Van 17 juni t/m 27 juni 2005.

Vrijdag 17 juni 2005.

 

Oma van Vrouwerff is jarig vandaag. We gaan haar eerst feliciteren voor we gaan. Ook Ingrid en de kinderen komen daarheen. Om kwart over elf rijden we richting Deil. Daar gaan we richting Nijmegen.

Bij Venlo gaan we de grens over en al gauw gaan we wat eten bij Route 61, een chauffeursrestaurant. Het eten was heerlijk.

Om half vijf zijn we op park Heilbachsee, dat in Gunderath ligt, vlak bij Koblentz. Eerst laden we alles uit  en geven het een plaatsje. Dan verzorgen we de kleintjes en zetten een kopje thee.

Om half zeven gaan de kleintjes naar bed en eten we zelf een sneetje brood. Ingrid kan hier ook goede tijden zien, dus het is alsof ze thuis is. Om half elf ligt iedereen plat.

Zaterdag 18 juni 2005.

Om  half zeven hoor ik de kleintjes al en we staan om kwart over zeven op. Om tien voor acht lopen we naar het ontbijt. Lekker ontbijtje. Scrambled eggs met spek, gekookt eitje,
vleeswaren, zoetigheid, diverse soorten pap en verschillende soorten brood. De drie krijgen eerst de fles en daarna kunnen wij gaan eten.

Levi heeft in het huisje al een bord brinta op, dus alles wat hij nog eet is meegenomen. De kleintjes krijgen na de fles een droog stukje brood en zijn weer zoet.

Om negen uur gaan we naar het zwembad.

Ingrid heeft voor ieder kind een tas ingepakt en iedere volwassene krijgt een kind toebedeeld. Dat gaat goed.

De kleintjes genieten alle vier van het water. Omdat het baby zwemmen van 9 tot 10 uur is, is het verder erg rustig. Dat is wel fijn.

Als  we thuis komen krijgen de drie gelijk de fles en Levi een potje fruit en worden daarna op bed gelegd. Even rust voor de groten.

Tussen de middag eten we een brood met worstjes en ragout. Als de kleintjes wakker worden, laden we iedereen in en rijden naar Gerolstein. Maar de winkels zijn al dicht.

’s Zaterdagsmiddags zijn de meeste winkels gesloten, dus doen we onderweg boodschappen bij de Lidl, die wel open is nog boodschappen voor de barbecue.

We barbecueën heerlijk en zitten nog tot half tien buiten.

Zondag 19 juni 2005.

Vandaag is het Vaderdag. Vanmorgen horen we Levi al om kwart over zes.

Hij slaapt in de douche naast ons, omdat hij bij Ingrid en Edwin op de kamer iedereen wakker houdt.

We nemen hem tussen in en hij valt zowaar weer in slaap. Om kwart over zeven is hij weer wakker en om kwart voor acht gaat Frans er uit met hem.

Frans krijgt voor Vaderdag een foto met handjes van alle kinderen. Heel leuk. Ik krijg er ook één, nog voor Moederdag omdat we toen in Israël waren.

Om kwart voor negen gaan we ontbijten.

De kleintjes krijgen weer de fles tijdens het ontbijt, dus die zijn ook stil.

Dan gaan we weer terug naar ons huisje. De kleintjes krijgen om tien uur fruit en gaan dan weer een poosje naar bed. Levi  gaat ook een poosje en Ingrid en Edwin krijgen ook slaap en vertrekken ook naar boven.

Frans doet op de bank ook een tukje en dan kunnen we er weer tegen. Om half één is iedereen weer paraat. De kleintjes krijgen de fles en wij eten daarna brood.

Daarna gaan we naar de receptie en drinken we binnen wat op een terrasje, waar Levi van de glijbaan kan glijden. Dan lopen we nog naar de Kids Factory. Daar is van alles te doen voor de kinderen.

Levi rijdt in een auto het circuit over. Hij moet zelf sturen en gas geven. Dat gaat hem al goed af.

De kleintjes vermaken zich uitstekend.

 

 

 

 

 

 

Om vijf uur zijn we weer terug in het huisje en krijgen de kleintjes groente en Levi fruit.

Het is erg warm en we drinken wat op ons terrasje. Daarna gaan we eten in het restaurant, waar we veel bekijks hebben met vier van die kleintjes. We hebben koud en warm buffet en genieten er echt van.

Als we thuiskomen hebben de kleintjes al een fles gehad in het restaurant en gaan ze gelijk naar bed. Ze slapen moeilijk met dit warme weer. Buiten gezeten tot half tien, dan wordt het toch kil.

Maandag 20 juni 2005.

Het is stralend weer. Het belooft een warme dag te worden. Om kwart over zes is Levi weer paraat. We ontbijten weer heerlijk in het restaurant en de kleintjes krijgen daar weer de fles. Na het ontbijt drinken we gelijk koffie, zodat we thuisgekomen, gelijk de auto in kunnen naar Cochem.

Daar lopen we door de nauwe straatjes van de oude stad en
hebben veel bekijks met de drieling.

 

 

 

 

We hebben veel aanspraak.

Mensen vragen zelfs of ze een foto mogen maken.

We drinken daarna nog wat op een terras en lopen dan terug naar de auto. Daarna kijken we nog even in Daun en omdat het zo warm is, drinken we na het winkelen van Ingrid nog wat op een terrasje. Dan gaan we terug naar huis en kopen onderweg bij de Aldi nog wat voor de barbecue vanavond.

We geven de kinderen eten als we thuis komen en leggen ze
daarna op bed. Dan eten we weer heerlijk buiten. De kinderen kunnen door de
warmte weer niet makkelijk in slaap komen. Tot tien uur buiten gezeten.

Dinsdag 21 juni 2005.

Vandaag begint weer fantastisch. Levi heeft lekker geslapen tot kwart voor acht. De kleintjes hoorden we al om half zes.

Na het ontbijt, waar we om negen uur naar toe gingen, nadat we allemaal, inclusief de kleintjes, onder de douche zijn geweest, stappen we in de auto en zijn binnen het uur in Koblenz.

Daar lopen we de Altstadt in en hebben gelijk weer bekijks. In de Kaufhof drinken we wat. Daar is airco en krijgen de kleintjes de fles. Ook kunnen we ze daar gemakkelijk verschonen.

We dwalen weer verder door de stad en nemen op een terrasje nog wat te drinken. De kleintjes krijgen fruit en nog wat te drinken toe. We moeten wel zorgen dat ze genoeg drinken met dit warme weer.

Om half vier zijn we weer bij de auto en om half vijf zijn we thuis. Daar krijgen de kinderen groente.

Ook moet er nog even een foto gemaakt worden voor ome Cees en tante Rita met de kleding die ze nu aan hebben. Deze pakjes hebben ze meegebracht uit Thailand.

Het begint even te regenen en te onweren, maar het is snel weer over. Om zes uur is het weer droog als we naar het restaurant gaan. Daar krijgen de kleintjes de laatste fles en liggen daarna heerlijk te lachen. Levi mag nog even op de glijbaan en dan is het uit met de pret.

Als we thuis komen gaan alle kinderen gelijk naar bed en om acht uur zitten we lekker buiten aan de koffie. Heerlijke avond.

Woensdag 22 juni 2005.

Vandaag begint met een beetje bewolking, maar als we terugkomen van het ontbijt schijnt de zon alweer volop. We halen bij de receptie kaartjes voor het wildpark in Daun. Daar zijn we om half één.

Dit is een park waar je met de auto 8 km lang onderweg dieren kunt bekijken. Je mag de auto uit en mag lama’s voeren.

Herten, everzwijnen en przewalskipaarden lopen er vrij rond.

Leuk voor Levi. Hij heeft totaal geen angst, geeft alle dieren zelf de maïs.

 

 

 

 

 

 

 

 

Om kwart over twee drinken en eten we wat bij het restaurant.

Levi speelt nog even in de speeltuin, samen met opa.

Om drie uur naar de demonstratie van de valken. Erg leuk om te zien, maar Levi zag er de leukigheid niet van in en Frans ging dus maar met hem een stukje wandelen.

Dan is er ook nog het apenbos, waar we natuurlijk ook nog even doorheen moeten wandelen. Alle spullen die we bij ons hebben moeten we inleveren, want ze pikken alles van je af. Ze lopen los en ze willen met ons op de foto.

Dan is het genoeg  en stappen we in de auto en zijn om vijf uur weer thuis. Het is een leuk park en ook de kleintjes hebben zich kranig gehouden vandaag. We eten macaroni en
genieten later nog van een kop koffie op ons terras. Op tijd naar bed.

Donderdag 23 juni 2005.

Volgens het weerbericht wordt het 30° vandaag. Na het ontbijt gaan we weer baby zwemmen. Levi heeft een beetje verhoging en is erg rustig vanmorgen, maar hij geniet wel. Thijn, Daan en Rens hadden het prima naar hun zin en vonden het helemaal geen probleem om kopje onder te gaan.

Na het zwemmen iedereen nog even onder de douche en om half twaalf zijn we weer
terug in het huisje.

Allemaal fruit en de drie nog een flesje toe en toen konden ze geen “pap” meer zeggen en lagen heel gauw te slapen. Ook Levi maakt een flinke tuk.

We blijven vanmiddag heerlijk rustig bij het huisje en leggen een groot kleed in de schaduw van het huisje. Daar kunnen de drie lekker rollebollen. Levi kan zo lekker kroelen met ze.

Ingrid en Edwin nodigen ons uit om in het restaurant te gaan eten, ten afscheid. Het was weer heerlijk.

Na het eten begint het opruimen en wordt er al het één en ander in de auto’s gebracht.

Daarna nog even lekker buiten gezeten.

 

Vrijdag 24 juni 2005.

Vanmorgen begint weer met stralend weer. Levi wordt wakker om kwart voor acht en dat is laat deze vakantie, maar hij is niet lekker. Gisteravond had hij al verhoging en diaree. Vannacht is hij even wakker geweest. Hij eet weinig. Jammer alweer het laatste ontbijt hier. De laatste dingen ingepakt en om elf uur zijn we klaar voor vertrek.

We nemen afscheid van elkaar, na gezegd te hebben dat we het heel fijn vonden dat we uitgenodigd zijn en dat we genoten hebben van deze week met de kleintjes.

Dan gaan we  ieder ons weegs en gaan wij richting Löf en Ingrid en Edwin met de kinderen naar huis. We rijden eerst naar Daun, want we hebben het vermoeden dat de stad nog groter is, maar dat is niet het geval. Dan drinken we daar koffie op een terrasje en gaan dan naar Mayen.

 

Dat is een mooie oude stad met stadsmuren, stadspoorten en
een kasteel.

 

 

 

 

Ook een mooi marktplein. Daar eten we een broodje op een terras en lopen op ons gemak terug naar de auto.

Om half vier zijn we in Löf, waar we op ons gemak de krant lezen en een tukje doen.

Het is een middelgroot hotel en ligt parallel aan de hoofdweg direct aan de Moezel. We zitten even later te genieten op het terras en hebben contact met een echtpaar uit Brabant.

Later eten we heerlijk in het restaurant en lopen daarna nog even een stukje en zien het stationnetje liggen. We bedenken dat we morgen wel met de trein naar Koblenz kunnen gaan. We bekijken de tijden en gaan terug naar het hotel. We douchen en gaan op tijd naar bed.

Zaterdag 25 juni 2005.

Het ontbijt is niet zo uitgebreid als we gewend zijn, maar dat mag je voor deze prijs ook niet verwachten.

We nemen de trein van tien voor tien naar Koblenz en nemen gelijk maar een regiokaartje. Dat scheelt niet zoveel met een retourtje. We winkelen wat en eten een broodje braadworst.

We zien een mooie kerk, dus dat moet een foto worden.

Dan zijn we het winkelen zat en gaan we naar het station. Daar vragen we om een kaart van de regio en die is er. Keulen staat er ook op, dus beslissen we om via Keulen, Trier, langs de Moezel weer terug naar Löf te reizen.

Als we bij Bonn zijn komt er een conducteur en die vertelt dat we buiten de regio zijn. Volgens de kaart niet, zeggen wij. Ja, dat klopt, maar de regio stopt eerder. We moeten er een kaartje bijkopen, dan kunnen we naar Trier. Dat doen we dan maar.

Als we in Keulen bij de informatie balie ons beklag doen over de regiokaart vertellen ze ons gelijk dat we nog een kaartje moeten kopen om over Trier weer naar Löf te reizen. Dan besluiten we na veel vijven en zessen om maar gelijk terug te gaan.

Op de terugweg komt er weer een conducteur en Frans geeft hem alle kaartjes die we hebben. Hij kijkt onbegrijpend en Frans vertelt hem het verhaal. Frans zegt ook dat hij in deze trein gezien heeft dat de aanduiding van de regio hier wel goed is aangegeven.

Nou, nee zegt de conducteur. Ook deze is niet compleet. Dan geven we het op.

Als we in Koblenz op het station op de kaartjesautomaat kijken, zien we dat de regio wel groter is. Maar ja, wat doe je met nee tegen ja. Als we bij het hotel aankomen, genieten we de hele avond lekker buiten op het terras.

Zondag 26 juni 2005.

Vandaag gaan we met de auto langs de Moezel rijden. We beginnen met een kopje koffie in Cochem op hetzelfde terrasje als afgelopen week met Edwin en Ingrid zaten.

We maken nog een mooie foto van de burcht in Cochem.

Dan gaan we verder en zien onderweg nog een rommelmarktje. Ook daar stoppen we even.

Dan rijden we weer verder en komen bij Zell. Daar stoppen we, want daar zijn we voor ons huwelijk met de ouders van Frans geweest.

Er is een feesttent langs de Moezel en ook is er een kermis. We eten wat op een terrasje in het dorp en rijden dan het dorp door om te kijken of we het huis nog kunnen vinden.

Frans rijdt er in één keer naartoe. Het is toch ± 35 jaar geleden dat we daar zijn geweest. Eerst twijfelen we nog, maar thuis gekomen zie ik dat het dit adres was en dat we er in 1969 waren.

(Heinzenberg 1)

 

 

 

 

 

Dan gaan we door en zien dat er bij Traben-Trarbach naast een klooster een antiekmarkt is. Daar kijken we ook even en zien inderdaad leuke oude dingen. Dan gaan we weer verder naar Bernkastel-Kues. Daar drinken we wat op een terras. We gaan dan nog door naar Piesport en verlaten dan de Moezel. We volgen de Hunsrückhöhenstrasse. We komen dan aan de overkant van Löf uit. We gaan de brug over en zijn om zeven uur in het restaurant. Daar eten we heerlijk.

We zitten daarna de hele avond lekker buiten en genieten van het verlichte kasteel aan de overkant van het water. We raken aan de praat met een stel uit Enschede en gaan laat naar bed.

Maandag 27 juni 2005.

We vertrekken om half elf en zijn na een voorspoedige reis om half drie thuis. Onderweg bij Liempde wat gegeten.

Dan is het over en genieten we nog lang na van de vakantie met de kinderen en kleinkinderen en ook langs de Moezel was het samen fijn.