Vakantie Zwitserland van 28 aug t/m 4 sept. 2015.
Vrijdag 28 augustus 2015.
Rond half acht vertrekken we naar Saas-Grund in Zwitserland. Halverwege de tachtiger jaren ben ik hier al eens geweest. We kampeerden met de caravan in Visp dat in het Rhônedal ligt. Voor de komende week hebben we in Saas-Grund een hotel met half pension besproken. Dit is in het Saastal vlak bij het bekende Saas-Fee. Omdat het in Duitsland nogal druk is en er veel wegwerkzaamheden zijn komen we tijdens de spits in Zwitserland aan. Door deze drukte duurt de reis over 1016 kilometer twaalf uur. Dus waren we best wel wat moe. Eerst brengen we de bagage op de kamer en dan door naar de eetzaal. Wat gegeten en vroeg onder de wol.
Zaterdag 29 augustus 2015.
Na het ontbijt gaan we naar Saas-Fee. Een toeristische plaats waar je de auto bij het begin moet parkeren en dan te voet het plaatsje in. Omdat Saas-Fee autovrij is, kun je hier heerlijk wandelen.
Op ons gemak nemen we op een terras een kop koffie en genieten van het prachtige uitzicht. Rondom de alpen met sneeuw, prachtig om te zien. Na wat zoeken vinden we de kabelbaan naar “Platjen”. Platjen is het eindstation van één van de vele kabelbanen in Saas-Fee. Het bijzondere is dat ik hier, ik dacht in 1986 met Swen en Hans de Wit en Peter naar toe heb gelopen.Het hoogteverschil is zevenhonderd en vijftig meter, en degenen die ook in de bergen hebben gewandeld weten dat dit voor een stel Nederlanders best pittig is. En dan krijgt de nostalgie de overhand en gaan wij nu ook naar boven. Natuurlijk nu met de kabelbaan, en voor een luttele ZF 68,= staan we samen boven te genieten van het prachtige uitzicht.
We kunnen er geen genoeg van krijgen. Maar helaas we moeten verder, dus weer naar beneden waar we in een coöp wat inkopen doen. Precies zoals vroeger kopen we broodjes en paté in een tube. Terug op de hotelkamer eten we de broodjes en dan vertrekken we verder het dal in. Aan het einde komen we bij de Mattmark Stausee.
Een groot aangelegd stuwmeer waar het water via een ondergronds buizensysteem wordt afgevoerd. Onderweg zitten op vier plaatsen generatoren waarmee voor een groot deel van het dal de elektriciteit wordt opgewekt. Omdat Janny nog wel wat van de omgeving wil zien gaan we richting Visp. Nog voor Visp gaan we de “Moosalp” op. Ook deze ken ik nog van vroeger. Een vaak heel smalle weg waar je met moeite een tegenligger kunt passeren. Deze berg is 2042 meter hoog en op de top werden vroeger feesten gegeven met een koeien optocht en Zwitsers worstelen. Als we via de smalle wegen, vaak zonder vangrail, boven komen zijn we juist op tijd om de koeien aan te zien komen.
Een tweehonderd koeien komen van de bergweiden naar de stalken. Mooi om te zien, maar ook om te horen. Ze hebben namelijk allemaal een koebel om, wat een geluid met al die koeien. Dan maken we rechtsomkeert en dalen de berg af en gaan naar het hotel. Even een kwartiertje rust en dan aan tafel, waar we lekker eten.
Zondag 30 augustus 2015.
Vandaag is Yaron jarig, dus belt Janny eerst naar Israël om Yaron te feliciteren. Vandaag staat een passentocht in de planning. Via Visp en Brig komen we in Gletsch. Hier gaan we naar het noorden via weg nr. 6, naar de Grimselpas. Het is een prachtige weg eerst door de vallei dan over wegen die in de bergwand is uitgehakt. Prachtige uitzichten, na iedere bocht weer nieuw. Uiteindelijk komen we boven op de pas die met een hoogte van 2161 meter vandaag de laagste is.
Dan verder via weg nr. 11 gaan de naar de Sustenpas. Ook hier weer genieten van de geweldige uitzichten. Deze pas heeft een hoogte van 2224 meter. We maken foto’s van de pas en lopen wat rond.
We treffen het met het weer, het is vandaag heerlijk met een strak blauwe lucht. Waar we ook stoppen het uitzicht is geweldig. Bij Wassen gaan we weer naar het zuiden via weg nr. 2 richting Gottardpas. Helaas hier duiken we een file in die het gevolg is van wegwerkzaamheden. Het oponthoud is zo groot dat we noodgedwongen afzien van de St. Gottardpas. Dus besluiten we om deze pas voor een volgende keer te bewaren. Onderweg passeren we de Duivelsbrug. Deze brug is in 1196 gebouwd in een smalle kloof met snelstromend water eronder.
Het was bijna een onmogelijke opgave om deze brug te bouwen. Het verhaal gaat dat er een verbond met de duivel voor nodig was om deze brug te bouwen. Dan de hoogste pas van vandaag. Dit is de Furkapas die 2436 meter hoog is ook hier is het uitzicht adembenemend.
Omdat we hier veel boven de boomgrens rijden hebben we weer de prachtige uitzichten. Als we bijna bij Gletsch zijn stoppen we bij de Rhône gletsjer.
Hier begint de rivier de Rhône die hiervandaan via Frankrijk naar de Atlantische oceaan stroomt. Een bijzondere plek. Zonder verdere bijzonderheden arriveren we juist voor het diner in ons hotel. Goed gegeten (pasta) en daarna de site bijwerken.
Maandag 31 augustus 2015.
Als je bij Visp het Vispertal inrijdt dan splitst bij Stalden de weg. Links gaat de weg door het Saastal langs de rivier naar Saas-Grund en rechts gaat de weg door het Mattertal naar Zermatt. Deze laatste gaan we vandaag bezoeken.
Omdat Zermatt autovrij is parkeren we de auto bij het Station in Täsh en nemen daar de trein naar Zermatt. Het is een prachtige echt Zwitserse plaats die nogal toeristisch is. We wandelen gezellig door de hoofdstraat, kijken wat winkels (niet naar binnen), genieten van de doorkijkjes in oude straatjes met authentieke houten woningen.
Natuurlijk af en toe een terrasje en dan aan het einde van de hoofdstraat zien we de beroemde Matterhorn. We treffen het, het is prachtig weer met een strak blauwe lucht en dus geen wolken rond de berg. We zien hier een leuke ligbank met zicht op de Matterhorn.
Hier eten we ons broodje met paté, en dan even heerlijk genieten van het uitzicht. Op ons gemak wandelen we terug naar het station om naar de auto te gaan. Dan zoeken we het hotel weer op, rusten wat en gaan dan aan tafel. Hier raken we aan de praat met een serveerster die wat vertelt over het verleden van deze omgeving. Het blijkt dat men in deze regio tot 1957 heel geïsoleerd leefde en eigenlijk alleen met een ezel te bereiken was. We krijgen een boekwerk mee waarin we meer over de historie kunnen lezen. Dus voor vanavond huiswerk!!!!
Dinsdag 1 september 2015.
Het is bewolkt en de verwachting voor morgen is af en toe regen. Dus besluiten we om vandaag een autorit te gaan maken naar de Simplon pas dan kunnen we morgen als er wat regen valt een leuke plaats gaan bezoeken. Op ons gemak rijden we via Visp en Brig naar de Simplon pas en als we boven zijn maken we gewoonte getrouw een foto van het bord. Juist al ik een foto maak biedt een Italiaan aan om van ons samen een foto te maken. Natuurlijk maken we van het aanbod gebruik en worden we samen bij het bord op de foto gezet. Als we naar de auto lopen zien we dat hij eigenlijk best wel mooi staat met de bergen als achtergrond, dus de auto komt ook op de foto.
Omdat we vlak bij Italië zijn gaan we daar naartoe en neuzen wat rond in Domodosola. Op en terras nemen we een espresso en een thee met als toegift nog maar een espresso. En dan komt de verassing, ik moet totaal vier euro afrekenen. In Zwitserland betaal ik dit per consumptie, onbegrijpelijk. We kijken nog wat rond, eten een lekker Italiaans ijsje en gaan dan weer naar ons hotel in Saas-Grund.
Woensdag 2 september 2015.
Vandaag een culturele dag, we gaan aan Brig een bezoek brengen. Onderweg bij Visp kijken we of we nog wat terug kunnen vinden van de camping waar we in 1985, 1986 en 1987 gekampeerd hebben. Hoe we ook zoeken, van de camping is niets terug te vinden. Gelukkig hebben we de foto’s nog. In deze regio is sinds ons laatste bezoek in 1987 veel veranderd, er zijn nieuwe wegen en de plaatsen Visp en Brig zijn fors uitgebreid. Gelukkig zijn de oude kernen goed bewaard.
Het centrum van Brig is gezellig met veel terrasjes, vooral op het plein bij de Altstatt. Vanaf een terrasje genieten we van de mensen op het plein onder het genot van een drankje (thee en espresso). Van een gids krijgen we een rondleiding door het “Stockalperschloss”. Dit slot is gebouwd door Kaspar Jodok von Stockalper die met zijn handel via een muilezel pad over de Simplon pass een vermogen verdiende. De goederen bestonden voornamelijk uit zout-, zijde- en andere waren. Deze Kaspar leefde van 1609 tot 1691, dus voor die tijd werd hij stokoud. Het meest indrukwekkend zijn de burgerzaal met een originele lambrisering uit de zeventiende eeuw, de slotkapel en de kasteeltuin. Na afloop van de rondleiding nog even een terrasje waar we een heerlijk broodje met bacon eten, daarna op weg naar ons hotel.
Donderdag 3 september 2015.
Bij het opstaan is het zwaar bewolkt, en de verwachting voor vandaag is regen. Omdat er in de bergen met regen weinig te zien is besluiten we naar een winkelcentrum in Visp te gaan. Onderweg overleggen we wat te doen, het wordt wat lichter en het is nog steeds droog…. Het wordt Sion, een plaats zo’n veertig kilometer ten westen van Visp.Onderweg genieten we van prachtige uitzichten.
Als we aankomen is het licht bewolkt en 23 graden, dus de ideale omstandigheden om een stad te bezoeken. Sion heeft een gezellig centrum met veel terrasjes en winkels. Het is de moeite waard om deze hoofdstad van Wallis te bezoeken. De voertaal is Frans en het oude centrum is autovrij.
In de oude stad staan twee mooie oude rooms katholieke kerken op een afstand van veertig meter van elkaar. Waarom er op zo’n kleine afstand twee kerken gebouwd zijn is ons een raadsel. Maar vooral de kathedraal is indrukwekkend om te zien. In het oude centrum kun je foto’s blijven maken, prachtige doorkijkjes, een astronomisch uurwerk, mooie gevels, enz enz. Nadat we gezellig wat eten is het weer tijd om naar ons hotel te gaan. We zijn wat vroeg, maar we hebben morgen een lange dag voor de boeg, de thuisreis. Als we bijna bij het hotel zijn vallen er een paar druppels regen, en dat is alles. Op wat bewolking na hebben we deze week prima weer gehad, bijna geen regen en veel zon.
Vrijdag 4 september 2015.
En dan is het weer voorbij, onze vakantie in Zwitserland. Eerst nog een ontbijt in het restaurant, afrekenen en dan naar Benschop. We willen een andere route rijden. Op de heenweg zijn we via het meer van Genève gereden, maar nu willen we met de autotrein van Coppenstein naar Kandersteg.
Vroeger moest je met de trein omdat er geen weg was over de berg. Nu zegt het navigatie systeem dat het wel kan. Toch nemen we de autotrein omdat dit ook een belevenis is. Na een voorspoedige reis van twaalf uur komen we thuis aan in een regenachtige Benschop. Fijn weer thuis te zijn.