Swen, Monique, Kim, Lars en Jade in Israël van 26 april t/m 12 mei 2013.

Vrijdag 26 april 2013.

Na een voorspoedige vlucht vanaf het vliegveld in Luik zie ik ze om half één ’s nachts door de douane komen. Omdat ze in het vliegtuig niet gegeten hebben gaan we eerst even een broodje eten. Dan een twee uur durende rit door de nacht naar Janny waar we, omdat ik jarig ben, eerst een borrel nemen en half vijf naar bed.

Wat later dan gebruikelijk staan we op en ontbijten op ons gemak. En dan gaan we buiten even kijken waar we zijn en Janny gaat met Monique boodschappen doen.

Vanmiddag wandelen we wat over de moshave. Als we thuiskomen start Janny met de voorbereidingen voor het avondmaal omdat vanavond de zonen van Janny met hun kinderen komen om samen met ons “erev Schabat” en mijn verjaardag te vieren. Swen biedt aan om te barbecuen, en dit lijkt ons wel wat. Omdat het lekker weer is zetten we de tafels buiten klaar voor een tuinfeest.

Het is een reuze gezellige avond, heerlijk eten lekker kletsen. Dan komt Monique naar mij toe en vraagt of ik op afstand thuis in de kamer kan kijken.

En natuurlijk kan dat, dus ik laat Monique zien hoe de kamer er uit ziet en dan blijkt dat de kamer vol met visite zit. Ik had voor de aardigheid iedereen voor mijn verjaardag uitgenodigd, maar dan wel in Israël. En wat gebeurt er, iedereen komt in Benschop op bezoek terwijl wij feest in Shavei Zion hebben. Een geweldige verassing, een dag om nooit te vergeten.

Zaterdag 27 april 2013. 

Vandaag gaan we naar Akko, één van de oudste steden ter wereld. Natuurlijk geef ik eerst wat uitleg en dan gaan we met de kinderen de ondergrondse vesting binnen waar ze het werk van de kruisvaarders kunnen zien. Ook voor de kinderen was deze riddertijd heel spannend.

Via oude riolen die ook vluchtgang zijn, gaan we naar zee. Soms was zo’n vluchtgang best wel eng vond Kim, maar gelukkig de tocht liep goed af. Als we uit de vluchtgangen komen zien we de enorme stadsmuren aan de Middellandse zee. Op deze enorme kademuur die ook door de kruisvaarders is gebouwd moet een Geo-cache zijn. We gaan op zoek, maar deze keer helaas, geen Cache gevonden.

Via de kademuren gaan we de soukh in waar we het restaurant opzoeken waar Gert en Wil zo enthousiast over zijn. Hier eten we heerlijk van de Humus met kebab, heerlijk. Een restaurant in de oude stad om naar terug te gaan. Omdat Swen en Monique nog niet in een moskee zijn geweest bezoeken de de beroemde El Jazeera Moskee in Akko. Een mooi gebouw. En dan is het inmiddels tijd om Janny weer op te zoeken en daar een glas koud bier te drinken.

Zondag 28 april 2013.

Eerst halen we de huurauto voor Swen en Monique op. Dit duurde wat langer dan gedacht, dus Swen en ik nemen bij Aroma een broodje zalm met een dubbele espresso als ontbijt. Dan vertrekken we via Afula naar Beit-Shean waar we stoppen voor een ijsje. Verder door de Jordaanvallei naar de Dode Zee. Juist als de Dode zee in zicht komt zien we kamelen. Hier eten we wat en dan, natuurlijk op de Kameel. Swen, kim, Lars en Jade maken een korte rit op de kameel.

Dan verder langs de Dode Zee naar Masada waar we de komende twee nachten zullen doorbrengen. We boeken in, brengen de spullen op onze kamers en dan………  zwemmen in de Dode Zee !!!!!!!!!

Een bijzondere ervaring voor de kinderen Na een anderhalf uur zwemmen in de Dode Zee gaan we terug naar het hotel voor ons diner.

Maandag 29 april 2013.

We staan op tijd op, ontbijten en dan vertrekken we naar Jerusalem. De auto parkeren we bij de Jaffapoort en lopen dan de Davidstraat de oude stad in.

Een gezellige winkelstraat waar je alle denkbare souvenirs kunt kopen. We gaan het Christelijke deel van de stad in en daar bezichtigen we de “Graf- Opstandingskerk” Een kerk waarvan de eerste resten  uit de vierde eeuw stammen. Dit is voor christenen de meest heilige plek.

In de kerk zien we de steen waarop Jezus is gelegd en het graf. Het is erg druk, dus we gaan al gauw naar het Joodse deel van de stad waar we de Cardo zien. Dit is een authentiek stuk Romeinse weg. Als we richting avondmaal zaal gaan zien we een een groep mensen die muziek maken en een baldakijn waaronder een jongen loopt. Deze jongen gaat “Bar Mitswa” doen. Het is een feestelijke groep. De zaal van het laatste Avondmaal is een eenvoudige lege zaal waar we rond kijken. Vervolgens kijken we bij de shrine van David. Monique met Kim en Jade aan de dames kant en Swen, Lars en ik aan de herenkant. Het wordt inmiddels tijd om wat te eten, dus gaan we naar een plein waar een restaurant is waar we negen jaar geleden ook hebben gegeten. Swen herkent het restaurant direct We eten hier heerlijk, en daarna vervolgen we onze weg naar de  Klaagmuur.

Ook hier gaan we weer gescheiden kijken, de dames bij het vrouwen deel en de heren  aan de mannen kant. Wij, de mannen, kunnen ook binnen bij de Robinsonsboog kijken. Hier zien we grote thora kasten en Joden die aan het bidden zijn.

Swen en Lars bij de klaagmuur.

Kim bij de klaagmuur.

Dit is nu de meest heilige plek van de Joden en ook hier kunnen we vrij rondlopen. Helaas is dit niet mogelijk bij de islam, want we hebben geen toegang tot het tempelplein met zijn moskee. Vanaf de Klaagmuur gaan we de Arabische soukh in waar we nog wat drinken in een bekend restaurant. Door de Damaskuspoort verlaten we de oude stad  en gaan dan naar het tuingraf.

Kim en Lars voor het tuingraf.

In het tuingraf.

Hier kunnen we de mogelijke hof van Arimathea zien waarin een rotsgraf is, zoals uit Jezus tijd en in de bergwand kun je met wat fantasie een doodshoofd zien, “Golgotha”. Hierna wordt het tijd om terug te gaan naar ons hotel. Swen besluit om dinsdag voordat we weer naar huis gaan om de berg “Masada” te beklimmen.

Dinsdag 30 april 2013.

Swen staat om zes uur op en begint tien voor zeven aan de beklimming van het slangenpad. In veertig minuten loopt hij de erg steile helling op naar de bovenkant van de berg, 400 meter hoog. Dit pad werd tijdens het bewind van koning Herodes gebruikt om door slaven alle goederen, aarde en voedsel naar boven te brengen.

Zo vroeg in de morgen heeft hij een prachtig uitzicht met de zonsopgang. Ik volg Swen met de eerste kabelbaan naar boven. Ook heb ik het ontbijt voor Swen bij me omdat het restaurant voor Swen nog niet open was. Ik geef Swen een rondleiding over de vesting en vertel het verhaal over het verzet van de joden twee duizend jaar geleden.

Frans in de grote cistern (waterkelder).

Als we weer terug komen hebben Janny en Monique de koffers al gepakt en zijn we uit geschreven. We kunnen dus gelijk naar huis vertrekken. De keuze valt op de kortste weg naar huis. We kopen nog wat souvenirs bij Kalia (Qumran). En dan verder naar huis. Helaas, we kiezen voor de kortste weg maar hebben bij Jerusalem oponthoud, daardoor duurt de rit wat langer en moeten we onderweg wat eten. Een restaurant zoeken, eten en weer verder. Door de vertraging komen we in de spits terecht, en we doen langer over de rit dat ik ooit heb gedaan. Vermoeid komen we thuis en we besluiten in een Amerikaans restaurant te gaan eten. Dan even rustig zitten en naar bed.

Woensdag 1 mei 2013.

Voor vandaag is een rustdag gepland. We slapen wat uit en na het ontbijt gaan Swen en ik naar de garage omdat ik een vreemd geluid hoorde. Het kost een halve dag, maar de auto is weer in orde. Monique en Janny doen vanmiddag boodschappen en Janny moet naar de oogarts. Verder een rustige dag die we afsluiten met een barbecue.

Donderdag 2 mei 2013.

Herkenning.

De trip rond het meer van Galilea begint bij de “Berg van de zaligsprekingen” met zijn mooie kapel. Swen herkent dit nog van negen jaar geleden. Omdat er veel vocht in de lucht is, is het uitzicht beperkt. Jammer omdat er juist hier een prachtig uitzicht is. Na deze berg dalen we af naar het “Meer van Galilea”. Dit meer ligt tweehonderd meter beneden zeeniveau, en daar is het nu behaaglijk warm. We bezoeken eerst “Tabgha”.

Deze plaats is bekend van de wonderbare brood- en visvermenigvuldiging. Hier kreeg volgens de bijbel een schare van vijfduizend mensen te eten, terwijl er maar twee vissen en vijf broden waren. Hier herinnert Monique zich weer dat ze hier eerder is geweest.

Natuurlijk bezoeken we ook de woonplaats van Jezus, “Capernaum”. Ook dit herkennen Swen en Monique. Voor de kinderen is het spannend om het huis van Petrus, waar Jezus verbleef, te zien en de Synagoge.

Ik vertel over de wonderen die hier gebeurd zouden zijn. Voordat we gaan eten gaan we nog naar een “geo-cach” zoeken bij het orthodoxe deel van Capernaum. Na wat zoeken vindt Swen de verstopte geo-cach onder een steen. Dit kan Swen weer thuis gebruiken als voorbeeld wanneer voor het cursus project in Benschop cursus geeft. De magen beginnen te knorren dus op naar “Ein Gev” voor een Petrus vis.

Als we aankomen herinnert Monique zich zelfs de plaats waar we negen jaar eerder de auto hebben geparkeerd. Als we hier lekker hebben gegeten gaan we weer naar huis. Doordat er een lange file is als gevolg van een bus ongeluk zijn we pas laat thuis. Onderweg spreek Janny met Yoav af dat hij met zijn kinderen langskomt om pannenkoeken te eten. Hij blijft gezellig wat kletsen, en als hij naar huis gaat is het voor ons ook tijd om naar bed te gaan.

Vrijdag 3 mei 2013.

Omdat de kinderen nog niet in Nazareth zijn geweest gaan we vandaag hier naartoe. Als we arriveren is de temperatuur alweer behaaglijk (33 °). We wandelen door deze Arabische stad naar de kerk van de aankondiging, en wat blijkt!! Hij is gesloten. Omdat het voor de orthodoxe kerk nu goede vrijdag is, is de kerk gesloten. Helaas. We gaan wat eten in een Arabisch restaurant en daarna weer naar de auto, en vervolgen onze weg naar Tabor.

Onderweg passeren we “Kana”, deze plaats is uit de bijbel bekend als de plaats van het eerste wonder. Hier veranderde Jezus water in Wijn. Ook is het tekstgedeelte uit het evangelie van Johannes  (Joh 2:2-12) de trouwtekst bij het huwelijk van Swen en Monique. Monique maakt een foto van het bord Kana en dan weer verder. Na een forse klim komen we op de Berg Tabor.

Deze berg is 588 meter hoog en is bekend als de berg van de gedaanteverandering van Jezus. Buiten de kerk kunnen we genieten van het prachtige uitzicht over de Jizreël vallei.

Dit is één van de mooiste uitzichten die ik ken. En dan is het weer zover, we gaan naar huis waar Janny op ons wacht met een koud biertje.

Vanavond gaan we omdat het “Erev Shabbat” is buiten de deur eten. Yoav adviseert ons een restaurant in Naharia. Bij aankomst blijkt het een Hamburger restaurant te zijn, waar het eten ons uitstekend smaakte.

Zaterdag 4 mei 2013.

We houden vandaag een rustige dag, maar om toch wat te doen besluiten we naar de markt te gaan.

In Tarshiha is op Shabbat een gezellige Arabische markt waar we wat rond wandelen en wat drinken.  Vanmiddag gaan we een geo-cach zoeken. Janny en ik zijn eerder al uren bezig geweest om deze cach te vinden, maar helaas niet gevonden. Nu zullen Swen en Monique ons helpen om deze te vinden. Helaas!!! ook na ijverig zoeken met de hele familie lukt het niet om hem te vinden. Op naar huis, waar de verder de dag rustig doorbrengen.

Zondag 5 mei 2013.

Zoals gepland gaan we naar de Bahai tuinen waar we de prachtig verzorgde tuinen bewonderen. Ook gaan we met de kinderen de graftombe van Báb, de boodschapper van god. Deze is prachtig versierd, en verzorgd.

Dan naar de Stella Maris, dit is de grot van Elia die beheert wordt door de orde van de Carmelieten. We kijken hier rond en gaan dan verder de Carmel op. Bij Beit Oren zien de gevolgen van de enorme bosbrand die hier twee jaar geleden was. Natuurlijk bezoeken we ook Daliyat Al Carmel. Dit is een gezellige Droezen plaats. We rijden hier doorheen, en eten wat bij de Mac Donald. Voor Janny kopen we Baklava die Monique ook heerlijk vindt.

De tocht vervolgen we richting Muhraka, het standbeeld van Elia. Hier werd het offer van de baäl priesters geweigerd, en dat van Elia aangenomen. Er is hier een kerk gebouwd, en vanaf hier hebben we een geweldig uitzicht over de Jizreël vallei.

Inmiddels is het weer tijd geworden om richting Janny te gaan. Eerst doen we wat boodschappen, en dan belt Revital ons. Ze nodigt ons uit om eigengemaakte pizza te  komen eten. We gaan graag op de uitnodiging in en hebben een gezellige avond bij Yoav en Revital. Het is verbazend te zien hoe de kinderen met elkaar omgaan. Kim en Mika spreken wat engels met elkaar en Lars, Ido, Asaf en Jade kunnen niet met elkaar spreken maar begrijpen elkaar prima. Aan het einde van de avond spreken we af om morgen Yoav in het Libanees restaurant te ontmoeten, en dan gaan we huiswaarts.

Maandag 6 mei 2013.

Om half twee uur hebben we een afspraak met Yoav om de fabriek van TAVmedical te bekijken. Deze afspraak wordt door Yoav verzet naar vier uur, dus besluiten we om voor die tijd eerst de Bahaï tuin in Akko te bekijken.

Ik ben hier zelf ook nog nooit geweest. Het is weer een prachtig aangelegde tuin waarin een graftombe is. In deze tombe is Bahá’u’lláh (Arabisch voor Glorie van God) is de eigenlijke stichter van het Bahaï geloof. Hierdoor is dit de belangrijkste plaats voor de Bahaï gelovigen op aarde. We hebben nu van het Christendom, het Jodendom en van de Bahaï de belangrijkste heiligdommen gezien. Van de Islam alleen een moskee, omdat we het tempelplein niet op mochten. Mogelijk kunnen we later ook dit heiligdom nog bezoeken. Om vier uur bezoeken Swen en ik TAVmedical waar Yoav werkt. Yoav is hier quality manager. Hij laat ons de fabriek zien waar onderdelen medische apparatuur wordt gemaakt. We kijken onze ogen uit bij dit high tech bedrijf, waar in micrometers wordt gemeten. Zelfs zien we onderdelen die bij ruggenwervels worden gebruikt. Als we naar huis gaan is het tijd om te eten, en dan na een gezellig avondje naar bed.

Dinsdag 7 mei 2013.

Omdat Janny zich nog niet helemaal lekker voelt, blijf ik bij haar thuis. Swen, Monique en de kinderen gaan naar het park Hamad Gader. Het ligt op het drielanden punt  van Israël, Jordanië en Syrië. Hier zijn warmwaterbronnen die al bij de Romeinen bekend waren. Er komt hier per uur meer dan 500 m³ warm water uit de boden omhoog. Door de vele mineralen in het water, waaronder sulfer moet het heel gezond zijn hier te baden.

Je kunt heerlijk baden in water met een temperatuur van meer dan 40° C, er is zelfs een bad met een watertemperatuur van ongeveer 50°, wat toch wel erg warm is. Ook is er in het park een krokodillen farm met meer dan 200 krokodillen.

Alle mogelijke soorten zijn hier te bewonderen.

Woensdag 8 mei 2013.

Het eerste bezoek is Rosh Hanikra. Dit zijn grotten door de zee uitgesleten precies op de grens van Israël met Libanon. Wandelend door de grotten zien we de mooie doorkijkjes naar zee.

Buiten zien we het grenshek. Omdat het hoog ligt hebben we een prachtig uitzicht over de kuststreek van Israël. Als we willen tanken blijkt dat onze creditcards niet werken. Via de Israëlische Joop Sluis waar we één en ander kopen gaan we naar huis om te eten, en natuurlijk naar de ING bank bellen. Hier kunnen ze geen goede oplossing geven, dus inplaats van naar Haifa gaan wat het plan was blijven we thuis. We hebben nu al weken last van een mol in de tuin, en Swen besluit om hier nu wat aan te doen. Eerst proberen onder één van de vele molshopen een mollen gang te vinden. Even stevig aanpakken en…… Spa kapot!!

Er moet dus wat anders bedacht worden. We zijn nu al weken bezig, met een Fles (idee van Miranda), uitroken (idee van Swen), Onder water zetten (idee van Janny), alles aanstampen, een klem zetten (heeft geen zin), Het hol uitgraven, niets helpt. Swen graaft een hol uit en een uur later heeft zonder dat we het zien de mol het gat weer dicht gemaakt. Om nu te weten hoe we de mol moeten aanpakken gaan we hem observeren. Swen neemt dit deel van de aktie voor zijn rekening. Eerst maakt hij een mooie standaard waar de telefoon op past. En deze opstelling staat nu bij het gat van de mol.

Op de telefoon is een app gedownload waarmee hij regelmatig (om de 5 sec) een foto maakt, die door middel van een ip adres op internet te zien is. We kunnen nu binnen op de Ipad via het internet de foto’s zien die om de vijf sec. worden gemaakt.

 

Helaas heeft de mol zich nog niet laten zien, maar we hopen toch binnen afzienbare tijd meer over de huismol te weten. Maar we gaan eerst pizza eten, en daarna zal het wel te donker zijn voor de camera.

 

Yoav komt met de kinderen en Rivital gezellig pizza eten. Het wordt een leuke avond, we praten veel over de mol. Jammer genoeg letten wij niet meer op het scherm. Om kwart voor elf stuurt Miranda vanuit Gouda een Whatsapp met de het bericht “Hij is er!!!!!!!”. Dit bericht zien we niet direct, dus ten einde raad belt Miranda ons vanuit Nederland dat de mol bezig is. En ja hoor, hij heeft het gat dicht gemaakt zonder zich te laten zien. Helaas, volgende keer beter.

Donderdag 9 mei 2013.

Omdat ze nijdig is op de mol die haar tuin ruïneert, prikt Janny met een scherpe stok in de grond totdat ze een ruime voelt en dan steek ze verwoed in de grond. Of het wat uithaalt weten we niet, maar het geeft een goed gevoel.  Vandaag staan Migiddo en Nazareth op het programma. Eerst doen Janny en Monique boodschappen en daarna naar Migiddo.

Dit is een alleenstaande berg waar vijfduizend jaar voor de jaartelling al een kleine vestingstad was. Door de eeuwen is dit uitgebreid tot een prachtige vestingstad.

Bijzonder is het paleis van Salamo en natuurlijk de graansilo. Hierin kan 450 m³ graan worden opgeslagen. En natuurlijk de watervoorziening. Hiervoor is een gat van 36 meter diep gemaakt waar je met een trap in kunt komen. Dan onder de grond is er nog een 77 meter lange tunnel naar een waterbron, zodat er bij een belegering altijd water was. Voor de tweede keer gaan we naar Nazareth waar de kerk nu wel open is. We bezoeken de kerk van de Maria boodschap.

Deze kerk is gebouwd op de plaats waar volgens overlevering Maria van een engel de boodschap kreeg dat zij de moeder van Jezus zou worden. Een prachtige architectuur. Hierbij staat de St. Jozef kerk die op de timmerwerkplaats van Jozef gebouwd zou zijn. Ook deze kerk bezoeken we. Na dit bezoek gaan we weer huiswaarts voor een glas wijn.

Het blijkt dat de mol vandaag rustig is geweest. Mika vraagt of Kim bij haar mag blijven slapen, nou dat is erg leuk. Dus Kim is uit logeren.  Janny en Monique maken vlees klaar voor de barbecue wat Swen heerlijk braadt.

Vrijdag10 mei 2013.

Tot onze verassing is de mol vannacht rustig geweest. Op deze laatste dag dat ik rond rijdt met Swen, Monique, Lars en Jade rijden we naar de  Golan hoogte. Kim vindt het leuk om bij Mika te blijven spelen, dus die blijft thuis.

Onderweg stoppen we bij een wegrestaurant voor een kop koffie.  

We rijden eerst naar een uitzichtpunt op de Golan hoogte, en hier hebben we een prachtig uitzicht over het meer van Gallilea en zien Ein Gev onder ons liggen.

We genieten van het uitzicht en gaan dan verder naar een waterval waar je mooi de basaltblokken kunt zien waaruit de Golan bestaat. Hier kun je goed de lagen zien. Dan verder naar de berg Bental waar na de oorlog van 1967 een uitkijkpost was.

Lars vindt het prachtig om door de loopgraven te lopen en hij geniet nog meer als we onder de grond de verblijven in gaan. En dan weer richting Janny om wat te rusten. Bij thuiskomt blijkt dat de mol nog steeds rustig is. Vanavond zijn we uitgenodigd voor errev shabbat bij Yoav en Revittal. Als we aankomen bij Yoav en Revital blijkt dat Yaron en Shiri ook gekomen zijn. Wat later arriveert de familie van Revital en dan is het lekker eten en natuurlijk uitgebreid natafelen.

Zaterdag 11 mei 2013.

Jammer, als we opstaan zien we dat de mol er nog is. Omdat we nu weten hoe een mol leeft en denkt hebben vermoedelijk nu de juiste aanpak. Verder hebben we een rustige dag waar vooral de kinderen genieten.

Aan het eind van de middag gaan we een strandwandeling maken en we gaan even bij Yoav en Rivital langs om ze uit te nodigen voor een etentje. Zij stellen voor om gezellig in de tuin eigen pizza’s te bakken, en dit is net zo lekker en gezelliger dan een restaurant. Uiteindelijk is het afscheid nemen en gaan we naar huis.

Zondag 12 mei 2013.

De laatste dag in Israël. We staan op ons gemak op en Monique gaat de koffers pakken. En dan is het zover, we vertrekken. Omdat het vliegtuig pas na twaalven ’s nachts vertrekt gaan we eerst naar Jaffa waar we bij de oude haven wat rondsnuffelen. We drinken wat in een restaurant waar ik in 1981 al eerder wat heb gegeten. Nog een foto, en daarna naar Yifat die in Tel Aviv woont.

 

Hier worden we gastvrij ontvangen. Dolev en Yifat bestellen pizza en sushi waar we van smullen. We drinken en kletsen wat en tegen tien uur gaan we naar het vliegveld waar Janny en ik Swen, Monique en de kids uitzwaaien.

 

Maandag 14 mei.

Dan tegen acht uur krijg ik bericht dat Swen, Monique en de kinderen na een nacht reizen veilig zijn aangekomen.