weer terug te komen.
Zaterdag (Shabbat) 4 augustus 2012.
Natuurlijk gaan we vandaag weer naar ons privé zwembad bij Simcha en Meïr. De ontvangst is weer vorstelijk. Alles wordt aangeboden, bier, wijn, cola, enz, enz…. In de loop van de middag krijgen we een uitgebreide lunch voorgeschoteld. Werkelijk, de gastvrijheid is onbeperkt.
Levi met de dolfijn.
De jongens genieten, uren in het water ravotten. Levi oefent voor onderwater zwemmen en Daan leert de borstcrawl.
Even relaxen.
Als we aan het einde van de middag vertrekken wordt ons verzekerd dat we iedere dag welkom zijn.
Zondag 5 augustus 2012.
Vandaag moeten we wat boodschappen doen. Edwin en Ingrid vinden het leuk om mee te gaan. Janny blijft met de jongens thuis en wij gaan op stap. Eerst naar de Israëlische Joop Sluis waar we verwonderd kijken naar de enorme keuze in verse groenten en fruit. Dan gaan we naar een markt waar Edwin en Ingrid voor een paar centen voetbalshirts kopen in de Argentijnse kleuren.
Ook ik vind daar een nieuwe korte broek. Dan de boodschappen doen en naar huis. Janny vindt mijn korte broek zo leuk dat ze met mij meegaat om er nog één te kopen. Uiteindelijk kopen we er nog twee bij. De rest van de dag blijven we rond het huis, en Edwin repareert de bedbank. In Israël zeggen ze bij goed resultaat van zo’n lastig klusje Kolakavot oftewel “Alle eer”. We besluiten om morgen een tocht naar het meer van Galilea te maken.
Omdat het heerlijk weer is eten we vanavond buiten. Janny heeft een heerlijke kip gemaakt waar we met z’n allen heerlijk van smullen.
Maandag 6 augustus 2012.
Als we klaar staan om te vertrekken horen we plotseling iemand heel hard huilen. Snel naar buiten en daar blijkt dat Thijn met zijn vinger tussen een tuinstoel heeft gezeten en daarbij een klein stukje van zijn vingertopje kwijt is.
Onmiddellijk naar het ziekenhuis waar een foto van de vinger wordt gemaakt. Gelukkig is er geen botje beschadigd, alleen van zijn vingertopje is een stukje weg.
Dan moet hij met zijn vinger een uur in een bekertje met jodium om te ontsmetten. Als we later naar huis mogen krijgen we een recept mee voor antibiotica die hij zeven dagen moet innemen. Ook moet hij de komende dagen zijn vinger bij een verpleegster laten verbinden. Volgens de dokter komt alles goed. Thuis moet Thijn wat rust houden, en mag dus binnen bij de airco filmpjes kijken.
Hij vindt het best wel lekker om vertroeteld te worden. En de trip naar het meer van Gallilea? Gewoon een andere keer.
Dinsdag 7 augustus 2012.
Voor het ontbijt gaan Edwin en Janny met Thijn naar de verpleegster op de moshave om de vinger van Thijn te laten behandelen. De verpleegster vind dat de wond er goed uitziet en zegt dat we de vinger in het vervolg zelf kunnen verbinden. We krijgen alles mee zodat we het zelf kunnen verbinden. Dus vandaag nog wat rustig aan doen en dan kunnen we later weer wat gaan bezoeken. Thijn kijkt samen met Ingrid filmpjes op de slaapkamer, en ze rusten dus samen. Aan het einde van de middag gaan we bij de grens met Libanon kijken.
Hier bij het hek mag je geen foto’s maken omdat het militair terrein is. We kijken wat rond en dan gaan we naar een Amerikaans restaurant.
Hier bij de Mac Donald dineren we, de jongens vinden dit geweldig.
Bij thuiskomst gaan de jongelui gelijk naar bed.
Woensdag 8 augustus 2012.
Vandaag verwisselt dokter Edwin zelf het verband bij Thijn. Een geduld werkje, omdat het verband er af moet weken.
Uiteindelijk lukt dit, en dan bedenkt Edwin een manier om de hand te beschermen zonder verband. Hij gebruikt hiervoor een lege bronwaterfles waar hij onder en boven grote gaten in maakt. Na wat knutselen zit Thijn tevreden als een vorst te kijken.
Dan start ik mijn voorlees uurtje, de Kameleon. Hier heb ik vroeger voor mijn kinderen uit voorgelezen en ook nu vinden de jongens het ook leuk.
Verder blijven we vandaag thuis zodat de vinger van Thijn beter kan genezen. Vanavond maken Edwin en Ingrid een hele constructie om de hand voor vannacht te beschermen.
Donderdag 9 augustus 2012.
De uitgestelde reis naar het meer van Galilea gaan we vandaag doen. We rijden door een prachtig landschap met veel bananenbomen.
Eerst bij de berg der zaligsprekingen. Maar helaas we zijn te laat, want om kwart voor twaalf sluit de kerk voor de middag pauze van de kloosterlingen. Het volgende doel is “Tabga” de plaats waar volgens overlevering het wonder van de vijf broden en de twee vissen plaats vond.
Met dit weinige voedsel kon een grote schare eten. Kapernaum is de volgende plaats. Hier bekijken we de restanten van mogelijk het huis van Petrus en de oude synagoge.
De jongens zijn heel geïnteresseerd, en kijken hun ogen uit. Aan de zuidkant van het meer ligt de Babtisten doopplaats. Natuurlijk kijken we hier wat rond.
Omdat het tijd is om te eten zoeken we juist buiten Tiberias een Mac Donald waar we wat eten. Inmiddels is het op de weg erg druk geworden, dit ondervinden we als we vandaag voor de tweede keer naar de berg der zaligsprekingen gaan. Juist voordat ze sluiten arriveren we daar, we kunnen net nog het terrein op. Het blijkt dat wij de laatste gasten van vandaag zijn, en een non is juist de kerk aan het afsluiten. Op verzoek van Ingrid mochten we toch de kerk waar we even rondkijken en natuurlijk foto’s maken.
Als we de kerk verlaten sluit de non weer de kerk en lopen we buiten rond de kerk. Met het prachtige meer op de achtergrond maken we heel mooie foto’s.
Uiteindelijk komt een medewerker vragen of we weg willen gaan zodat hij het terrein kan afsluiten. Dan gaan we richting Janny om daar wat te eten en een glas wijn te drinken.
Vrijdag 10 augustus 2012.
Akko is het eerste doel vandaag. De vorige keer toen we Akko bezochten stond de video camera niet goed ingesteld, dus gaan we vandaag even een stukje opnieuw filmen. Het volgende doel is Nazareth. Als we in Nazareth komen is precies voor de baseliek van de aankondiging het vrijdagmiddag gebed van de moslims bezig. Edwin en Ingrid ervaren dit als opzwepend en onplezierig.
Ook de aanwezige koran teksten spreken niet echt van begrip voor andersdenkenden. Jammer.
We gaan de kerk op de benedenverdieping binnen waar de grot is. Als ik vertel wat dit voor grot is staat Thijn zo te luisteren dat niet op zijn schoen let. Zijn schoen valt dus tussen het hek door naar beneden, daar waar je niet mag lopen. Als ik de schoen ga pakken is er even geen bewaking, dus ik kan de schoen ongestoord pakken. De jongens zijn onder de indruk als ze voor de grot staan waar Maria de boodschap ontving. Foto’s van alle kanten en dan door naar de bovenverdieping. Dit is het eigenlijke kerkgedeelte. Ook dit deel van de kerk laat een diepe indruk achter. We bewonderen de kunstwerken aan de wand die door vele landen zijn geschonken.
Via een plein komen we wij de Jozef kerk die boven een oorspronkelijke woning van Nazareth is gebouwd.
Hier kunnen de jongens naar beneden kijken waar een Mikwe (ritueel bad) is en een een trap naar een gang. Deze gang geeft dan weer toegang tot een ondergrondse woonruimte. Omdat Ingrid zich niet welkom voelt in Nazareth gaan we richting huis, en via een kleine omweg komen we in Kfar Kana. Deze plaats is bekend van het wonder dat Jezus water in wijn veranderde en hier ging mijn trouwpreek over.
We eten hier wat en gaan dan richting Janny. Onderweg krijgt Rens een bloedneus, maar dit loopt met een sisser af. Thuisgekomen drinken we wat waarna Janny ons verrast met een “erev Shabat” maal.
Zaterdag 11 augustus 2012.
Vandaag gaan we op familie bezoek. Yifat heeft ons uitgenodigd om naar Tel Aviv te komen, ook Yaron met Shiri met hun kinderen komen daar heen, Dus een famille bijeenkomst. We arriveren om elf uur bij Yifat waar we wat drinken. Voor het huis van Yifat is een park, waar we wat wandelen en de kinderen kunnen spelen. Omdat het toch wel erg warm is besluiten we om langs de haven naar een binnen speel gelegenheid met airco te gaan. De jeugd leeft zich hier helemaal uit.
Als iedereen wat trek krijgt gaan we in een hamburger restaurant wat eten, en ik eet hier de lekkerste hamburger die ik ooit heb geproefd.
Na het eten gaan we uit elkaar, Yaron, Shiri, Yifat en Dolev gaan met hun kinderen naar een soort bedriegertjes en wij gaan Jaffa bekijken.
Dit is de oudste havenstad van Israël waar het hout voor de tempel aakwam en Jona vertrok hiervandaan om uiteindelijk in Ninivé aan te komen. Aan het einde van de middag gaan we weer naar huis.
Zondag 12 augustus 2012.
Vandaag blijven we thuis, wat in de tuin zitten en de kids spelen in de tuin of kijken binnen films die ik heb gedownload.
Thijn gaat zijn cadeau van Janny met veel geduld en hulp van Edwin uitpakken. Als een archeoloog is hij dinosauriërs uit een stuk gips aan het hakken.
Gevonden!!!!!!!
Na het eten blijven we binnen omdat het buiten erg warm is geworden. In de namiddag gaan Janny en ik wat boodschappen doen terwijl Edwin, Ingrid en de kinderen even in de sukh rondneuzen. En ze vinden nog leuke voetbal shirts van Real Madrid. Omdat de familie Broekhuizen ruim twee weken bij ons in huis is geweest nodigen Edwin en Ingrid ons uit voor een afscheids diner. In Naharia aan de boulevard, met uitzicht op de Middelandse zee, gaan we heerlijk eten.
Na afloop nog een glas wijn en dan Plat.
Maandag 13 augustus 2012
Vandaag gaan we voorbereidingen treffen voor het vertrek morgen. Na het koffers pakken gaan we met de jongens een paar citroenen plukken, uitpersen en het sap opdrinken.
Met soms een wat zuur gezicht zeggen ze dat ze het heerlijk vinden.
Vervolgens een wandeling naar het strand, even filmen en een laatste blik naar zee. Rens wil graag op de foto met een grote cactus, nou dat is mogelijk.
En Janny laat zien hoe je een vrucht van een cactus af kunt snijden die je heerlijk kunt eten, een “Sabra”.
We moeten de leenauto nog even terug brengen, dus eerst de auto aan de binnenkant schoonmaken, vol tanken, en de buitenkant laten wassen. Dan gaan we naar de fabriek van Meïr om de de auto terug te geven. Onderweg kopen we nog een boeket bloemen die we aan Simcha, die op haar werk is, te geven. Dit als dank voor het gebruik van het zwembad, Ze vindt dit prachtig en roept gelijk haar man Meïr. Hij komt direct, en staat er op om ons een rondleiding op zijn bedrijf te geven. Indrukwekkend wat op dit bedrijf wordt gemaakt. Heel veel op medisch gebied dat over de hele wereld wordt geëxporteerd. Voor het eten gaan we nog even naar Yarka. Dit is een Droezen plaats waar goedkoop kleding gekocht kan worden. Helaas de dames vinden niets van hun gading. Na het eten worden we uitgenodigd om naar Yoav en Revital te gaan. Ze zijn net thuisgekomen van hun vakantie in Duitsland en Frankrijk. Het is een gezellig samenzijn. Revital vraagt of Levi de laatste nacht in Israël bij Ido mag logeren, natuurlijk mag dat. Wij gaan op tijd naar huis omdat iedereen moe is.
Dinsdag 14 augustus 2012.
We staan weer op tijd op om de laatste dingen in te pakken en gezellig te ontbijten. En dan breekt het moment aan dat we vertrekken. Ik breng Edwin, Ingrid en de kinderen naar het vliegveld. Ingrid wil daar eerst nog een foto maken van het opschrift “welkom in Israël” helaas kunnen we het niet vinden. Ook niet als Ingrid navraag doet bij het luchthaven personeel. Gelukkig heeft ze een foto die ze wil laten zien aan het personeel, mogelijk weten die dan waar het is. Als Edwin de foto ziet, zegt hij “dit is een heel andere plaats, want er staan ook bergen op” Helaas dus. En dan begint het uitzwaaien.
Bij de afscheidskus van Daan zegt hij “ik zal u missen Opa” en ook Levi zegt dit. Afscheid nemen blijft toch vervelend. Dan gaan ze naar de tassen controle, en doordat Edwin de jongens om de beurt optilt kan ik ze héééééél lang na zwaaien.
De tijd is omgevlogen, maar ik vond het fijn om ze te laten zien waar ik woon als ik in Israël ben, en hun wat van het land te kunnen laten zien.
Shaloom
fijn dat jullie de overstap gehaald hebben!! Nu genieten allemaal!!! Kuzzzz
Rita en Cees xxxx
het is gelukt nu kunnen we jullie ook volgen .
het ziet er leuk uit
In gedachten reizen we met jullie mee. We hopen dat jullie er net zoveel plezier aan beleven als wij. Fijne tocht verder
Gaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaf zo,n vakantie en nog veel plezier , zo genieten we een beetje mee met jullie.En die vier mannetjes dat zijn echte kanjers.
Gr Ad Bea en de rest hier in lopikcity.
Hoi luitjes,
wat leuk om zo te volgen wat jullie allemaal mee maken! Zo te zien vermaken jullie je wel. Hier gaat ook alles best. Herbie doet het nog prima en de vissen ook! Veel plezier,
X Bessel, Suus, Mariska, Wendy en Chris
wat een geweldige ervaring! en wat een prachtige foto’s van de hollandse mannen. Jullie zullen in Israel wel veel bekijks hebben. Ik kijk de foto’s graag mee..zo herken ik veel van wat ik vorig jaar met Lex nog meemaakte: Akko, de tuin van Janny, het vliegveld. Ik hoop dat jullie enorm zullen genieten!