Bezoek aan Seattle van 20 oktober t/m 1 nov. 2016

Donderdag 20 oktober 2016.

Janny is al eerder met haar dochter Yifat, schoonzoon Dolev n de drie kleinkinderen naar Seattle gegaan om daar te helpen met de verhuizing van Israël naar Seattle. In Seattle is de hoofdvestiging van Amazon.com en hier gaat haar schoonzoon per één oktober werken. Vandaag ga ik ook naar Seattle om dan over twaalf dagen samen met Janny weer naar Nederland terug te gaan. 

Om kwart over vier vetrek ik met de Schiphol taxi naar Schiphol waar ik mijn trip start. Ik heb een tussenlanding op Frankfurt, en hier vandaan  vlieg ik met een Boeing 747-400 naar Seattle. Daar kom ik om kwart over twaalf plaatselijke tijd aan.  Natuurlijk eerst douane formaliteiten en dan naar de uitgang. Hier staan Janny, Yifat, Omer en Geva op mij te wachten. Onderweg naar huis eten we eerst wat in teen Taiwanees restaurant en pikken dan  Neta op bij de crèche, en dan naar huis.

Als we aankomen leidt Janny mij rond in het huis zodat ik alles kan vinden. Na een kop thee slaat de vermoeidheid toe. Ik ben nu drie en twintig uur wakker en ga nu een paar uur slapen. Na een paar uur sta ik op drink nog wat en dan op normale tijd naar bed.

Vrijdag 21 oktober 2016.

We hebben vannacht heerlijk geslapen en na het ontbijt vertrekken we naar Seattle. Deze stad is genoemd naar een beroemd indianen opperhoofd met de naam Seattle. De stad is op een landtong gebouwd en één van haar bekendste gebouwen is de Space Needle.

 

 

Deze toren is gebouwd ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling in 1962. De toren is 184 meter hoog en volgens de deskundigen kan hij windsnelheden van 320 km per uur en aardbevingen met een kracht van 9,5 op de schaal van richter weerstaan. Met een lift worden we naar het uitzicht platform gebracht en kijken we uit over Seattle.

 

 

Een prachtig uitzicht. Er is hier een rond restaurant dat in 47 minuten ronddraait, dus bij een kop koffie een uitzicht rondom over Seattle.

Uitzicht vanaf de Space Needle. 

Bij de voet van de Space Needle is een glasmuseum waar we op ons gemak doorheen wandelen. Ik wist niet dat er zoveel kunst is met glas. Letterlijk en figuurlijk een schitterend museum. Dan pakken we de auto naar de markt in downtown Seattle. dit is een overdekte markt aan de haven. Omdat het tegen een helling is, is het een markt met twee of soms drie niveau’s. Er is hier een gezellige drukte. Kramen waar je alles wat maar denkbaar te koop is.

Er is zoveel te zien dat we hier zeker een keer terug moeten komen.

Het begint nu donker te worden en het is tijd om Dolev op zijn werk op te halen. Nog even een foto bij ondergaande zon voordat we Dolev oppikken.  En dan weer naar Kirkland de woonplaats van Yifat en Dolev.

Zaterdag 22 oktober 2016.

Vandaag is Dolev thuis en hij verzorgt het ontbijt. We eten gezellig met elkaar en na het ontbijt gaan Dolev en ik naar een Honda dealer om een andere grasmaaier te kopen. Bij het huis was al een gras maaier, maar deze heeft het bij de eerste keer dat hij gebruikt werd begeven. Bij de Honda dealer krijgen we uitgebreide informatie en Dolev koopt een zelf rijdende grasmaaier. Als we thuis komen staan de dames al klaar met de kinderen, jassen en lekkers voor onderweg. Vandaag staat er een “hike” op het programma. We rijden naar de “Twin Falls” waar we een stuk van de  “Iron Horse Trail” lopen. De bossen zijn in mooie herfstkleuren. Het is een heerlijke wandeling.

Na ruim drie uur wandelen begint het af te koelen en besluiten we huiswaarts te gaan. Onderweg kopen we nog even wat vlees voor de barbecue. Thuis wordt de barbecue aangemaakt en de groenten worden gesneden voor een heerlijk maal.

Zondag 23 oktober 2016.

Tijdens het ontbijt kijken Yifat en Dolev naar een leuke trip voor vandaag. Na rijp beraad valt de beslissing, het worden de “Snoqualmie Falls”. Dit blijkt echt een attractie te zijn. In file rijden we er naartoe en vinden uiteindelijk een parkeerplaats. Vanaf de parkeerplaats gaan we via een voetgangersbrug over de weg en komen dan vlakbij de waterval.

Deze waterval is 82 meter hoog levert sinds 1889 elektriciteit. De centrale is helemaal ondergronds gebouwd en is de eerste ondergrondse elektriciteit centrale ter wereld. Hij levert elektriciteit voor 16.000 gezinnen. We besluiten een klein wandelingetje te maken van een halve mijl, dus ongeveer achthonderd meter. Wat er niet bij was vermeld is dat we tijdens de wandeling 120 meter omlaag gaan en dus ook weer omhoog moeten. Het is dus een echt kuit versterkende tocht geworden, maar de uitzichten zijn zeker de moeite waard. Onderweg naar huis gaan we wat eten in een restaurant. Als we thuiskomen gaan de kinderen naar bed en kunnen wij wat bijkomen.

Maandag 24 oktober 2016.

Een thuisblijf dag. Yifat heeft thuis nog wat te doen en Janny en ik gaan de nieuwe grasmaaier testen. En ja hoor, hij komt goed uit de test. Als het gazon klaar is gaan we inkopen doen bij een lokale supermarkt. En zoals gebruikelijk is dit een enorm grote supermarkt waar duizelig kunt worden van de keuzemogelijkheden. Deze supermarkt, “Fred Meyer”, blijkt bij de familie nogal populair te zijn. Hij wordt bijna dagelijks bezocht. Thuis eigenlijk niets bijzonders gedaan, dus een rustige dag.

Dinsdag 25 oktober 2016.

Vannacht is de kleine Geva ziek geworden. Hij heeft nogal koorts en huilt veel, daarom besluiten we niet naar Seattle te gaan en thuis te blijven. Als we Neta uit school gaan halen rijden we even door en bij een park wandeen we wat en de kinderen kunnen zich uitleven bij een leuk speelterrein. Op de terugweg pikken we Dolev op en gaan thuis direct aan tafel. Inmiddels maakt Geva een fittere indruk.

Woensdag 26 oktober 2016.

Omdat Geva nog niet beter is besluiten we om vandaag ook nog rustig aan te doen. We rijden naar het centrum van Kirkland waar we in een restaurant gaan ontbijten. Het ontbijten in Amerika is een feest, en zeker ook in ons restaurant. Na het ontbijt lopen we nog even door het centrum en dan naar huis. Yifat begint aan de studie verkeersregels omdat ze vrijdag examen moet doen voor haar Amerikaanse rijbewijs.

Donderdag 27 oktober 2016.

Na het ontbijt  vertrekken we naar Seattle. Omdat het de vorige keer een kort bezoek was gaan we vandaag weer verder kijken. De markt die we vrijdag hebben bezocht ligt, zoals eerder vermeld, aan het water. Wat lager dan de markt is het “Waterfront”, een boulevard die nu nogal verbouwd wordt.

Het ziet er gezellig uit. Van af het waterfont gaan we met de lift omhoog naar de markt waar we een stukje door wandelen.

In deze overdekte markt drinken we in een kleine koffietent  een kop koffie. We verlaten de markt aan de andere kant, de stadskant, om een restaurant te zoeken. Uiteindelijk komen we weer bij het waterfront uit en gaan bij “Crab and Pot” eten. Natuurlijk moet je zo dicht bij het water vis eten dus bestellen we zalm.

Deze smaakt wel, maar we hebben de zalm wel eens lekkerder gegeten. Omdat Omer om half vier uit school thuiskomt gaan we naar op tijd naar huis zodat hij niet voor een gesloten deur komt te staan. Janny gaat nog even met Yifat boodschappen doen en dan is het tijd voor het avond eten.

Vrijdag 28 oktober 2016.

Tegen tien uur vertrekt Yifat. Ze moet theoretisch en praktijk examen voor haar rijbewijs doen. Om in de USA een persoonsnummer c.q. legitimatiebewijs te krijgen moet je een Amerikaans rijbewijs hebben. Dit rijbewijs is dan gelijk een legitimatiebewijs en dus onmisbaar om bijvoorbeeld een creditcard te krijgen.  Na een paar uur komt ze trots terug, zowel voor de theorie als voor de praktijk is ze in één keer geslaagd. We besluiten om dit te vieren in een Sushi  restaurant. 

Het smaakt prima, wat mij betreft mag er iedere dag wel wat te vieren zijn. Onderweg naar huis nog even langs “Fred Meyer” om wat lampen te kopen omdat er in huis een paar kapot zijn. Ik heb beloofd om deze te verwisselen voor nieuwe. Als later op de dag Dolev thuiskomt brengt hij een zendertjes een ontvanger mee. In de garage zijn twee elektrische garagedeuren waarvan er één afstand bediening heeft en de andere niet. Met het zendertje wat Dolev heeft gekocht kan ik ook op de tweede deur afstandbediening maken. Als dit werkt ga ik deze weer draadloos verbinden met een bedieningspaneel op de binnenspiegel van de auto. Het is dan mogelijk om als je aan komt rijden om via een knop op de binnenspiegel van de auto de garage deur vast open te doen. Het is wat puzzelen, maar het  lukt allemaal.

Zaterdag 29 oktober 2016.

Feest, Yifat is vandaag 34 jaar geworden. Omdat er veel telefoontjes uit Israel komen om Yifat te feliciteren zijn we laat met het ontbijt. Na de brunch vertrekken we om wat te zien van het gebied ten noorden van Seattle. Via weg 504 gaan we naar het noorden en slaan later af bij highway 2 en gaan dan richting het zuid-oosten. Het is zwaar bewolkt maar droog. We laten al snel  de bebouwing achter ons en rijden zo naar de bergen. Voor de plaats “Index” stoppen we om een kop koffie te kopen.

Het valt op dat we langs deze snelweg heel veel kleine koffie tenten zien. We kopen een kop koffie en kijken wat rond en genieten van de prachtige uitzichten.

Omdat het al wat later begint te worden besluiten we via een andere route terug te rijden. Door de bossen en langs kleine plaatsjes is het een leuke trip. Onderweg bij een brug stoppen we om over de rivier te kijken, wat een ruimte.

De staat Washington is bijna vijf keer groter dan Nederland en er woonden in 2009 zes en een half miljoen mensen, hiervan leven er  bijna vier miljoen in en rondom Seattle. Dus op het platte land van de staat wonen twee en een half miljoen mensen. En dat voor een gebied dat vier keer zo groot is als Nederland. Het gevolg hiervan is dat op het platte land, zoals in andere staten ook hier veel ruimte is. Bergen en veel bossen, kortom veel natuur waar we doorheen rijden.  Voordat we thuis aankomen nog even langs de inmiddels bekende Fred Meyer voor de boodschappen. Thuis wordt er dan door Yifat en Janny een verjaardags diner klaar gemaakt.

Zondag 30 oktober 2016.

Ten westen van Seattle, bij het “wildcat lake” vlakbij weg nr 3 is de “Gold creek Trail”. Dit is het doen voor vandaag. Als we na twee en een half uur rijden aankomen begint het iets te miezeren. Maar een beetje regen houd ons niet tegen, dus gaan we wandelen. Er wordt flink aan de conditie gewerkt door ruim twee uur bergop te gaan. Boven op de berg moet je volgens de reisgids een prachtig uitzicht over het meer hebben. Als we eindelijk boven komen blijkt dat de wolken zo laag hangen dat we maar een beperkt uitzicht hebben.

Dan maar weer door de miezerige regen terug naar de auto. Onderweg naar huis belanden we in een file die ruim een half uur vertraging geeft. Als we thuis komen besluiten we om in een restaurant wat te gaan eten.

Dit diner is gelijk een afscheid diner omdat Janny en ik morgen vertrekken naar huis. Maar voordat het zover is hebben we eerst nog een gezellige avond.

Maandag 31 oktober – dinsdag 1 november 2016.

Het vliegtuig vertrekt om drie uur plaatselijke tijd en we komen dan de volgende dag om negen uur ’s morgens in Frankfurt aan. We moeten dan wachten tot half vijf ’s middags, en dan vertrekt het vliegtuig naar Schiphol waar we om kwart voor zes aankomen. Omdat we drie uur van te voren op het vliegveld moeten zijn duurt de reis van deur tot deur  ruim drie en twintig uur!!