Vakantie van 10 oktober t/m. 19 oktober 1997.

 

Vrijdag 10 oktober 1997.

Vertrokken uit Benschop om ongeveer half drie en richting Calais gereden. Het is vandaag stormachtig weer. Frans twijfelde nog om te gaan. Maar in de loop van de middag zou de storm afnemen. Frans had onderweg veel last van de wind en kon dus niet erg doorrijden. Het verkeer viel wel mee. We konden tot Antwerpen goed doorrijden. Daar waren we om vier uur. Toen moesten we even wat rustig aan doen vanwege het vele verkeer op de rondweg bij Antwerpen. Bij Gent weer, maar we konden steeds blijven rijden. Om ongeveer half vijf in het zonnetje koffie gedronken op een bankje. Daarna was het nog een hele ruk naar Calais. Wel allemaal snelweg. Frans moest bij Duinkerken nodig tanken maar kon langs de snelweg niets vinden. Toen zijn we Duinkerken maar in gegaan.

Bij de tunnel moesten we ons melden bij het tolhuisje en daar werden we doorverwezen naar de Informatie waar we onze tickets konden ophalen. Toen duurde het niet lang meer of we konden de trein oprijden. Het is daar allemaal perfect geregeld. Je kunt bijna niet verkeerd rijden. Je wordt zo de trein in geloodst en daarin moet je doorrijden en aansluiten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Iedere wagon is 25 m lang en onderling gekoppeld. De trein is 24 wagons en in het midden gescheiden door een oprij- en afrij wagon. Om tien over acht reden we er op en om tien voor half negen reden we met de trein de tunnel in. Onderweg wat krentenbolletjes gegeten. Precies vijfendertig minuten later stopte de trein in Folkstone.

 

 

 

 

 

 

 

Je kunt onderweg de auto uit en daarlangs kun je alle wagons doorlopen. Tijdens de reis gaat er een rolluik bij iedere scheiding van de wagon naar beneden en daarnaast zitten deuren. Alles is goed verlicht en schoon. De wagon is 3,5 m. breed en 4 m. hoog. We reden de trein af en konden gelijk doorrijden. Geen paspoortcontrole, niets. Toen wilden we onderweg naar Ashford een camping zoeken, maar dat is niets in het donker. Verschillende keren verkeerd gereden en eindelijk om kwart over negen reden we camping Broadhembury Farm, Steeds Lane, Kingsnorth op. Nog even wat gedronken en daarna op tijd naar bed.

Zaterdag 11 oktober 1997.

Vanmorgen om negen uur vertrokken richting Ashford Maidstone, daarna de rondweg M25 naar Londen. De hele dag hebben we regen gehad. Om een uur of half drie werd het even droog. Bij de parkeerplaats Nottingham stonden ook Nederlanders en die gingen ook naar de camping bij Sheffield. We praatten even en zeiden dat we elkaar later wel zouden ontmoeten op de camping. Toen we op de A57 de afslag zagen van de camping moesten we een steile weg omhoog volgen. In een haarspeldbocht moest Frans stoppen en kwam door het natte wegdek niet verder omhoog. De mannen die in de auto zaten waar we voor moesten stoppen gingen de auto duwen, zodat we verder konden. Achteraf bleek dat we te ver gingen. Toen we de weg vroegen kwamen we de andere Nederlanders tegen. Die waren ook de weg kwijt. Toen werden we terug verwezen naar de A57 en moesten gelijk na de afslag rechts. Toen we daar kwamen bleek het een boerderij met wat stacaravans. Het was al triest door de regen, maar we werden van de camping echt niet vrolijk. De andere Nederlanders bleven er want hun dochter woonde in Sheffield, maar wij gingen door naar de camping in Aston, waar we twee )aar geleden ook gestaan hebben.

Zelfs daar was het al modderen om op je plaats te komen. Koffie gezet en daarna gegeten. Om half zeven vertrokken naar de familie Fawcett. Toen we aanbelden deed Liam open met Kieran in zijn kielzog. Als je die twee zag kijken. Het leek wel- of ze water zagen branden. Toen Joanne ons zag was ze helemaal perplex. Ze wist niet hoe ze het had. Eerst zei ze niets en lachte maar wat. Even later kwam Martin thuis. Die was Jodie halen van dansles. Liam had Jorrit verteld dat zijn vader een geheim had. Dus dit was het.

Martin lachte toen hij ons zag en keek naar Joanne van hoe vind je dat? Steven werd verwacht, zodat Joanne dacht dat Steven voor de deur stond. Even later konden we kennis maken met Steven en zijn vrouw en een dochter, Samantha. Verder hebben we de avond doorgebracht in de tuinkamer. Om elf uur gingen we naar huis en Jorrit bleef slapen. Om half twaalf bij de caravan en nog een glaasje genomen en naar bed.

Zondag 12 oktober 1997.

Vanmorgen lekker uitgeslapen en om half elf vertrokken naar Joanne en Martin. Daar koffie gedronken en om twaalf uur vertrokken naar Cowthorne, Carnon Hall.

Een landhuis met een groot park, waar een kinderboerderij is en waar een tuincentrum is. Later wat gegeten daar en om vier uur vertrokken naar Pauline en Frank, waar we aan de koffie gingen en later weer voorzien werden van broodjes, snacks en gebak. Alles was heerlijk. Gezellig zitten praten. Paulines moeder was er ook uit Birmingham. Zij blijft een paar weken logeren. Ze vertelde dat ze dit jaar tachtig wordt. Om kwart voor negen vertrokken naar Joanne en Martin. Daar de sloffen van Jorrit opgehaald en Liam afgezet, want die zat bij ons in de auto. Toen ontdekte Martin dat Frans zijn koplamp niet brandde. Even later ging de andere lamp ook uit. Martin zette de lamp er opnieuw in en toen brandde hij weer. Zo deed hij ook met de andere. Alles was o.k., dus toen zijn we in de auto gestapt en naar huis gereden. Jorrit sliep al in de auto. Wij nog wat gelezen. Eerst mijn verslag van vandaag gemaakt en toen naar bed.

Maandag 13 oktober 1997.

Het zonnetje scheen lekker toen we wakker werden. Lekker uitgeslapen en toen naar Sheffield gegaan. We hadden nog nooit het centrum van Sheffield gezien. Dat doen we dus vandaag. Eerst naar de caravanzaak Tow-shop gegaan om een nieuwe kraan te kopen. Maar daar hadden ze geen koudwaterkraan, dus we wachten maar tot thuis. Daarna Sheffield in.

We konden de auto dicht bij het centrum parkeren, maar we zijn de verkeerde kant opgelopen volgens Joanne, want we hebben de kathedraal niet gezien en zijn niet in het voetgangersgebied geweest. Wel zijn we in de overdekte markt geweest (Castelmarket). Daar staan de slagers rij aan rij opgesteld. Om vier uur waren we weer bij de caravan. Koffie gedronken en Frans een dutje gedaan. Later gegeten en weer naar Joanne en Martin gegaan. Daar waren we om zeven uur. Daar hebben we gezellig zitten praten. De kinderen hebben gespeeld tot negen uur en toen zijn we naar huis gegaan. In de caravan nog een glaasje genomen. Frans een boek gepakt, Jorrit gelijk het bed in, want die lag in de auto al te slapen en ik mijn tafellaken om te borduren gepakt. Om kwart voor twaalf gaan slapen.

Dinsdag 14 oktober 1997.

Het regende vanmorgen en toen we opstonden was het weer droog. Vandaag gaan we met Joanne winkelen in Meadow Hall. Jorrit wil naar computerspelletjes kijken en gaat met Frans winkelen. Joanne en ik gaan gezellig kledingwinkels kijken. Gegeten bij de winkel House of Frazer. Toen we om tien over half drie naar buiten gingen regende het weer. Volgens mij is het daarna niet meer droog geworden. Om tien voor half vier bij de school van Jodie en Kieran gewacht en heeft Frans met Jorrit de kinderen gehaald. Die stonden vreemd te kijken dat hun moeder er niet was. Ook de andere kinderen keken naar hen. Daarna bij Joanne koffie gedronken. Zij ging om kwart over vier met Jodie naar dansles en wij bleven daar. Frans heeft naar de verlichting gekeken. Liam heeft zijn huiswerk gemaakt en Jorrit speelde met Kieran. Om half zes kwam Martin thuis, maar die had een lekke band met zijn bestelwagen, zodat hij die eerst moest repareren. Om half zeven hebben we gegeten. Joanne had Farmers Pie en dat was rundvlees met aardappels met daaroverheen een korstdeeg. Daarbij erwtjes met een mint saus. Dat smaakte best. Ook nog kool, worteltjes en spruitjes. Een toetje van kersenvla met custardpudding daarna. Heerlijk. Koffie toe. Toen was het af gauw tijd om naar huis te gaan. Toen we bij de caravan kwamen was de gasfles leeg, dus was het koud. Maar even later, toen Frans de gasfles gewisseld had werd het al gauw warmer. Morgen is de bedoeling dat we naar Lincoln gaan en daarna brood eten bij Joanne en Martin. Op tijd naar bed.

Woensdag 15 oktober 1997.

Aangezien we met deze ene fles gas de zondag niet halen moeten we vanmorgen eerst op gas uit. De campingeigenaar stuurt ons naar Hope. De Hope-garage helpt ons door een fles gas te leveren en het statiegeld kunnen we terugkrijgen als we vrijdagmorgen de fles komen terugbrengen. Zo gezegd, zo gedaan. Daarna gaan we op weg naar Lincoln. Maar het is onderweg zo nevelig dat we besluiten naar Chesterfield te gaan. Inmiddels is het half één. Onderweg net voor Chesterfield gaan we bij een Sainsbury langs om brood te kopen. Daar zit ook een Mc Donalds en daar maken we maar gebruik van. Daarna nog wat rondgelopen in Chesterfield. De brandweer was erg actief en kwam met drie wagens om een machine die buiten stond te roken in de gaten te houden. Later nog ergens een kop koffie gedronken en toen langzamerhand naar de auto en naar Martin en Joanne gereden. Bijna daar kwamen we Martin tegen, die ook naar huis ging. Toen we aankwamen bleek hij een lekke band met de Bestelauto te hebben. Martin zou naar de school van Liam moeten voor een tien minuten gesprek, maar dat bleek morgenavond te zijn. Joanne had al gegeten met de kinderen en Martin en Frans reden naar de vader van Joanne om een andere band te halen. Daar moest Frans ook kennis maken met de familie. Later met Martin gegeten. Patat met witte bonen in tomatensaus en geroosterd brood met kaas en ham. Daarna gezellig gezeten tot negen uur en toen naar de caravan.

Donderdag 16 oktober 1997.

Vandaag is het weer miezerig weer. We gaan vandaag naar Nottingham om de tales van Robin Hood te zien en te horen. We vertrekken om half elf en waren ongeveer twaalf uur in Nottingham. Daar werd het droog. We gingen naar binnen in een flatgebouw. Dat was helemaal omgetoverd in oude gebouwen en bossen. Daar werden we in een cabine gezet en helemaal door alles heengeleid.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dat was prachtig om te zien en te horen. Het was donker en het waaide. De dieren staken hun kop net voor je door de bomen. Dit was heel knap gedaan.

 

 

 

 

 

 

 

 

Daarna wat gedronken en gegeten in het restaurant boven bij Robin Hood. Ondertussen konden we naar de tekenfilm van Robin Hood kijken. Daarna zijn we de stad in gelopen en hebben we elektriciteitsdraad gekocht voor het aquarium voor Liam.

 

 

 

 

 

 

Nottingham is een mooie stad met mooie grote oude gebouwen. Gezorgd dat we om zes uur thuis waren bij Joanne en Martin. Martin was net weg naar school. Frans heeft het aquarium gemaakt en ook nog een leercomputer voor Jodie. Daarna toen Martin thuis kwam chili-con-carne gegeten. Joanne kan heerlijk koken. Daarna kwamen om half acht Frank en Pauline met de moeder van Pauline gezellig een kopje koffie drinken. Die gingen om negen uur weer naar huis en toen hebben we nog een uurtje gezeten. Maar toen kwam het afscheid nemen. Dit keer viel het allemaal mee. Waarschijnlijk komen ze rond de Pasen, want dan heeft Jorrit ook een paar dagen vrij. Liam en Kieran en Jodie hebben veertien dagen, maar Jorrit alleen Goede Vrijdag en Pasen. Uitgebreid gedag gezegd en toen naar de caravan. Morgen wordt word het weer een reisdag.

Vrijdag 17 oktober 1997.

Om negen uur vertrokken, nadat Frans eerst naar Hope was gereden om de gasfles terug te brengen.

Het was droog en we konden gelukkig makkelijk weg komen uit het natte gras. Op de weg was het gelukkig niet zo druk. Om half vijf reden we Canterbury binnen en toen begon de drukte pas goed. Daar was van 11 tot 25 oktober het Canterbury festival en het was vrijdagmiddag. Daar stonden we een poos vast. Maar aan de andere kant was het nog erger. Wij konden op een gegeven moment doorrijden en toen bleek dat vanaf de andere kant van Canterbury tot aan de weg naar de camping het verkeer helemaal vast stond.

Koffie gedronken en aan het eten begonnen. Het weer werd beter. Geen kachel aan gehad. Onder de douche geweest, wat gelezen en op tijd naar bed.

Zaterdag 17 oktober 1997.

Vandaag opgestaan met heerlijk weer. Het zonnetje maakte dat het gewoon warm was. Lekker rustig aan gedaan en toen naar Canterbury, want we wilden nu toch de Canterbury Tales wel eens zien. Dat hebben we dus eerst gedaan.

 

 

 

 

 

 

 

We konden de verhaaltjes volgen in het Nederlands dus dat was leuk. Bij iedere andere zaal werd weer een ander verhaal verteld.

 

 

 

 

 

 

 

Veel poppen en voorstellingen, zoals in A day on te Wells in Tunbridge. Na de Tafes kwamen we in een coffeeshop en daar hebben we koffie gedronken. Toen de stad in waar het gezellig druk was. Heerlijk lopen slenteren. Later in de coffeeshop bij de Tales weer wat gegeten. Toen op ons gemak om ongeveer drie uur weer terug op de camping. Lekker buiten een kopje thee gedronken. Toen om half acht in de auto en naar Kings Head gereden om te eten. Maar wat bleek: de familie van Kings Head zat op Corfu en er werd geen warm eten geserveerd. Toen maar de stad in en kwamen we bij de Weavers, waar we bij het kanaal wel eens wat gedronken hadden. Daar konden we ook wat eten. Maar dat was een afgang. Van alles ging mis. Toen we het vertelden bij het afrekenen, hoefden we ons maal niet te betalen. Alleen wat we gedronken hadden en het voorgerecht. Nou dat vergoedde wel wat. Later in de caravan nog wat gedronken en op tijd naar bed.

Zondag 19 oktober 1997.

We zijn op tijd vertrokken naar Folkstone en hebben ons aangemeld voor de trein. We konden gelukkig eerder over zodat we niet zo laat thuis zouden arriveren.

 

 

 

 

 

 

 

 

Het was mooi weer, maar helaas zaten we niet op de boot. Toen we van de trein waren hebben we de eerste parkeerplaats genomen om een hapje te eten en zijn toen doorgereden naar Benschop.

Om ongeveer half zeven waren we thuis na een heerlijke week.