Categoriearchief: Israël en kerk.

Heilig Grafkerk blijft gesloten, toeristen gefrustreerd

De Heilig Grafkerk in Jeruzalem zal gesloten blijven, zo verklaarden de leiders van de twee grootste kerken in Jeruzalem, de Grieks-orthodoxe en de katholieke kerk, dinsdag. De kerk werd zondag verrassend gesloten als protest tegen de plannen van de stad Jeruzalem om de eigendommen van de kerken, die eigenlijk bedrijven zijn, te belasten.

Afbeelding: Teleurgestelde bezoekers voor de gesloten kerk (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Beide kerkleiders zeiden dat zij teleurgesteld zijn over het besluit van de stad Jeruzalem en beschuldigden de burgemeester van de stad, Nir Barkat, ervan een langdurige status quo te schenden.

‘Alle kerkgenootschappen zijn verenigd in hun verzet tegen de plannen van Israël,’ zei Anna Koulouris van het Secretariaat van het Grieks-Orthodoxe Patriarchaat, ‘Ze menen het serieus,’ zei ze. ‘Ze willen iets zien gebeuren voordat de deuren van de kerk worden heropend.’

Burgemeester Nir Barkat legde nogmaals uit dat de belastingen geen betrekking hebben op de kerken zelf, het gaat alleen over zakelijke bezittingen, zoals hotels en kantoren. Hij legde uit dat de belastingschulden van de kerken ongeveer 150.000 euro zouden bedragen.

‘We zullen de burgers van Jeruzalem niet langer belasten met het betalen van deze schulden,’ zei Barkat, en benadrukte daarbij de goede en respectvolle relaties van Jeruzalem met de kerken van de stad.

Vertegenwoordigers van de kerken verklaarden, dat deze plotselinge stap van de burgemeester deze goede betrekkingen in gevaar kunnen brengen. Belastingen zouden scholen, klinieken en andere belangrijke diensten van de kerken voor hun gemeenschappen in gevaar brengen. Het is hen ook niet duidelijk hoe de stad de vermeende belastingschuld heeft berekend.

Farid Jubran, een juridisch adviseur van de heheerders van de heilige plaatsen van de rooms-katholieke kerk, zei dat Nir Barkat’s beweging misschien zelfs politieke redenen kan hebben, na de strijd in het begin van het jaar met minister van Financiën Moshe Kachlon over de speciale betalingen aan de stad. Het is mogelijk dat hij zich nu tot de kerken wendt om druk uit te oefenen op de regering om financiële steun voor zijn stad te verkrijgen.

De slachtoffers van dit geschil zijn de talrijke toeristen en gelovigen die gefrustreerd voor de gesloten deur van de kerk staan. Een toerist uit de Filipijnen zei dat ze voor de tweede keer in Israël was om de kerk te bezoeken. ‘Ik was erg verdrietig toen ik de gesloten kerk zag en ik hoop dat die voor ons weer worden geopend,’ zei ze verdrietig.

Bescherm juist Joden tegen het grote kwaad, de politieke islam

Na het gepassioneerde betoog van Edith Schippers tegen de politieke islam, heeft de Nederlandse staat een duidelijke taak: pak antisemitisme aan.

De achtste Elsevier/HJ Schoo-lezing werd gehouden door minister van Volksgezondheid Edith Schipper (VVD). De Elsevier/HJ Schoo-lezing is al een groot succes.

Henrik Jan Schoo, oud-hoofdredacteur van Elsevier zorgde ervoor dat weekblad Elsevier, als het enige medium in Nederland met feiten en analyses de maatschappelijke problemen waarin wij nu leven, voorspelde. Deze traditie werd terecht doorgezet. Nog steeds is Elsevier een uniek medium voor wie de maatschappelijke fenomenen op een rationele en kritische wijze wil begrijpen en aanduiden. De prestigieuze HJ Schoo-lezing, net als weekblad Elsevier, is een parel in de mediawereld van de lage landen.

Oprechte angst voor beperking van onze vrijheid

De lezing van Edith Schipper was niet ingegeven door de verkiezingen van maart volgend jaar. Zij presenteerde in de Rode Hoed in Amsterdam haar oprechte overtuiging van de problemen waarin wij leven: een heftige en gepassioneerde lezing. Alle culturen zijn niet gelijkwaardig, stelde Schipper. Het is een misvatting om te denken dat ze gelijkwaardig zijn: ‘Onze cultuur is een stuk beter dan alle andere. Wij staan voor de vrijheid, en wie dat niet kan accepteren, hoort hier niet thuis. Kies een ander land, niet het onze.’ We moeten niet wegkijken, we moeten lik op stuk geven, aldus Schipper. De nieuwkomers moet erop gewezen worden dat vrijheid en gelijkheid voor de wet onze samenleving waarop we trots zijn, vorm hebben gegeven: homohuwelijk, vrijheid van meningsuiting, vrouwenrechten, vrijheid van godsdienst et cetera.

De vrijheid moeten we beschermen. Langzamerhand dreigt onze vrijheid door de nieuwe culturele elementen ingeperkt te worden. Dit moeten we niet aanvaarden. Schipper noemt de vijand van de vrijheid: de politieke islam. ‘Die heeft maar een doel. En dat is de democratie de nek omdraaien.’ Om de vrijheid te beschermen verlangt zij naar de vorming van een vrijheidscoalitie. Inderdaad raakt de aantasting van vrijheid alle politieke en levensbeschouwelijke stromingen in Nederland. Zij vraagt aan de samenleving om niet te capituleren voor het islamitische antisemitisme en de aanval op de vrijheid van meningsuiting: ‘We moeten onze stem laten horen. Voordat het te laat is. Geen tolerantie meer voor intolerantie.’ Laten we nu de proef op de som nemen: de Joden in Nederland.

De Israëlische premier Netanyahu is op bezoek in ons land. Israël is de enige democratische rechtsstaat in het Midden-Oosten. Bovendien staat Israël aan het voorfront in de strijd tegen de radicale islam. De Joodse staat is ook een belangrijke bondgenoot van het Westen in het Midden-Oosten. Bij deze gelegenheid zou terecht worden gesproken over de het vredesoverleg met Palestijnen. De Nederlandse overheid wil daarin een positieve rol spelen. Aan deze oproep geeft de Israëlische premier een positief antwoord door in Den Haag in gesprek te treden met de Tweede Kamer en de Nederlandse regering. Toch riep zijn bezoek aan ons land heftige reacties op.

Antisemitisme in Nederland

In Den Haag, in Schilderswijk sprak radio 1 met een aantal mensen over het bezoek van Netanyahu aan Nederland: ‘Joden zijn hier sowieso niet welkom’. Dat is een duidelijke mening die later ook nog een gewelddadige vorm krijgt: ‘Van den Anker trekt de Schilderswijk in om de meningen te peilen. “Kankerjood”, roepen jongeren op de achtergrond. Ze krijgt niet de gelegenheid om door te vragen, jongeren gooien ballen naar haar hoofd. “Joden zijn sowieso niet welkom in onze wijk. Joden moet je doden”, vindt een wijkbewoner.’

 

Dit klinkt bijna onwerkelijk. Toch is dit de werkelijkheid: Joden moet je doden, riep een bewoner van Den Haag ruim zeventig jaar na de Tweede Wereldoorlog. Als hier iemand over een andere bevolkingsgroep, namelijk de moslims, een vergelijkbare uitspraak had gedaan, dan zou dat continu door alle journaals uitgezonden zijn. Alle politieke partijen zouden daarop heftig en emotioneel gereageerd hebben. Na een parlementair debat zou de regering gedwongen zijn om met een actieplan te komen. Vervolgens zou het Openbaar Ministerie worden opgedragen om er korte metten te maken met de schurken die de moslims kwaad willen aandoen. Ook ik zou het terecht hebben veroordeeld.

Je kunt echter nu zonder enige commotie oproepen: ‘Joden zijn sowieso niet welkom in onze wijk. Joden moet je doden.’ Het zijn geen onschuldige leuzen. Er werden al in Europa joden gedood in Parijs, Toulouse, Kopenhagen. Alle joodse instellingen worden nu in heel Europa zwaarbewaakt: de Joodse kinderen moeten naar school gaan, terwijl hun school door de zwaarbewapende agenten wordt beschermd. Het islamitische antisemitisme is wijdverbreid en het is diep en door gewelddadig.

Dweilen met de kraan open

De wederopleving van het gewelddadige antisemitisme in Nederland is de schuld van de politieke islam. We mogen niet gaan wegkijken: de radicale moslims zijn onder ons.

Edith Schippers vraagt aan ons om niet te capituleren. Prima, maar wij hebben toch een staat! Wat doet de Nederlandse staat in de strijd tegen het antisemitisme? Afgelopen jaar kwamen tienduizenden islamitische migranten in Nederland aan waarvan een deel de intolerantie reeds heeft verinnerlijkt. Deze groep zal gewoon een stevige versterking van het antisemitisme, onvrijheid, ongelijkheid en intolerantie teweegbrengen.

Beste Edith, het wordt dweilen met de kraan open.

Groeten uit Israël: Een onsportieve verliezer

Goedemorgen beste lezers,
Woensdag vierden we de eerste Israëlische medaille op de Olympische Spelen voor acht jaar. De avond ervoor had Yarden Gerbi een bronzen medaille bij judo in haar gewichtsklasse gewonnen. De pers, politici, het hele land was in extase van vreugde. En kijk eens wat er vrijdag gebeurde: Israël won nog een medaille! De judoka Or Sasson uit Jeruzalem slaagde er in om ook een bronzen medaille te winnen.Or Sasson, vijfde op de wereldranglijst, versloeg zijn Egyptische tegenstander in de eerste ronde. Het is de eerste keer sinds 1992 dat Israël twee medailles wint bij de Olympische Spelen. Ook toen, in Barcelona, waren het medailles van judowedstrijden. Het hele weekend berichtte de televisie over dit succes.

Tijdens de judowedstrijden gebeurde een opmerkelijk onsportief incident: de verslagen Egyptische judoka Islam El Shehaby weigerde zijn Israëlische tegenstander de hand te schudden en werd luid uitgejouwd. Het is bij judo de gewoonte om respect te tonen voor de tegenstander door voor en na het gevecht een hand te geven of een buiging te maken. Or Sasson liep vervolgens met afschuw weg, maar maakte nog een buiging. El Shehaby werd door de scheidsrechter naar de mat teruggeroepen en gedwongen te buigen, maar meer dan een snelle hoofdknik kon er niet af. Zelfs in de Egyptische pers werd dit gedrag veroordeeld.

Zaterdagavond, na het einde van de shabbat, hebben de Israëlische president Reuven Rivlin en premier Benjamin Netanyahu de winnaar van de bronzen medaille telefonisch gefeliciteerd. Het gesprek met Netanyahu werd zelfs live uitgezonden door de TV. Netanyahu beloofde de Israëlische Olympische deelnemers na de Spelen te ondersteunen.

Dit is een actueel onderwerp, want vrijdagavond zond de Israëlische zender Channel 2 News een reportage uit, waarin werd gekeken hoe het tegenwoordig met de vroegere Israëlische deelnemers aan de Olympische Spelen gaat, en wat ze nu doen. Het was heel triest om te zien dat de meesten in de anonimiteit waren teruggekeerd en er niet in waren geslaagd om een nieuwe beroepscarrière te beginnen.
Twee atleten werken nu in een supermarkt en als pizzakoerier, in plaats van weer op het gebied van sport actief te zijn, bijvoorbeeld als trainer van kinderen en jongeren, waar ze hun ervaringen zouden kunnen gebruiken. Veel van de toen succesvolle atleten heeft men na hun actieve periode, waarin hen zo veel beloften werden gedaan, gewoon laten vallen. Ik ben benieuwd of er nu echt iets zal veranderen, of dat de politici deze beloften alleen doen in de euforie van het succes.

Overigens staan ook vandaag twee Israëlische atleten in de finales van hun wedstrijden. Wie weet, misschien gebeurt dit ongekende, een derde medaille voor Israël.

En nu het weer voor vandaag in Israël: Overwegend bewolkt met een lichte daling van de temperatuur. De volgende maximum temperaturen worden verwacht: Jeruzalem 31 graden, Tel Aviv 30 graden, Haifa 29 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 38 graden, aan de Dode Zee 39 graden, Eilat aan de Rode Zee 41 graden. Het waterpeil van het Meer van Galilea staat momenteel op -213,145 m onder de zeespiegel.

De nieuwe week begint vandaag met Tisha beAv. Het is de dag waarop we de verwoesting van de beide tempels herdenken. De religieuze en orthodoxe Joden vasten op deze dag. Tegen de avond gaan velen naar de Westelijke Muur voor gebed, waar ze de nacht doorbrengen, om in de ochtend de gebeden voort te zetten. Vandaag worden enkele duizenden mensen bij de Westelijke Muur verwacht. Daarom is de Oude Stad van Jeruzalem afgesloten voor het verkeer en een groot aantal politieagenten is in de Oude Stad om te zorgen voor de veiligheid van de mensen die komen bidden.