Afbeelding: Het ‘druppelt’ raketten. Restanten van een raket die vorige week op een straat in Sderot explodeerde (Foto: Flash90).

Dit ‘druppelen’ heet טפטוף tiftoef in het Hebreeuws. Bij lichte regen spreken de meteorologen vaak van een licht druppelen. Een echt leuk woord, maar alleen als we hiermee echt de regen bedoelen, waarnaar wij hier in Israël al zo lang verlangen. Maar het woord ‘druppelen’ heeft hier al lang een andere betekenis gekregen. In de districten rond Gaza druppelt het geen regendruppels maar raketten.

Hier en daar wordt een raket naar Israël geschoten, de wereld lijkt zich er helemaal niet over op te winden, waarom zouden ze, wanneer zelfs wij hier steeds spreken over een ’tiftoef’, het ‘druppelen’ van een paar raketten.

Ik wil u eraan herinneren dat we het niet hebben over een paar onschadelijke regendruppels, maar over raketten! En raketten kunnen doden! Wat verwachten we van de wereld, als we deze raketbeschietingen zelf zo bagatelliseren? Elke lancering van een raket op Israël is een terreuraanslag, een poging om mensen te doden, niet meer en niet minder.

Helaas durf ik te beweren, dat als het bijna dagelijks in Tel Aviv had ‘gedruppeld’, de reacties daarop heel anders waren geweest. Dat zeggen de inwoners van de districten rond de Gazastrook ook. Ze zijn de ‘druppels’ zat en vragen een scherpe reactie op elke raketbeschieting.

Laten we de raketten bij hun echte naam noemen, het zijn moordwapens die tot doel hebben ons, mensen, Israëli’s, te doden. En dat mogen we niet laten gebeuren. De Verenigde Naties is momenteel echter bezig met belangrijker zaken, de Verklaring van Jeruzalem, die nu niet-bindend zal worden genoemd. Ze lijken niet bijzonder geïnteresseerd in het ‘druppelen’ van raketten.

Ondertussen wachten we nog steeds op de èchte druppels, en graag heel veel daarvan – wij wachten nog steeds op de regen.