Zomervakantie Zwitserland van 22 juli t/m. 15 augustus.

 

Vrijdag 22 juli 1994.

Vertrokken om 12 uur richting Nijmegen. Het is erg warm. Thuis was de temperatuur in de zon 30,7° C en onder de caravan 27,4° C. Dat wordt dus een warm tochtje. Bij Vianen staat 31° C op de paal. Om tien over half twee de grens gepasseerd en nu gaan we een plekje zoeken om brood te eten. Half drie weer vertrokken nadat we lekker gegeten en gedronken hebben. Ongeveer 110 km voor Keulen. Het is op het ogenblik bewolkt, maar nog steeds warm.

Een veld met zonnebloemen bij een parkeerplaats.

 

De eerste stop 110 km. voor Keulen.

 

 

 

Kwart over vijf benzine getankt en een ijsje gegeten. We zijn nu bij Maria Laach. Tussen vijf en zes uur Swen geprobeerd te bellen. Geen gehoor. Oma van Vrouwerff geprobeerd en gelijk contact. Ingrid was er ook. We waren tussen Koblenz en Bingen. Kwart voor zeven bij Ludwigshaffen gestopt en lekker babi pangang van oma Schajik gegeten bij 32°C buiten en 34°C binnen. Om tien voor half negen weer verder. Om tien uur stonden we 20 km voor Freiburg. Nu is het lekker om te rijden. We gaan nog maar door. Acht minuten over elf de grens van Zwitserland gepasseerd. Het gaat nog lekker.

Om een uur in de nacht arriveren we bij het zwembad in Brunnen. Daar blijven we op de parkeerplaats omdat we de mensen op de camping niet wakker willen maken. Jorrit in de caravan gelegd en wij buiten nog wat gedronken en toen ook naar bed.

Zaterdag 23 juli 1994.

’s Morgens half tien de camping op en Lenie en familie begroet. Onze plaats was nog niet vrij, maar na anderhalf uur beschikbaar. Een plaats voor Ingrid en Edwin gezocht en toen konden we na koffie gedronken te hebben onze plaats innemen. De Denen Leni en Frede Lyck waren er ook weer. Leni kan nu niet meer lopen en heeft sinds dit jaar een katheter.

Leni en Frede Lyck.

Frans heeft geprobeerd oma van Schajik te bellen, maar die was er niet. Oma van Vrouwerff had een telefoontje gehad van Ingrid, dat ze doorgezakte schokbrekers hadden bij Boxmeer, dus dat het laat kan worden voordat ze op de camping zijn.

Vanmiddag naar Schwyz geweest en naar Morschach. Het hotel van Betschart staat leeg, alleen een kiosk in het aangebouwde gedeelte is open. Geen Alpenfeest in Morschach. Toen we terug kwamen op de camping was het al vol gelopen en begon het te regenen en te onweren. Een koud biertje genomen bij Lenie en toen we naderhand bij de Denen binnen liepen vertelden ze dat de familie de Wolff niet op vakantie kon, vanwege veel werk. Om half zeven gaan eten.

 

 

 

 

 

 

 

Om half elf een telefoontje van oma van Vrouwerff dat Ingrid om tien uur bij de grens was en dus laat op de camping zou komen en dat ze honger hadden. Wij gewacht en om kwart voor twaalf kwamen ze de camping oprijden. Gelukkig, ze waren er heelhuids. Eerst buiten even bijgekletst en toen een gebakken eitje gemaakt en vis op brood voor de liefhebbers. Frans heeft nog even naar oma gebeld dat ze waren gearriveerd. We werden nog net voor twaalf uur gefeliciteerd met onze huwelijksdag en ze hadden ook nog aan een cadeautje gedacht. Dat was heel erg leuk. Om een uur het tentje van Jorrit opgezet voor Edwin zijn vrienden en Ingrid en Edwin in de caravan. Eindelijk rust in de tent (en caravan).

 

’s morgens nadat Ingrid en Edwin aangekomen waren.

 

Zondag 24 juli 1994.

Lekker uitgeslapen allemaal en wij in het toiletgebouw (om Ingrid en Edwin niet wakker te maken) de vaat gewassen van gisteravond. Toen we terugkwamen waren Jeroen en Martin al op. Gegeten en daarna was de camping al wat leger. Het plekje waar de jongens wilden staan was leeg, dus gauw de vouwwagen daar gebracht. Met z’n allen alles opgezet en om ongeveer twee uur zijn wij naar het zwembad gegaan, want het was prachtig weer.

Na het zwembad, het water was heerlijk, bij Lenie gegeten en toen lekker gedoucht. Het was heerlijk weer en we zijn wandelend naar Brunnen gegaan. Wat rondgewandeld en wat gedronken op een terras met levende muziek. Om elf uur waren we thuis en zijn we gelijk naar bed gegaan.

Maandag 25 juli 1994.

Om tien uur ontbeten en gelijk koffie gedronken. Prachtig weer. Na de koffie naar Burglen en het museum van Wilhelm Tell bezichtigt. Daar was een diavoorstelling in het Nederlands waarin een beeld van de geschiedenis van Zwitserland werd gegeven. Heel leerzaam. Verder bestond het museum uit schilderijen over die periode. Daarna naar Altdorf, wat rondgewandeld en toen naar Fluelen. Ook wat rondgekeken en in de Coöp. wat broodjes met een tube leverpastei en koude chocomel gekocht. Lekker op een bankje langs het water opgegeten. Toen terug naar de camping en nog even het zwembad ingedoken. Daar moesten we weg vanwege een opkomende onweersbui. Vanavond kwamen Ingrid, Edwin, Jeroen en Martin de route naar de Gotthardtunnel vragen en zijn verder de avond bij ons gebleven. Wij boden aan mee te gaan en de passentocht te rijden en dat vonden ze leuk. Swen belde nog via de autotelefoon en vertelde dat oma en Lena er ook waren.

Dinsdag 26 juli 1994.

Vanmorgen om half elf vertrokken naar de Gotthardtunnel. Die wilde Martin wel eens zien. (Mooie foto’s kun je in de tunnel maken hé Martin?) Daarna de oude pas over en boven wat rondgekeken. Daar wordt het ook steeds meer toeristisch.

 

Op de Gotthardpas onderaan bij Airolo.

 

 

 

Totaal aantal tunnels geteld:

Axenstrasse 12

Naar Gotthard 21

Furka en Grimsel 17

 

 

 

 

 

 

 

Boven richting Furkapas genomen. Bovenop de Furkapas hebben we brood gegeten.

 

 

 

 

 

 

 

Daarna de Grimselpas en onderaan wat gedronken tegenover een prachtige boerderij in de buurt van Meiringen.

Dithuis staat onderaan de Grimsel-pas richting Meiringen.

 

 

 

Toen vonden de jongelui het wel genoeg en hebben we Brunnen opgezocht. Onderweg bij Sarnen zijn we Edwin kwijtgeraakt, maar gelukkig zagen we ze weer bij Beckenried. Vanwege de hoge prijs zijn we toch de Axenstrasse maar rondgereden en hebben bij Lenie gegeten. Het was warm vandaag, maar op de camping moet nog erger geweest zijn. De Denen Leni en Frede hadden de hele dag de ventilator aan, dus het was echt warm. Lekker buiten gezeten en toen ik op de telefoon keek, zag ik dat er een boodschap gemist was. Swen opgebeld, maar die had niet gebeld. Even later oma van Vrouwerff gebeld en die meldde dat Gert en Wil zouden komen en ze zei ook dat we eind van de week de post in de gaten moesten houden.

Woensdag 27 juli 1994.

Weer erg warm. Buiten ontbeten en later de was gedaan. Na de koffie naar Schwyz. Ingrid en Edwin moesten nog de reserveband van de vouwwagen laten repareren en na twee adressen gehad te hebben lukte dat bij de derde op het industrieterrein in Schwyz.

Boodschappen gedaan in het Mythecentrum en vanmiddag lekker naar het zwembad geweest, want dat was de enige plek waar het goed toeven was. Het water was 21,5°C.

Om zes uur was het nog zo warm dat we weer bij Lenie zijn gaan eten. Het is om tien uur nog warm als Jorrit naar bed gaat. Wij zitten nog heerlijk buiten te lezen.

Donderdag 28 juli 1994.

Weer met mooi weer opgestaan. Buiten ontbeten en koffie gedronken, daarna geld gehaald in Brunnen. De Coöp. binnen gewandeld en daarna weer gauw naar de camping, waar we wat gegeten hebben en snel het zwembad ingerold zijn. Het was weer erg warm. Om vijf uur terug vanwege een donkere lucht, met veel wind, maar het viel mee. Geen regen gehad. Lekker gekookt en ’s avonds tot laat buiten gezeten.

 Urmiberg gezien vanuit het zwembad.

Vrijdag 29 juli 1994.

Vanmorgen weer buiten ontbeten. Toen ik brood ging halen was de post net aangekomen en laat daar nou net post voor ons bij zijn. Een Donald Duck voor Jorrit met daarin geld van Swen. Zwitsers en Hollands geld, maar dat laatste was eigenlijk niet de bedoeling, als ik goed ben ingelicht. Gevraagd aan de jongelui of ze zin hadden om mee te gaan naar Verkeersmuseum in Lutzern. Geen zin.

 

 

 

 

Wij zijn om kwart over elf vertrokken en hebben er de hele middag weer doorgebracht. Frans diverse keren met kantoor contact gehad vanwege een computerstoring. Om zes uur werden we door de klok weer naar huis gedreven en onderweg nog in Weggis en Vitznau de prijzen van de Bahn naar de Rigi genoteerd. In Brunnen aan het station de krant van vandaag gekocht en de tijden en prijzen van trein en boot opgevraagd. Inmiddels was het half acht en zijn we onder het afdak (pardon, tegenwoordig hangt er een prachtig zonnescherm) gaan eten. Er valt een spatje regen en het onweert in de verte. Later toch nog heerlijk buiten kunnen zitten. Half tien Gert gebeld en die komt zondag hier op de camping, dus we hebben bij Erica gelijk een plaats gereserveerd.

Zaterdag 30 juli 1994.

Heerlijk, we konden weer buiten ontbijten. Na de vaat naar Schwyz gegaan om boodschappen te doen voor het weekend. En we moesten nog een cadeautje kopen voor Martin van Dommelen, de vriend van Edwin, want die is vandaag jarig. Vanmiddag zijn we uitgenodigd voor koffie met gebak. Het is druk in Schwyz. Maandag is de Nationale feestdag, dus iedereen doet veel inkopen. Daarna in Brunnen een glas gekocht voor Martin en naar het V.V.V. voor een programma van maandag 1 augustus. Terug op de camping gegeten en de was gedaan. Toen op de koffie met gebak af.

 

 

 

 

 

Dat waren grote stukken. Jeroen Guyt nog naar zijn werk gebeld of hij terug moest komen ja of nee. Hij maakt namelijk consumptie-ijs en zijn baas had gezegd dat hij weg mocht, maar als het druk werd moest hij terug komen. Aangezien het in Holland ook mooi weer is kan hij al op zijn klompen aanvoelen dat hij naar huis moet. En ja hoor, hij moet naar huis. Jammer, hij baalt zelf ook.

Vanavond nog even naar Brunnen gelopen. Het is zaterdagavond, dus heel gezellig in Brunnen. Weer op tijd naar huis, want Jorrit gaat iedere avond laat naar bed met dit mooie weer.

Zondag 31 juli 1994.

Het begint eentonig te worden, maar we kunnen weer heerlijk buiten ontbijten. Geprobeerd oma en Swen te bellen, maar bij alle twee geen contact. Dan naar het zwembad en daar werden we om half vier door de badmeester gewaarschuwd dat er onweer aankwam. Toen we bij de caravan aankwamen zagen we Gert en Wil al. Vincent fietste ons op zijn fietsje voorbij. Leuk dat ze hier zijn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eerst allemaal wat gedronken en om half zeven gaan eten bij Leni onder de luifel. Het weer is meegevallen. Er was even wat wind en een klein beetje regen, maar langzamerhand knapte het weer op. Om half negen nog steeds buiten aan de koffie. Miranda en Vincent gingen niet makkelijk slapen, want er werd veel vuurwerk afgeschoten en Vincent wordt panisch van vuurwerk. Gert is om half tien maar naar bed gegaan en Wil bleef ook niet lang meer zitten. Om kwart over tien gingen we allemaal naar binnen Vroeg gaan slapen.

Maandag 1 augustus 1994.

Een waterig zonnetje, maar veel bewolking. Nog lekker buiten gezeten tot half twee. Edwin en Martin wilden surfen leren en wij allemaal kijken hoe dat ging. Nou, ik weet wel dat het een hele kunst is om op de plank te blijven staan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Inmiddels begon het te regenen. Wij met twee auto’s naar Brunnen gereden en het is de bedoeling dat er één blijft staan tot vanavond. Het regende steeds en in Brunnen was het gelijk een stuk minder gezellig. Bij hotel Elite troffen we Millie, die gelijk wist dat het twee jaar geleden dat wij hier waren en waar was de familie de Wit? Ze vroeg of we weer op de camping stonden. Vorige week zijn we al naar Morschach gereden en heeft Ingrid boven naast het hotel in de kiosk gevraagd aan de mevrouw die daar werkte, waar mevrouw van Dinther was en hoe het met haar ging. Toen bleek dat ze met mevrouw van Dinther sprak en het ging redelijk. Millie vertelde nu dat, haar ene borst was weggehaald en dat de wond nog steeds af en toe open ging en dat er nu aan de andere kant ook iets was weggehaald, maar dat dit niet kwaadaardig was. Haar moeder was vanmiddag bij haar geweest en wij moesten nog maar een keer bij haar moeder gaan kijken in Morschach. Nog wat koffie gedronken en de kinderen een ijsje en toen begon het weer te regenen. Wij (Wil en ik met de kinderen) zijn met de auto van Gert naar de camping gereden en Gert en Frans zijn lopend naar de camping gegaan, Thuis gegeten en tegen acht uur zijn Frans, Jorrit, Wil, Miranda en ik naar Brunnen gegaan. Vincent staat stijf met beide handen tegen zijn oren als hij een klap hoort dus Gert is thuis gebleven met hem.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen we om acht uur aankwamen in Brunnen luidden de klokken en toen was het wachten op de optocht. Allemaal in klederdracht behalve de wielerclub Brunnen, die hadden allemaa1 het stuur van de fiets met bloemen versierd. Wil kreeg van iemand die al een slokje op had een mooi boeket bloemen aangeboden. Toen ik vroeg waarom zei hij: als ik vanavond thuis kom hangen ze al Dus hij was van plan laat thuis te komen. Verder waren de jodelgroep, de zweep slaan groep, en de bellengroep er weer bij. Allemaal droegen ze bloemen en we dachten dat de bloemen van Wil daar misschien vandaan kwamen. Na de optocht gingen we naar de Parkwiese bij de kliniek, waar de deelnemers aan de optocht opgesteld stonden achter een spreekgestoelte, waar de burgemeester een beeld van de plaats van Zwitserland in de wereld weergaf. Hij schetste het als een beeld waarin steeds hetzelfde gebeurde, alleen op andere plaatsen. Wel moest Zwitserland vechten om zijn plaats te behouden, want meer mensen moesten nu minder delen. Na deze toespraak gaven verschillende groepen nog een demonstratie en daarna werd het volklied gespeeld. Toen werd het tijd om naar de boulevard te gaan voor het vuurwerk. 20 minuten was het weer adembenemend mooi. Het was weer mooier dan andere jaren’ Ook werd hierna veel afgeschoten door de bewoners van de bergen. Vanaf de Frohnalpstock, de Urmiberg en Seelisberg. Toen naar Gert die bij de caravan was.

Nog gezellig met de hele koppel wat gedronken. Leni en Frede kwamen er ook nog even bij. Die waren bij kennissen hoog op de Urmiberg geweest om het 1 augustus feest te vieren en hadden daarvandaan een prachtig gezicht op het vuurwerk. Frede had daar gehoord dat er voor 130.000 Zw.f. de lucht in geschoten was. Ingrid, Edwin en Martin kwamen ook nog even langs. Om kwart over twaalf allemaal naar bed. Het had weinig gescheeld, of door het slechte weer was het vuurwerk niet doorgegaan.

Dinsdag 2 augustus 1994.

Vanmorgen lang geslapen en het was weer mooi weer. Rustig aan gedaan en toen met Gert en Wil en de kinderen de kabelbaan in en de Urmiberg op.

Boven lekker koffie gedronken en af en toe zaten we boven de wolken, maar wel lekker in de zon en geen berg te zien Even gekeken bij het parasailing en toen weer naar beneden.

 

 

 

 

 

 

 

Daar nog wat gedronken en daarna brood gegeten en toen lekker met zijn allen het zwembad in. Gert had de surfplank voor Ingrid, Edwin en Martin naast de caravan klaar gezet en die hebben de hele middag geoefend met aanwijzingen van ome Gert.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tot half zeven in het wembad geweest en toen naar Lenie onder de luifel rösti met ei en spek en kaas gegeten. Toen we daar zaten kwam Ingrid vragen of we daar met z’n allen koffie kwamen drinken en dat hebben we toen gedaan. Een heerlijke dag geweest.

Woensdag 3 augustus 1994.

Vanmorgen was het weer stralend weer en het zou weer 30˚ worden. Dat belooft wat voor Gert en wil die vandaag vertrekken naar Italië. Toen ze klaar waren met inpakken hebben ze eerst nog koffie gedronken en om ongeveer half elf vertrokken ze nadat eerst Miranda uit de boom gehaald moest worden want daar kon ze geen afscheid van nemen. Toen zij vertrokken zijn wij boodschappen gaan doen in Schwyz en toen we terug kwamen wilden we eigenlijk wat anders doen dan naar het zwembad gaan, ondanks de warmte. We besloten om naar Zug te gaan, daar waren we nog nooit geweest. Boven langs het water heen gereden en de auto gelijk in een parkeergarage gezet en naar de boulevard gelopen en een bankje in de schaduw gezocht. Daar was het heerlijk. Duiven, meeuwen en mussen liepen langs ons heen. Toch maar even de stad bekijken. Toen we daar liepen vroegen we ons af of we niet beter in het zwembad hadden kunnen zitten. 32˚ In de zon. Een groot Winkelcomplex ingegaan en daar was airco. Kopje koffie gedronken en Jorrit op de speelgoedafdeling gekeken. Van zijn vakantiegeld heeft hij een modelauto gekocht en later nog een skateboard. Toen nog even buiten rondgelopen, maar het was veel te warm. In de auto gestapt, en verder het meer rondgereden. Op de heenweg zag ik bij Gotdau een weg naar de Rigi, dus ik dacht, daar gaan we heen. Maar halverwege stopte de weg zomaar, dus moesten we weer terug.

 

 Arth aan de Zugersee.

 

 

 

Op hetzelfde punt genomen als de Zugersee. dit is de lauersee met op de achtergrond de Mythen.

 

 Wel een prachtig uitzicht met aan de linkerkant de Zugersee en aan de rechterkant de Lauwerzersee. Nog even een foto van gemaakt. Terug naar de camping bij Leni en Frede nog wat gedronken, want het was nog te warm om te koken. Om acht uur zaten we te eten en om half negen zouden Ingrid, Edwin en Martin op de koffie komen. Ik had aangeboden om de knie van Leni te verzorgen. Het was weer een heerlijke avond.

Donderdag 4 augustus 1994.

Het begint weer prachtig. Weer buiten ontbeten. We zijn nog zoveel van plan, maar het is echt te warm om wat te ondernemen. Zelfs a1s je naar Luzern zou willen en met de boot teruggaat zit je als haringen in een ton in de, schaduw. Ik denk dat wij weer naar het zwembad gaan. Vanaf half een tot half zeven in het zwembad geweest. Heerlijk. Dit is de beste plaats waar je kunt zijn met deze warmte. Kapucijners met varkensvlees uit blik gegeten (dienstkost) en later de knie van Leni verzorgd en ‘s avonds lekker buiten gezeten.

Vrijdag 5 augustus 1994.

We hebben besloten dat we ondanks de warmte toch vandaag naar Lutzern gaan. We gaan niet met de trein en de boot maar met eigen auto. Om kwart voor elf vertrokken via de snelweg en 35 minuten later stonden we in een parkeergarage in Luzern, vlakbij de stad. Parkeergarage Kesselturm. Lekker in de schaduw gelopen, de Jezuïeten kerk binnen gezien daarna over de herbouwde Kapellbrücke gewandeld, die vorig jaar 18 augustus voor het grootste gedeelte afbrandde.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                 Brand 18 augustus 1993.

                                 Heropend 14 april 1994.

 

Toen de oude stad in en daar liepen we, omdat het smalle straatje waren, lekker in de schaduw. In een tearoom wat gedronken en gegeten. Frans een nieuwe zonnebril gekocht en om half vier vertrokken we weer.

 

Oude stadsdeel Luzern.

 

 

 

 

 

Onderweg zagen we boten die mudvol waren, dus we waren blij dat we net onze eigen auto waren gegaan. Nog lekker even naar het zwembad geweest om af te koelen. Vanavond zijn Leni en Frede bij ons op de koffie geweest en ze brachten Deens kersenwijn mee, die we soldaat gemaakt hebben. Later alle vier nog een jenevertje toe. Ingrid, Edwin en Martin kwamen ook nog langs. Het was hee1 gezellig en Leni en Frede gingen om twaalf uur naar huis. Met een Duitser tegenover ons heb ik samen een verhaaltje van het Frans in Duits vertaald. Voor Leni en Frede. Voor Leni een paar landenmerken op een kussen genaaid, want dat kan ze niet meer zien. Ingrid, Edwin en Martin willen morgenochtend vertrekken naar huis.

De schildpadjes zijn er nog steeds. ze komen mee met de mensen in de eerste stacaravan vanaf de weg, in de hoek waar de kinderen stonden. 

 

 

Zaterdag 6 augustus 1994.

Weer zonnig en erg warm. Het wordt weer warmer dan 30˚ vandaag. Ingrid, Edwin in en Martin zijn al druk bezig met opruimen.

 

 

 

 

Ze komen straks bij ons ontbijten en koffiedrinken. Om half elf alles opgeruimd en ingepakt en net voor half twaalf vertrekken ze na afscheid te hebben genomen van Leni en Frede en de familie Betschart en Erica. Frede zet alles op film. Dat wordt een zware dag voor de jongelui. Wij gaan gelijk boodschappen doen en rollen daarna het zwembad weer in. Om vijf uur zijn we weer terug, omdat er bewolking komt opzetten. Vanavond verse boontjes gekookt met hamburgers en appelmoes. Jorrit heeft zitten smullen. Het heeft wat geweerlicht in de verte maar verder konden we heerlijk buiten zitten. We hadden nog wat, verlaat’ vuurwerk te bewonderen in de verte, want toen het bij ons op 1 augustus droog was, was het waarschijnlijk verder weg regenachtig. In het programma stond, dat als het slecht weer was op de nationale feestdag het vuurwerk op de eerstvolgende zaterdagavond zou worden afgestoken. Daarom hadden we nu wat extra’s te zien.

Zondag 7 augustus 1994.

Vanmorgen met prachtig weer opgestaan. Lekker buiten ontbeten en daarna koffie gedronken. Om half elf naar de ouders van Edwin gebeld. Ron vertelde dat ze om ongeveer één uur thuis waren vannacht, maar om elf uur al bij Vianen waren. Daar hebben ze gegeten. Nu lagen ze te slapen en de reis was verder goed gegaan. Om half twaalf oma van Schajik gebeld. Die vond het wel lang duren dat ze helemaal geen kinderen thuis had. Bert en Adrie zaten weer aan het Gardameer met Joop Booij.  Ze zijn ook nog op Elba geweest en in Piza. Ton en Tanja zaten in de buurt van Gorges du Verdon in Frankrijk. Het weer was nu wat minder in Hol1and. Frans ook naar zijn ouders gebeld. Met hen was ook alles goed. De vader van Kees was naar het ziekenhuis gebracht vanwege een lichte hartaanval. Gert zat in Italië. Vanmiddag  zijn we naar het dierenpark in Goldau geweest. De moeite waard om heen te gaan. De herten lopen daar vrij rond en Jorrit heeft daarvan genoten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ook ezels, moeflons ganzen en eenden liepen er rond, dus hij had genoeg te voeren. Ook in de speeltuin had hij het naar zijn zin. Om half vijf gingen we naar huis want de lucht betrok en het rommelde in de verte.

Toen we bij Brunnen kwamen kregen we de eerste vette regendruppels en er was niets te zien van de Seelisberg.  Flink wat regen en onweer gehad en het koelde hard af.

Maandag 8 augustus 1994.

Vanmorgen lui geweest en binnen gegeten, want het was nog bewolkt en 9˚ buiten. Langzamerhand werd het warmer en ging de lange broek weer uit. Frede kwam met twee pilsjes een praatje maken en wij vroegen of hij Lenie ook wilde halen. Die kwam ook en we hebben gezellig zitten praten.

 

 

 

 

 

 

 

 

Om half een in de auto gestapt richting Aareschlucht bij Meiringen via de Sustenpas. Toen we boven op de Sustenpas waren begon het te regenen. Over de Sustenpas richting Meiringen kregen we ook nog hagel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Om drie uur bij de AareschIucht. Dat was een belevenis. Op een planken pad dat aan  De berg hing liepen we door de kloof hoog boven het donderend geweld van de rivier de Aare. Er hing een nevel over het water, Soms moesten we binnendoor via een rots. We konden terug via de bossen en de weg of weer terug via de kloof. We zijn weer teruggegaan. Als je doorloopt ben je toch nog een half uur onderweg. In het restaurant in de bocht Brunig-kulm gelegen, hebben we op het terras (waar je aan twee kanten de auto’s zag gaan) een vleesspies met patat en groenteschotel gegeten. Prachtig uitzicht over de bergen en heerlijk eten. Wat wil je nog meer? Langs het meer terug naar de camping. Eerst de Lungernsee, dan de Sarnersee, dan de Alpnächersee en toen Luzern en het Vierwoud stedenmeer. Om acht uur waren we terug. Leni en Frede hadden ons uitgenodigd om koffie te komen drinken. Daarbij kregen we Schleedorn (een kruisbessenlikeur). Lekker. Ondertussen hadden we regen en onweer. Om half elf naar huis en ik naar bed. Frans bleef nog even lezen.

Dinsdag 9 augustus 1994.

Opgestaan met prachtig weer. Afscheid genomen van Duitsers uit de buurt van Karlsruhe met een dochtertje van ± 3 jaar. Toen moesten we zelf aan de slag, want we willen morgen vertrekken naar Worms. Eerst de tent van Jorrit ingepakt en toen de luifel. Om twaalf uur klaar en toen nog een pilsje gedronken bij Lenie. Iedereen onder de douche en toen alles in de wasmachine. De laatste boodschappen gedaan in Schwyz. Toen we terugkwamen heerlijk buiten thee gedronken, en om zeven uur bij Lenie pizza en rösti gegeten. Jorrit worst met brood.

Uitzicht genieten bij de boer boven bij Morschach.

 

 

 

 

 

 

soort poppenhuias langs de weg bij de boer boven bij Stoos, eïeren te koop en geld in het potje.

Toen zijn we nog even naar Morschach gereden en hebben bij de boer boven nog van het uitzicht genoten. Toen we terugkwamen koffie gezet en toen kwamen Leni en Frede terug van de Bodensee. Daar hadden ze bekenden bezocht uit de tijd dat Frede in Zwitserland werkte op de boerderij. Ze hebben bij ons koffie gedronken met een slaapmutsje en toen naar bed.

Woensdag 10 augustus 1994.

Om kwart voor acht opgestaan en om negen uur waren we klaar. Nog even afgerekend en koffie gedronken bij Lenie en afscheid genomen van Leni en Frede.

 

Ze vroegen of we ook k de groeten aan Hans en Fieda wilden doen. Wij vroegen of, als ze in de buurt waren aan zouden komen en ik zie ze er voor aan dat ze dat nog een keertje doen. Om tien voor tien reden we de camping af, met medewerking van Frede. Het was niet druk op de weg, maar bij de grens stonden we toch 20 minuten in de file. Onderweg belde Miranda nog voor Frans. Om half een stapten we weer in de auto, nadat we koffie gedronken, net over de Duitse grens. Het is zonnig en warm, met wat bewolking af en toe. Ook heeft het een poos geregend. Om tien voor twee op een parkeerplaats bij Bühl gestopt om te eten.

Een half uurtje later weer verder. Om kwart over vier hebben we ingeboekt op de camping in Worms. Vandaag hebben we 431 km. gereden. Nu zitten we (tien voor vijf ) lekker achter een glaasje voor de caravan. Om zeven uur is het restaurant op de camping open en daar hebben we een lekkere grote schnitzel gegeten. Jorrit heeft al een vriendje op de camping. Hij is al 13 jaar, maar nog erg kinderlijk. Dus dat gaat wel goed. Na het eten buiten koffie gedronken en Frans nog een borrel en om tien uur zijn we naar bed gegaan. Om Lien over half elf schrokken we wakker van de telefoon. Oma van Schajik had gehoord dat we hier goed te bereiken waren en dacht, die slapen nog niet (wat gewoonlijk ook niet het geval is ) dus ik probeer het nog maar. Bert en Adrie gaan morgen rijden en Ton en Tanja bijna ook dus het schiet op voor haar. Wij gelijk weer in bed en we sliepen ook zo weer in.

Donderdag 11 augustus 1994.

Terwijl ik dit opschrijf bedenk ik dat Rita en Kees vandaag 23 jaar getrouwd zijn. Opgestaan met prachtig weer en buiten ontbeten en koffie gedronken. Naar de stad, ten eerste geld halen en ten tweede souvenirs kopen voor de ouders.

Jorrit wilde nog even een verjaardag cadeautje voor Swen kopen. Het was heerlijk weer met af en toe een spatje. Om zes uur waren we bij de camping en om zeven uur was het restaurant weer open. Na het eten begon het te regenen toen we buiten koffie dronken. Frans heeft Swen nog gebeld. Die vertelde dat hij een witte golf had gekocht. Nou, we zijn benieuwd. Binnen verder koffie gedronken en lekker gelezen en gehandwerkt. Eén van de weinige avonden dat we binnen zitten. Jorrit nog met Gert-Jan gespeeld, dat jongetje van 13 dat uit middelmeer bij Medemblik komt. Allemaal op tijd naar bed.

Vrijdag 12 augustus 1994.

Vanmorgen sinds lange tijd binnen ontbeten. Het is flink afgekoeld. Bijna 17˚ buiten. Wel buiten koffie gedronken. Daarna naar Worms, want we willen vandaag oud Worms bekijken.

 

De Dom in Worms.

 

 

 

 

 

 

 

 

Kunsthaus Heylhof.

 

                                                                De verhalen verteller.

 

 

 

 

Doorkijkje in Worms.

 

 

 

Lutherdenkmal.

Veel oude gebouwen gezien en gedeelten van de oude stadsmuur. Het weer werd steeds beter en vanmiddag begon de zon weer te schijnen. Boodschappen gedaan bij de Aldi en vanavond thuis gegeten. We wilden buiten koffie drinken, maar toen begon het net te regenen. Wat zullen wij uitgerust thuis komen. ‘s Avonds vroeg naar bed (voor Frans zeker vroeg) en ‘s morgens laat op.

Zaterdag 13 augustus 1994.

Vanmorgen valt het weer mee. Wel wat fris (binnen ontbeten) maar het zonnetje is er wel bij met wat bewolking. Wat me niet snel overkomt, overkomt me nu de koffie is op. Op de camping verkopen ze alleen oploskoffie. De receptioniste vertelt ons dat vijf minuten van de camping richting Michielstadt een grote supermarkt is. Nou, daar gelijk op af. Dat is inderdaad een grote, Kaufland geheten. Van televisies tot naaigaren. Je komt ogen tekort. Erge grote vershoek en kruidenierswaren. Daar ook vlees gekocht, want we willen morgen gaan barbecueën. Terug naar de camping en gegeten. Vanmiddag heeft Frans geslapen en heb ik de caravan schoon gemaakt. Jorrit een nieuw Kameleonboek verslonden en later zijn Frans en ik de Nibelungenbrücke over gewandeld en hebben aan de andere kant gezellig op de kade gelopen.

 

 

 

 

 

 

 

                     Uitzicht vanaf de brug.

 

 

 

 

 

 

 

Daar waren de stadskampioenschappen Jeu de boules bezig. Er staan nog gezellige cafés langs de kade. Ook is er een park, een roeivereniging heeft daar zijn onderkomen en er zijn opstapplaatsen voor rondvaartboten. Heel gezellig daar. Vanavond voor het laatst in het restaurant, gegeten. Daarna de video aangezet, en onze vakantie vast bekeken. Het is een leuke film geworden. Daarna op tijd naar bed.

Zondag 14 augustus 1994.

Opgestaan met 13˚ buiten, maar de zon scheen al weer. Binnen gegeten maar lekker buiten koffie gedronken. Om half één in de auto gestapt en een eindje gaan toeren. Als doel hadden we een mooi  uitzichtpunt bij Auerbach. Daar was een parkeerplaats, vanwaar het nog een uur de berg op lopen was. Maar goed dat we dat niet van te voren wisten, want ik had schoenen met hoge hakken aan. Iedere keer als we om de hoek van de berg waren dachten we dat we er bijna waren. Maar het uitzicht was prachtig. Aan de ene kant glad, de Rijnvallei en aan de andere kant een heuvelachtig gebied. Bij de uitzichttoren zagen we het slot Auerbach liggen. Eerst 45 minuten naar beneden gelopen. De auto gepakt en bij de parkeerplaats van het slot geparkeerd. Toen was het nog 500 m lopen (en dat klopte aardig). Daar ook weer een mooi uitzicht vanaf de slottoren.

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen we daar een gedenkplaat, stonden te lezen en vertalen vroeg een mevrouw aan mij wat dat, inhield. Ik zei haar dat ik Hollandse was en dat ik het stond te vertalen. Ze vertelde haar zus dat wij Hollanders waren en die begon gelijk in het Hollands tegen ons te praten. Het waren twee Indonesische vrouwen. De ene, die ons vroeg wat er stond, woonde al jaren in Mannheim en de andere was vanuit Indonesië bij haar op bezoek, maar zij had, vroeger op school, toen ze 8 jaar was, van haar Nederlandse juf Hollands geleerd. Ze had ook een zus in Den Haag en daar correspondeerde ze mee in het Hollands. De Hollandse taal ging haar goed af en iedere keer als we elkaar daar tegenkwamen begon ze gelijk in het Hollands weer wat te vertellen. Toen we om vijf uur naar huis reden hadden we weer een mooie middag gehad, al was het wel wat kouder geworden. De zon was weggegaan en er was meer wind gekomen. Toen we om half zes thuis kwamen hebben we de voorbereidingen gedaan voor de barbecue. Dat wilden we nog als afscheid van de vakantie doen. Het weer knapte zelfs weer op en de zon kwam er nog bij. Na het barbecueën koffie gezet en in de thermoskan gedaan en toen met Jorrit naar de brug gelopen, want hij wilde de circusmensen ook wel eens zien, die onder aan de brug stonden. Vanavond stonden er wel 13 paarden. We zagen twee ganzen, een konijn, een kip, twee ezels en veel caravans en wagens. Ook hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Nog lekker buiten koffie gedronken en om negen uur naar binnen, want het begon af te koelen en donker te worden. Lekker lang gelezen en om twaalf uur naar bed. Morgen naar huis.

Maandag 15 augustus 1994.

Om acht uur opgestaan en om half tien weggereden van de camping, nadat Frans nog even een probleempje had met de betaling van de camping. Hij betaalde met een eurocheque en daar bovenop werd een bedrag gelegd, omdat het een eurocheque was. Daar was hij het niet mee eens en hij zou er achteraan gaan in Holland. Maar ja, als de bui gezakt is dan wordt het weer vergeten. We hadden heerlijk rijweer. Om ongeveer twee uur bij de grens en om ongeveer half vijf waren we thuis. We kunnen terug zien op een warme en daardoor rustige vakantie en zijn gelukkig dat iedereen weer gezond en zonder ongelukken is gearriveerd.