Barghouti werd veroordeeld voor 26 moorden en pogingen tot moord, waarvoor hij vijf levenslange gevangenisstraffen kreeg. Ook kreeg hij nog eens veertig jaar gevangenisstraf opgelegd voor lidmaatschap van een terroristische organisatie.
Onder andere Nederland en de EU hopen dat deze veroordeelde moordenaar Machmoud Abbas zal vervangen als hoofd van de Palestijnse regering. Als dat ooit gebeurt, zal Barghouti, die zijn strategische plannen voor de toekomst al heeft geschetst, samen met Hamas de ‘gewapende strijd’ tegen Israël hervatten.
Een recent rapport van NGO Monitor, een Israëlische organisatie die toeziet op de activiteiten van de aanhangers van ‘de dode Joden industrie’, onthult opnieuw hoe Europa het vuur aan het aansteken is dat op een dag Israël zal verdrijven uit de zogenaamde ‘Westbank’ en een nieuw ‘Gaza’ zal creëren in het hart van Israël.
De NGO-Monitor liet zien dat de EU ongeveer 269.975 euro heeft bijgedragen aan de radicaal-linkse Israëlische NGO Yesh Din voor de voortzetting van zijn nieuwe project om onderzoek te doen naar de invallen met geweld van het Israëlische leger in Palestijnse woningen. Yesh Din weet hoe men het moet spelen, en is vooral geïnteresseerd in de effecten die deze invallen met geweld hebben op vrouwen en kinderen. Gendergevoeligheid is tegenwoordig een belangrijke factor, vooral als het om Palestijnse vrouwen gaat.
Meer in het bijzonder schetst Yesh Din in een subsidievoorstel dat bij de Verenigde Natiesis ingediend, zijn toekomstige doelstellingen, namelijk het onderzoeken van reeds vermeende strafbare feiten die routinematig door Israëlische militairen zijn gepleegd tijdens deze invallen met geweld. Het gebrek aan echte strafrechtelijke onderzoeken naar deze vermeende misdaden, zo luidt de logica, bewijst dat er een ‘cultuur van straffeloosheid moet zijn onder het personeel van de Israëlische veiligheidstroepen’. Een dergelijke kans om Israël een nieuwe klap toe te dienen zal niet worden gemist, vooral niet door de EU en de VN.
Maar net zoals deze radicale NGO’s u niet de redenen voor de controleposten zullen vertellen, zal Yesh Din ook niet de rechtvaardiging achter die invallen met geweld erkennen. De EU en de VN vragen hier op hun beurt ook niet om. Toch is een inval met geweld de praktijk van elke veiligheidsdienst over de hele wereld die met aanzienlijke kracht huizen binnenvalt, wanneer daar mogelijk gevaarlijke personen verblijven die verdacht worden van betrokkenheid bij terrorisme. Meestal vindt een inval met geweld midden in de nacht plaats, ongeacht de identiteit van de niet-betrokken bewoners van de beoogde woning. In Israël, zoals in elk ander land, wordt een inval met geweld uitgevoerd op basis van inlichtingen die de plaats lokaliseren waar een verdachte kan worden gevonden om hem of haar voor verder onderzoek te kunnen arresteren.
Invallen met geweld liggen daarom van nature gevoelig, omdat het levensbedreigend is voor de militairen die dichtbij plaatsen komen waar niet-betrokken familieleden te maken krijgen met de brute kracht van een dergelijke operatie. Het is niet verwonderlijk dat NGO’s de invallen met geweld als een schatkamer aan mensenrechtenschendingen beschouwen. Het is de aard van dergelijke operaties die vrouwen ertoe aanzet te klagen over vermeende misdragingen. Focussen op de inval met geweld staat dus garant voor de gewenste resultaten: het beschuldigen van Israël van systematische mensenrechtenschendingen.
In 2016 zei Ehud Ya’ari, naar mijn mening de meest vertrouwde Israëlische journalist die het conflict beschrijft, tegen iedereen die bereid was te luisteren, dat de Palestijnse Autoriteit, in het besef dat haar streven naar een soevereine Staat nergens toe leidt, besloot de aandacht te verleggen naar de lucratievere mensenrechtenkwestie. Dit toont de geslepenheid van de Palestijnen aan. Het laat vervolgens ook zien dat NGO’s als Yesh Din duidelijk samenwerken met de Palestijnse Autoriteit in haar doelstelling om Israël te vernietigen.
Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
