Het besluit van Donald Trump om de automatische overschrijving naar de Palestijnen te halveren, is begrijpelijk. Dat Nederland zo nodig in dat gat moet springen, oogt sympathiek, maar is contraproductief.
De afgelopen 22 jaar ontvingen de Palestijnen ongeveer 33 miljard euro aan hulpgeld. Dat enorme bedrag ging naar grofweg 3 miljoen Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, en 2 miljoen in de Gazastrook.
Nederland is een gulle gever: in 2015 gaf Den Haag bijvoorbeeld iets meer dan 20 miljoen euro. Maar geen land is zo vrijgevig als de Verenigde Staten: Washington zou dit jaar om en nabij de 130 miljoen dollar (ongeveer 105 miljoen euro) overmaken naar Ramallah.
Leiden de miljarden voor de Palestijnen naar vrede?
Of de westerse miljarden voor de Palestijnen wel op de juiste plekken – bij de Palestijnse burgers – terechtkomen, is maar de vraag, zo bleek uit een inventarisatie van Elsevier Weekblad. Maar het geld moet blijven stromen, want er moet en zal een Palestijnse staat komen, vindt Nederland, opdat er eindelijk vrede komt tussen Israël en de Palestijnen.
De Amerikaanse president Donald Trump, de ongelikte beer in het Witte Huis, trekt zich weinig aan van zulke diplomatieke dogma’s en vindt de jaarlijkse schenking van honderden miljoenen dollars maar onzin. Want, zo vraagt Trump zich terecht af, heeft dit geleid tot enige verzoeningsbereidheid bij de Palestijnse Autoriteit? Bepaald niet.
Sterker, toen de Amerikaanse president aankondigde de automatische overschrijving te staken, kreeg hij een veeg uit de pan: de Palestijnse president Mahmoud Abbas zal de Verenigde Staten ‘niet langer accepteren als bemiddelaar in het vredesproces’.
VN zorgt voor de Palestijnen, Abbas niet
De Palestijnse Autoriteit van Abbas is een corrupte kliek die eindeloos aan de macht blijft – Abbas zelf is sinds 2004 president, zijn termijn liep af in 2009. Westerse hulporganisaties en regeringen staan er bij, kijken er naar, en trekken maar weer de portemonnee.
Intussen heeft de UNRWA, de VN-organisatie exclusief voor Palestijnen, de taken overgenomen die normaal gesproken de verantwoordelijkheid zijn van de lokale overheid.
Besluit Sigrid Kaag oogt sympathiek, maar is het niet
Om te voorkomen dat de UNRWA in financiële problemen komt, besluiten Europese regeringen om het Amerikaanse gat te vullen: België maakt zijn bijdrage eerder over, en ook minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking Sigrid Kaag (D66) gaat namens Nederland alvast 13 miljoen euro geven.
De kans dat de UNRWA de komende jaren met minder geld toe kan, is klein. Net als de kans dat corruptie in de Palestijnse Autoriteit verdwijnt als Nederland, België en andere landen geld blijven sturen. En valt er enige gedragsverandering van Abbas en de Palestijnse bestuurders te verwachten, als zij linksom of rechtsom worden gefinancierd?
Kaags besluit om eerder te betalen oogt sympathiek voor de Palestijnen, maar houdt een zeer onwenselijke situatie in stand.
