Israël

Vrijdag 23 juni 2006

Jorrit brengt ons vandaag naar Schiphol voor onze vakantie naar Israël. Om kwart over zes vertrekken we van huis en komen om kwart over zeven op Schiphol aan. Het is nogal druk en we moeten daardoor wat langer wachten, maar om acht uur zitten we dan toch aan de koffie. Bij het inchecken vertellen ze ons dat we om 9.25 bij de gate moeten zijn, maar eerst winkelen we nog even.

Het gaat goed met de conditie van mij zodat we geen hulp van El AL nodig hebben. Wel krijgen we in het vliegtuig meer ruimte, we zitten we op rij 7 E en F in de business class, bij het toilet.

Veel beenruimte, maar we vinden het ongezellig omdat we van de andere passagiers zijn afgeschermd met een gordijn.

Om ongeveer vier uur lokale tijd landen we op Ben Gourion waar het heerlijk weer is. We gaan onze huurauto ophalen en om tien over vijf stappen we in een gloednieuwe Ford Mondeo.

We rijden in een ruk door naar Nes Ammim waar we via wegnummer 70 om zeven uur aankomen. We checken in en kunnen gelijk aan tafel waar we verwelkomd worden door Ria, die eerst even moet weten hoe het is met ons. Na het eten brengen we onze bagage naar onze hotelkamer nr. 206 waar we even onze draai moeten vinden en dan gaan we lekker op tijd naar bed.

Zaterdag 24 juni

Na lekker te hebben uitgeslapen zitten we kwart voor tien aan het ontbijt. Op deze shabbat morgen is het stralend weer. We besluiten na het ontbijt naar Tsar Shia te gaan, daar is de gezellige zaterdagmarkt waar we lekker willen rondneuzen.

Helaas verkijk ik me op het hoogteverschil, de klim was erg steil en daardoor werd ik erg vermoeid. We kijken even rond en drinken wat en dan besluiten we terug te gaan naar ons huisje. Op de terugweg kopen we wat fruit bij de Arabische groentemarkt en als we bij ons huisje zijn ga ik naar bed.

Na het middagdutje stappen we om half vijf in de auto om nog even bij het benzinestation te genieten van het uitzicht over het meer van Gallilea.

Om zeven uur komen we terug en gaan gelijk aan tafel. Het eten is weer heerlijk, veel vlees en vis. Daarna naar de hotelkamer om nog lekker wat te lezen.

Zondag 25 juni

Na het ontbijt gaan we gelijk de hotelkamer wisselen voor het huisje nummer 92, hier hebben we veel meer ruimte wat beter is als ik ga slapen. Frans kan dan gewoon in de woonkamer blijven en tv kijken en ik kan rustig mijn dutje doen. Huisje nr. 92 is het meest rechtse huisje van het blok. We brengen de koffers naar het huisje en daarna gaan we in de auto op weg naar de koffie in Akko.

We drinken in een restaurant aan het water een kop koffie en genieten van het uitzicht over de Middellandse zee.

We rijden nog even door oud Akko en dan gaan we weer naar huis voor de middagdut. Als we langs het winkelcentrum komen doen we even wat boodschapjes want we hebben niet veel in huis. Dan even rusten tot een uur of vier. De rest van de dag blijven we op de kibboets.

Maandag 26 juni

Deze morgen gaan we naar Haifa om wat in het winkelcentrum rond te kijken en natuurlijk om koffie te drinken niet spectaculair maar wel gezellig. Terug op de kibboets ga ik weer even rusten. Na de rust rijden we naar het strand in Naharya en maken we een wandeling langs het water Bij de toegang tot het strand kopen we bij de kiosk een heerlijk ijsje Dit smaakt heerlijk met dit warme weer. Terug op de kibboets gaan we heerlijk eten, dit smaakt zoals gebruikelijk weer prima. Na het eten wandelen we op ons gemak naar het huisje om rustig wat te lezen en gaan dan op tijd naar bed.

Dinsdag 27 juni

Vanmorgen na het ontbijt gaan we naar Tel Hazor, een ruïne uit de tijd van de Egyptenaren. Deze stad lag in 1800 voor Christus aan de weg naar Mesopotamie. Koning Salomo maakte van deze stad een vesting om Israël te kunnen verdedigen tegen aanvallers van buitenaf.

We mogen met de auto op het terrein rijden zodat ik niet hoef te lopen. We kijken wat rond en Frans daalt af naar het waterreservoir van Salomo om foto’s te maken zodat ik dat later ook kan zien. Het reservoir is 40 meter naar beneden en het lijkt wat op de watervoorziening van Miggido.

Na het bezoek aan Tel Hazor besluiten we nog een stukje in de omgeving rond te rijden. Het is lekkerder in de auto dan daar buiten omdat het erg warm is. Aan het einde van de ochtend gaan we terug naar Nes Ammim waar ik weer een poosje ga rusten. Aan het einde van de middag gaan we even naar de winkel om wat boodschappen (wijn) te halen. Het is dan weer tijd voor het diner in het restaurant. ‘s avonds gaan we wat lezen en redelijk op tijd naar bed.

Woensdag 28 juni

Vandaag rijden we via Nazareth naar Kana, waar we koffie drinken We vinden dit heel bijzonder omdat onze trouwtekst over de bruiloft in Kana ging.

Na de koffie rijden we een stukje langs de grens met Libanon en gaan dan weer richting kibboets en genieten van de mooie uitzichten. Bij de Arabische markt kopen we even wat fruit en nemen thuis een banaan. Dan ga ik rusten, en we besluiten de rest van de dag thuis te blijven.

Als we de receptie bij het restaurant binnenkomen krijgen we een uitnodiging voor een theatervoorstelling, deze wordt gegeven door de volontairs op vrijdagavond in HOPS (House of prayer study) voor alle medewerkers van Nes Ammim. We besluiten eerst met Cees en Rita te overleggen of we hier naartoe gaan.

Donderdag 29 juni

Vanmiddag gaan we Cees en Rita halen op het vliegveld Ben Gourion. Vanmorgen ben ik nogal moe en daarom blijven we in ons huisje. Ik ga nog even naar bed om lekker uitgerust te zijn. Als ik om half twee opsta gaat Frans nog even een paar boodschappen doen zodat we vanavond wat te knabbelen en te drinken hebben. Om vier uur vertrekken we richting vliegveld via wegnummer 70 om Haifa heen. Dit doen we om niet tijdens de spits in de files van Haifa te belanden. Bij Tel Aviv is het heel erg druk op de weg, we rijden van file naar file. Gelukkig zijn we precies op tijd op het vliegveld waar Rita en Cees om kwart voor zeven landen.

We verwelkomen Cees en Rita en vertrekken om half acht van het vliegveld naar de kibboets. Onderweg vertellen we al wat over de plaatsen waar we langskomen. Om kwart over tien arriveren we in Nes Ammim waar de kok een koude schotel voor ons heeft klaargezet. Met z’n vieren peuzelen we hier lekker van.

Na het eten gaan Cees, Rita en Frans met z’n drieën nog even lekker buiten zitten en drinken wat terwijl ik naar bed ga.

Vrijdag 30 juni

Vanmorgen gaan we om half tien ontbijten, dit is iedere dag weer een feest met vers sinasappelsap vis vruchten enz. enz.

Na het ontbijt gaan we naar Naharya om geld te pinnen, het is daar erg druk omdat iedereen zijn boodschappen voor de shabbat doet. We zoeken lang, maar kunnen helaas onze auto niet kwijt. We besluiten noodgedwongen naar het winkelcentrum te gaan waar we in de supermarkt inkopen voor de shabbat doen die we met de credit card kunnen betalen. Omdat daar geen pinautomaat is kunnen we niet veel geld uitgeven We gaan weer naar Naharya om in het overdekte winkelcentrum lekkere koffie te drinken. We gaan terug naar de kibboets en laten onderweg Cees en Rita nog even de groentewinkel van de Arabieren zien. We hebben nog nooit zoveel groenten bij elkaar gezien. We kunnen hier gelukkig ook pinnen en hebben dan weer geld op zak.

Als we thuis komen eten we wat fruit. Omdat ik toch wel mijn middagdutje wil doen gaan Cees, Rita en Frans met z’n drieën naar Rosh Hanikra en blijf ik op de kibboets Als ik uit bed wil komen hoor ik Frans binnen komen.

Hij vertelt dat Cees naar het ziekenhuis gaat, omdat deze volgens Rita last heeft van gordelroos. Op de kibboets vragen we voor de zekerheid om medisch advies, maar ook hier krijgen we van de verpleegkundige het advies om naar het ziekenhuis te gaan. Omdat wij weten waar het ziekenhuis is gaat Frans met Cees mee naar de eerste hulp van het ziekenhuis. Hier krijgt hij allerlei onderzoeken, zoals een bloedtest en een hartfilm.

Als de uitslagen van het laboratorium binnen zijn komt de dokter vertellen dat Cees inderdaad gordelroos heeft en schrijft hem medicijnen voor. Om half acht komen ze terug met een handvol medicijnen voor de komende dagen. Dan gaan we eten, en omdat er veel gasten zijn (vol) hebben we een heerlijk groot buffet. Na lekker gegeten te hebben gaan we bij Cees en Rita op de koffie en doen we een spelletje rummicub.

Zaterdag 1 juli

Vandaag gaat Ton op vakantie en ook Gert en Wil vertrekken vanmiddag naar Frankrijk, dus bellen we en sturen we sms’jes om ze een fijne vakantie te wensen. Voordat we wat gaan ondernemen moeten Cees en Frans eerst geld pinnen, dus we gaan even naar een bank in Naharya waar het nu erg rustig is. Als we geld hebben stappen we in de auto en rijden we door naar het meer van Gallilea, om hier bekende plaatsen te bekijken. We beginnen onze tocht langs het meer bij de berg van de Zaligsprekingen waar een schitterend uitzicht is over het meer.

Het is hier nogal veranderd in de afgelopen twee jaren. Er is nu een grote parkeerplaats met een nieuw gebouw waar je een souvenirwinkel en een kiosk in hebt. Inmiddels begint het in Israël erg warm te worden, zeker hier bij het meer omdat dit tweehonderd meter beneden het zeeniveau is. We drinken een jus ‘d orange en gaan weer verder met onze route. Eerst gaan we naar Tabga, hier komen we juist om twaalf uur aan als de klok van de kerk wordt geluid.

Hier was de vermenigvuldiging van de twee vissen en vijf broden om vijf duizend mensen te kunnen voeden. We bekijken de kerk en kopen wat kaarten in de souvenirshop. Dan vervolgen wij onze weg naar Kapernaüm. Deze plaats wordt in de bijbel veel genoemd als verblijfplaats van Jezus. Ook Petrus heeft hier gewoond. We wandelen hier rond en bekijken de synagoge, één van de best bewaarde van het land.

De thermometer in de auto geeft nu als buiten temperatuur 35 graden aan. We zijn weer blij als we in de auto met airco richting Ein Gev rijden. Hier aangekomen gaan we naar het restaurant en drinken een lekkere lemonjus. Rita en ik eten een pizza en de heren nemen een omelet.

We zitten hier heerlijk onder de bomen met een beetje wind langs het water. Maar omdat we meer willen zien stappen we weer in de auto en gaan verder naar het zuiden. We volgen richting Hammat Gader en gaan verderop de Golan hoogvlakte op. Bij kfar Haruv gaan we links de weg af en hebben een prachtig uitzicht over het hele meer. Hier staat nog een stuk geschut waarmee de soldaten van Syrië tot 1967 de bewoners van de kibboets Ein Gev beschoten.

Jammer is dat hier het restaurantje is afgebroken. Hier kon je onder het genot van een drankje van het schitterende uitzicht genieten. We luisteren naar het verhaal over de beschietingen tussen 1948 en 1967 en over verovering van de Golan hoogte. Dan gaan we weer verder en rijden een stuk over de Golan om een indruk te krijgen van dit gebied en gaan dan naar huis toe. Als we op de kibboets komen gaan Cees en Rita lekker zwemmen en gaan Frans en ik een tukje doen. Het eten is vanavond ronduit slecht, de rijst was opgewarmd in de magnetron en was erg hard. Verder was het ook niet echt lekker, hopelijk morgen beter.

Zondag 2 juli

Vanmorgen gaan we naar Daliat el Karmel, een droezendorp. We rijden via een bergweg bij Haifa van waar we een prachtig uitzicht hebben over over Haifa en de Middellandse zee. Als we bij de Droezen aankomen willen we wel een kopje droezenkoffie proberen. Het is andere koffie, maar iedereen vindt het wel smaken. Ook krijgen we er zoete zelfgebakken koekjes aangeboden. Deze smaken heel erg lekker, we worden echt gastvrij ontvangen.

Dan gaan we door het stadje in en vinden al gauw de Halabi Antar winkel. Voor oma moeten we een lopertje voor op de tafel kopen, we vinden die al gauw en kopen die. Ik wil graag twee dezelfde kussenovertrekken bij het kussen die ik thuis al heb, gaan we zoeken. We vinden er helaas maar één.

We vragen in de winkel of ze er nog meer hebben. Helaas is dit niet het geval, maar dan blijkt dat ze na een half uur te leveren zijn. We drinken wat en lopen nog even rond in de hoofdstraat. In deze straat koop ik nog een omslagrok en dan gaan we de kussens ophalen die inmiddels klaar zijn. We besluiten in de auto te stappen en terug te rijden naar de kibboets. Ook vandaag gaan Cees en Rita weer zwemmen en wij rusten weer wat. Na het eten (wat vanavond heerlijk is) gaan we naar Janny waar we heerlijk in de tuin zitten. Omdat het zo gezellig is maken we het eigenlijk te laat gaan om kwart voor twaalf naar huis.

Maandag 3 juli

Vanmorgen word ik moe wakker (veel te laat naar bed gegaan). Frans gaat na het ontbijt met Cees en Rita Akko bezichtigen en ik blijf rustig thuis. Dit is beter voor mij omdat er in Akko veel trappen zijn en dit vind ik te vermoeiend. Ik ga lekker lezen.

Om kwart over twaalf belt Frans en dan lig ik net in bed. Hij vertelt dat ze in Akko boven bij het Gallilea restaurant aan de koffie zitten en nu weer naar huis komen. ’s Middags gaan we nog even in Naharya op een terrasje zitten en drinken wat. Tegen zeven uur gaan we terug naar Nes Ammim om te gaan eten. En zoals inmiddels gebruikelijk gaan we daarna heerlijk buiten zitten.

 

 

Dinsdag 4 juli

Vandaag gaan we Nazareth bezoeken waar we net voor twaalf uur aankomen. We kunnen de basiliek van de Annuncion niet erg snel vinden. We gaan kriskras door de stad tot we opeens de toren zien. Door deze in de gaten te houden komen we bij de basiliek.

We lopen naar binnen waar Frans met Cees en Rita naar beneden gaat en ik in een bank schuif waar ik lekker uitrust. Natuurlijk moeten we dan ook nog even naar de kerk van Jozef waar de plek te zien is waar Jezus in de werkplaats van Jozef was.

Frans gaat met Cees de auto halen zodat ik voor de ingang kan instappen. Na dit bezoek gaan we naar de kibboets waar Rita en ik een tukje gaan doen terwijl de mannen nog wat boodschappen inslaan. Deze avond willen we op tijd eten want Cees wil nog even de ondergaande zon fotograferen bij de zee in Zavei Zion.

Helaas lukt dit niet goed omdat zoals iedere avond teveel bewolking is. Dan gaan we om acht uur naar Jannie waar we weer gezellig buiten zitten te kletsen. Om half elf nemen we weer afscheid en gaan naar huis omdat we morgen Nes Ammim verlaten en naar het zuiden trekken. Ik ga gelijk naar bed maar de mannen willen buiten nog een lekker borreltje drinken.

Woensdag 5 juli

Vandaag vertrekken we van Nes Ammim naar Kalia. We rijden om elf uur weg en rijden via Tiberias over de Westbank door de Jordaan vallei naar Kalia. Je ziet de omgeving in een korte tijd veranderen van overweldigend groen naar een dorre en droge woestenij. Het wordt ook steeds warmer, vierendertig graden. In het winkelcentrum in Beit Shean willen we binnen wat drinken omdat het buiten veel te warm is. Om ongeveer drie uur arriveren we in Kalia wat naast Qumran ligt. In Qumran zijn de beroemde dode zee rollen gevonden. Deze rollen beschrijven de leefsituatie van de Essenen die daar rond het begin van de jaartelling leefden. We kunnen de grotten zien waarin de papyrus rollen verborgen waren. Na het inschrijven gaan we wat rusten, en ook drinken we wat. Als we gaan eten merken we dat de medewerkers een beetje onvriendelijk zijn. We krijgen het gevoel dat het personeel het niet leuk vindt om voor ons nog in het restaurant te moeten blijven. Het eten van het buffet wordt te snel afgeruimd zodat we niet eens rustig kunnen eten. We rummicubben, onder het genot van een hapje en een drankje, de hele avond buiten. Gezellig. `

 

Donderdag 6 juli

Het ontbijt is hier nogal vroeg, om half negen zitten we al aan tafel voor een smakelijk ontbijt . Nu volgt er een bezoek aan Massada een belangrijke plaats in Israël. Duizend joden hebben hier juist voordat de vesting in handen van de Romeinen viel, zelfmoord gepleegd.

Cees en Rita gaan met Frans alles bekijken en ik blijf in de poort op hen wachten. Doordat de wind hier lekker door de poort waait zit ik daar heerlijk uit de zon.

Ze komen door de hitte (38 ° ) afgepeigerd terug, het is nu wel erg warm. We gaan met de kabelbaan naar beneden om daar nog even rond te kijken. Frans koopt in de winkel nog een Davidster met een Eilatsteen voor mij. Héél lief van hem.

Omdat we door de warmte erg dorstig zijn gaan we eerst een heerlijk groot glas sap drinken en gaan daarna naar de auto. Als we terug in de kibboets zijn ga ik naar bed, Cees en Rita gaan liever naar het zwembad.

Vrijdag 7 juli

We ontbijten weer bijtijds en stappen in de auto en rijden naar Ein Gedi. Daar moeten de mannen pinnen. Vervolgens gaan we naar Mitzpe Shalem waar het Mineral Beach is, daar kun je lekker genieten van het strand aan de Dode zee.

We dobberen lekker en het water wordt steeds warmer. Op het laatst is het water gewoon te warm. We besluiten boven op het terras nog wat te drinken en daarna rijden we terug naar ons huisje.

Ik ga weer naar bed en de anderen zitten nog gezellig met een drankje buiten. Het eten is, omdat het shabbat is, erg uitgebreid en smaakt heerlijk.

Zaterdag 8 juli

Vandaag gaan we na het ontbijt weer naar de Dode zee. Onderweg bellen we nog even met Ingrid om even bij te kletsen en ook met Monique, die is gisteren terug gekomen van vakantie in Frankrijk. We horen dat in Nederland de temperatuur nu beter is.

Wij zoeken weer verkoeling onder de parasol. Het water is nog vrij koel om tien uur, maar hoe later het wordt, hoe warmer het water. Om half drie hebben we het weer gehad. Dan is het water zo warm, dat je niet opknapt in het water. We drinken boven nog wat fris en gaan dan terug naar ons huisje.

We rusten wat en om zeven uur is het weer tijd om te eten. Er was nog genoeg over van gisteren. Frans gaat gelijk na het eten naar bed omdat hij waarschijnlijk teveel zon gehad heeft. Rita, Cees en ik hebben nog wat gerummicubd maar om negen uur ga ik ook naar bed.

Juist als ik in bed wil stappen belt Jorrit nog vanaf de luchthaven bij Frankfurt met het bericht dat hij de aansluiting gemist heeft met het vliegtuig naar Zuid Afrika. Nu moeten ze wachten op een volgend vliegtuig dat geregeld zal worden voor hun vakantie naar Zuid Afrika.

Zondag 9 juli

Vanmorgen besluiten we dat Frans met Cees en Rita naar Jeruzalem gaan en dat ik rustig bij het huisje blijf.

Rond drie uur komen ze terug uit Jeruzalem. We gaan voor het huisje zitten met een drankje en dan komen de spannende verhalen.

Cees was namelijk bijna het slachtoffer van een zakkenroller, maar door de oplettendheid en het ingrijpen van Rita is dit voorkomen.

Ze hebben de hele oude stad gezien en een wandeling over de stadsmuren gemaakt. Cees heeft met Frans het mannendeel van de klaagmuur bezocht en Rita het deel dat voor de vrouwen bestemd is. Ook hebben ze de zaal van het laatste avondmaal bezocht met daarbij het “Graf van David”.

Omdat het zondag is was het “Tuingraf” gesloten, wat een reden is om nog een keer naar Israël te gaan.

Na alles verteld te hebben gaan we weer heerlijk eten in het restaurant.

Omdat ik mij niet helemaal lekker voel, doen we geen spelletje maar kletsen we wat.

Maandag 10 juli

Vandaag vetrekken we op tijd uit Kalia om naar het vliegveld te gaan. Bij het vliegveld tanken we de auto af en brengen deze dan terug naar het verhuur- bedrijf.

Deze brengen ons dan naar de vertrekhal waar we dan lekker vroeg zijn. Natuurlijk heeft Frans weer problemen met de controle, ze vertrouwen zijn koffer niet dus deze moet open.

Wat blijkt, het potje met melkpoeder is in de koffer opengegaan. Nadat blijkt dat dit heel onschuldig is helpen ze ons even om de kleding melkpoeder vrij te maken en geven een plastic zakje om het potje in te doen.

En dan…………. Winkelen.

Na het winkelen is het tijd om aan boord van het vliegtuig te gaan voor de vlucht naar huis.